عکس نوشته نرنجان دل کسی را برای پروفایل

نوشته شده توسط مدیر · در۲۳ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۷:۳۵.

کسی را نرنجانید ...رنجاندن کسی که دوستش داریم ، فقط چند ثانیه طول میکشد اما جبران آن شاید سالها....! آلبوم عکس نوشته های دیدنی ، زیبا و خاص با موضوع اینکه سعی کنیم در زندگی دل دیگران را نرنجانیم ! را در این قسمت از توپ تاپ شاهد هستید ، در همین باره عکس پروفایل ها ، شعر نوشته ها و متن های مختلفی را شنیده و دیده ایم ، که گلچینی از همین مجموعه را تهیه دیده ایم در ادامه همراه باشید...

نرَنجان دلم را که عُمرم برفت
امیدی که بستم ز دستم برفت
همه دلخوشی‌ام تو بودی عزیز
و لیکن به تلخی ز‌قلبم برفت

من همان ساحلم
به حرمت آب روان شد دلم
نشد حل؛پاره ای از مشکلات تنم
هرآنچه آب آمد رفت از این خاک ترم
من همان ساحلم
که از ظلم یاران فنا شد دلم
ولی نیاوردم به چهره خرابیه تنم
که این عشق پایدارماند در دلم
من همان فانیم
همان ساحلی که ازآب ویران شددلم
بیفزودآب براین مشکلم
نرنجان دلم ؛آب؛من همان ساحلم

نرنجان دلم را،که او خسته است
بسی رنج برده،زخود رسته است
دل ست در هوای تو بس بی قرار
تو گویی همان خواب آشفته است
خدایا چه گویم از رنج ودلدادگی
که این گنج پنهان،دل خفته است
ترا من به صبحت قسم می دهم
که آشتی دهی،دل ز دل رفته است
مکن عیب رندان در این رنج و گنج
که این آتش عشق ، افروخته است
در این صبح زیبا،دل من کجاست
به سودای گنج نهان خفته است
چه بسیار گفتند از این رنج و گنج
که رنجش همان عشق ناپخته است

بیا قلب من چون صفایی ندارد
زبانم زهجرت نوایی ندارد
زمین گیر عشقم زداغ تو چشمت
بدان این بدن دست و پایی ندارد
سر عهد عشقت چه شبها که ماندم
چرا پس نگارم وفایی ندارد
الا ای خزانم بهاران من کو
که فصل گل و مل جفایی ندارد
نرنجان دلم را که این مست عاشق
بجز کوی تو چون سرایی ندارد
نشاید که پایی گذارم به کویت
زمین حرم بوریایی ندارد
ز عشقت بگفتم بدان مفلسم من
جفای فقیران جزایی ندارد
به روی ورق نقش رویت کشیدم
بدان قصد قربت خطایی ندارد

خودت را نرنجان، آنكه بودنت را قدر ندانست لایق حضور در فكرت هم نیست

ساقی دلم نرنجان
غم شد دوصد برابر، بر سرو بر صنوبر....، ما را قلم بیفزا
گویا ، که اژدر ِ شب ، با روز شد برادر....، ما را قلم بیفزا
مهتاب ِ شامگاهی ، می ریزد از نگاهی ، دلگیر و دلشکسته
گردیده طرح ِ قلبم ، چون نقش ِ شام ِ آخر...، ما را قلم بیفزا
برعارفان ِ عاشق، لیلی و قیس و وامق ، جانسوز شد دقایق
این کهنه طاق ِ تقدیر، ابراست وغم سراسر، ما را قلم بیفزا
ای صبح ِدلنوازان،ای مام ِ ابروباران،جان داد سبزه زاران
هستی و نیست امروز ، در جنگ ِ نا برابر ،ما را قلم بیفزا
ای شام تیره بختان، ای شعله ی شبستان..، پاییزها زمستان
شعرم نرفته یک شب ..، از بام ِ سر فراتر ، ما را قلم بیفزا
ای نثرِ دل خلیده ، ای نظم ِ قد خمیده ...، دست ِ دعا بگیرید
ای رو سفید ِ دستان.....، سوگند شیر ِ مادر ، ما را قلم بیفزا
خواهم که نقش احساس ، بر بوم ِ نامرادی ، اما قلم به بستر
دریاب دفتر ِ دل......، ای حکمران و برتر ، ما را قلم بیفزا