عکس نوشته سوزاندی مرا

نوشته شده توسط مدیر · در۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۹:۳۲.

آلبوم عکس نوشته و دلنوشته های این بخش از سایت با موضوع عاشقانه ی سوزاندی مرا ، و مناسب برای پروفایل طراحی دیده شده است ، تصاویر و یا متن هایی با مضمون سوزاندی مرا ، یک نوع گله و یا شکوه است که از یک جدایی ، غم و یا رابطه ای شکست خورده صحبت میکند ، برای دیدن در ادامه همراه شوید.

من دیگه از آدمای روی زمین خسته شدم
پرای پرواز ندارم کفتر پر بسته شدم
آی آدمای مثل سنگ آره به بن بست رسیدم
تو این همه غریبه باز یه آشنا من ندیدم
روح من از قالب تن خیال پرواز نداره
من رسیدم آخر خط اونجا که آغاز نداره
دل منو مثه یه برگ زیر پاهاتون می ذارین
له می کنین بی رحمونه یه ذره انصاف ندارین
دلم اگه خوردم بشه صدایی از اون نمی یاد
آهی به سردی می کشه فغان و فریاد نمی خواد
اونی که فلبش می شکنه امید موندن نداره
آدمای بی عاطفه دلم سوزوندن نداره

حتی چای هم دورویی میکند !

بی تو می سوزاند با تو می چسبد !

دیگری مرا سوزاند و من سیگار را

سهم تو تنها گذاشتن
رفتن و دل رو سوزوندن
سهم من التماسو زاری
که روز تنهام نزاری
سهم تو بی اعتنایی
خوندن قصه ی جدایی

راستی راستی سواد خوندن بلدی
راستی راستی نامه سوزوندن بلدی
راستی راستی دلارو تو گول می‌زنی
با یک دروغ عشقتو روندن بلدی

عاشقت بودم ولی ناجور سوزاندی مرا

نقره داغش می کنم دل را اگر یادت کند

به بعضیا باید نشون بدیم که می شه ما شد
باید یه روز به هم بگیم دوباره می شه پا شد
بسّمونه از غم و غصّه خوندن
ریشه ی عشق و شادی رو سوزوندن
خسته شدیم بسکه زدیم تو سر آرزومون
کشتنمون تو ابتذال کوچه و خیابون
تو سیاه فحش و تردید و گله
غم و نا امیدیمون داده یله
نه دیگه ایندفه ما وا نمی دیم
دل به تنهایی و رویا نمی دیم
دور دلّالی دیگه سر اومده
دوره ی کارهای بهتر اومده
دور خلاقیت و دور شعور
دوره ی آدمای شاد و صبور

خود به دیوارهای محدود قفس کوبیدن
پنجه بر خاشاک زمان سائیدن
سر به سنگ تجربه ها
دل به دریای هواهای محال زدن
شهر به شهر،زمین به زمین گز کردن پی هیچ
فریاد و فغان، ناله و آه
صوت به اوج عدالت شوراندن
موج وجدان بر سر بی سپر گناه فرود آوردن
سبد دل از سیب آرزوها انباشتن
سیب آرزو به آفت آزها آلودن
سینه از غم،سینه از آه سوزاندن
ریشه ها را با تیشه ها خشکاندن

میان شمع و پروانه
چه جنگی هست سالانه
یکی را قصد ، سوزاندن
یکی را قصد، میراندن
چه کس سوزاند
کدامین مرد و باطل گشت
کسان گویند : کان شمع
پر پروانه را سوزاند
خود هم رفت