آرتروز با درد مفاصل می آید. با این حال، می دانید که چرا مفاصل شما تا این حد آسیب دیده اند؟ مجموعه‌ای از رویدادها که در نهایت شما را به کیسه ی یخ و یا قوطی مسکن می‌رسانند، شامل تعامل پیچیده  ای بین مغز و بدن است.

در اینجا نگاهی داریم بر فرآیند درد و تشخیص نحوه ی درمان از روی توع دردی که دارید.

فرآیند درد

گرچه درد هرگز خوشایند نیست، اما علامت مهمی است که بدن ما در صورت بروز مشکل از آن استفاده می کند. معمولا در مواقعی که بدن آسیب دیده است از سیگنالهای درد استفاده می کند اما مواردی هم وجود دارند که بدن ما سیگنال های درد را خاموش می کند. زمانی که دچار آسیب شدید -در مورد آرتروز، آسیب به مفاصل شما - بافت‌های آسیب‌دیده موادی را ترشح می‌کنند و به اعصاب حسی نزدیک هشدار می‌دهند. این عصب‌ها پیام نخاع را به مغز انتقال می دهند. مغز پیام را پردازش می‌کند و سیگنالی به اعصاب حرکتی می‌فرستد تا اقدام کنند. بنابراین اگر در هنگام خرد کردن گوجه ‌فرنگی دستتان را ببرید و یا به یک ماهیتابه داغ دست بزنید، قبل از اینکه آسیب بیشتری ببینید دور میشوید.

 علاوه بر حذف منبع آسیب، بدن راه‌های دیگری برای مدیریت درد دارد. یک روش ترشح مواد ضد درد با نام اندورفین است. مغز همچنین از طریق اعصاب، سیگنال‌هایی را برای جلوگیری از دریافت پیام های درد ارسال می کند. در نتیجه احساس درد کاهش می یابد.

انواع درد

پزشکان براساس تداوم درد آن را به دو دسته تقسیم ‌بندی می‌کنند:

درد حاد زمانی رخ می‌دهد که شما یک بیماری یا جراحت دارید. اگر دست خود را روی گاز بسوزانید، ماهیچه‌ ها را بکشید، جراحی زانو انجام دهید و یا سنگ کلیه داشته باشید دچار درد حاد می‌شوید. ممکن است درد لحظه‌ای باشد مثل بریدن با یک چاقو قبل از اینکه دست تان را بکشید و یا می‌تواند برای روزها یا هفته‌ ها دوام بیاورد مانند دندان درد تا زمانی که بتواند به دندان‌پزشک مراجعه کنید تا آن را پر کند. برخی از دردها هم مثل، التهاب مفاصل و یا حمله نقرس می‌آیند و می‌روند.

درد های حاد به صورت گزگز کردن ، تیر کشیدن و یا سوزش هر چند ملایم، می باشند و تنها در صورتی بهبود می یابند که علت درد درمان شود. درد حادی که درمان نشود در نهایت به درد مزمن تبدیل می شود.

درد های مزمن حداقل سه ماه طول می کشند و حتی ممکن است ماهها و سال ها هم ادامه پیدا کنند. درد مفاصل، سردرد میگرنی، آسیب‌های عصبی و درد خفیف کمر نمونه‌هایی از این نوع درد هستند. درد مزمن اغلب به صورت یک درد خفیف و ضربان دار توصیف می‌شود. درد می‌تواند به مدت طولانی ادامه یابد چون هیچ درمانی برای شرایط شما وجود ندارد و یا پزشک شما نمی‌تواند شیوه ی درمان را بیابد. در طول زمان، رگبار مداوم سیگنال‌های درد می‌تواند سلول‌های عصبی را در مغز و نخاع تغییر دهد. بنابراین حتی بعد از درمان آسیب، شما هنوز احساس ناراحتی می‌کنید.

مکانیسم درد

دردها با توجه به منبع و ویژگی هایشان به چند دسته تقسیم می شوند. درد های نوروپاتیک و نوسیسپتیو دو دسته از مهمترین نوع این دردها هستند. این دو نوع درد رفتار متفاوتی دارند و باید بین آنها تمایز قائل شد. درد متمرکز دسته ای مهم و پیچیده از درد است.

درد های نوسیسپتیو دردی است که در وسط جراحتتان حس می کنید. نوسیسپتیوها گیرنده‌هایی اطراف بدن هستند که زمانی که یک تهدید برای بدن به وجود می آید آن را تشخیص می‌دهند و به مغز علامت می‌دهند که به این تهدید پاسخ دهد. .مسکن‌ ها مانند داروهای ضد التهاب استروئیدی) NSAIDs ایبوپروفن، آسپرین( اپیویید در درمان دردهای نوسیسپتیو به خوبی عمل می‌کنند، زیرا انتقال سیگنال‌های درد را از اعصاب به مغز شما و یا از مغز شما به محل آسیب قطع می کنند.

درد نوروپاتیک ناشی از آسیب عصبی است که باعث می‌شود حتی پس ازحذف علت درد سیگنال‌های درد همچنان ملتهب باشند، نوروپاتیک می‌تواند حس های غیر عادی، مانند حس سوزش و یا احساس برق گرفتگی ایجاد کند. درد نوروپاتیک می‌تواند به ویژه زجرآور باشد، زیرا به داروهای مسکن پاسخ نمی‌دهد. در عوض، درمان‌ها اعصاب آسیب‌دیده را هدف قرار می‌دهند. یک روش درمانی برای درد نوروپاتیک که ( neurostimulation) نامیده می‌شود فرستادن جریان الکتریکی به نخاع است. این کار مانع از رسیدن سیگنال‌های درد اصلی به مغز می شود.

یافتن راهی برای تسکین درد

گاهی یافتن بلافاصله منبع درد ( به ویژه در دردهای مزمن) ممکن نیست. زندگی کردن با دردی که قابل شناسایی نیست می تواند ناامیدکننده و زجر آور باشد. با اینکه درد همیشه قابل‌درمان نیست، شما و پزشکتان می‌توانید با همکاری هم یک برنامه مدیریت درد جامع ایجاد کنید که شما را تسکین دهد.

ترجمه و تهیه : توپ تاپ