رو در رو شدن دو نفر و باز شدن باب آشنایی به شیوه ها و طرق مختلف به انجام می رسد مهمترین این شیوه ها را می توان در شش حوزه خلاصه نمود .

محیط زندگی : محیط زندگی شامل همسایگی محیط تحصیل و محیط کار است . در این سه محیط اصلی ، باب بسیاری از آشنایی ها گشوده می شود . محیط زندگی بهترین محیط برای آشنایی است چرا که هم فرد را در یک محیط طبیعی می بینیم و کنش ها و واکنش های او را از نزدیک درک می کنیم و هم از این جهت که منابع اطلاعاتی متکثری وجود دارد و اطلاعات فقط از خود فرد اخذ نمی شود بلکه افراد زیادی هستند که می توانند در مورد او به ما اطلاعات بدهند.

میهمانی ها و مراسم : بسیاری از افراد در میهمانی ها و مراسم اجتماعی مختلف با هم آشنا می شوند . جمع شدن انسان ها در کنار یکدیگر فرصت تعامل را افزایش می دهد . در هر مراسمی چه شادی و چه عزا ممکن است افراد برای ازدواج با هم آشنا شوند فقط در یک مراسم ، نباید آشنایی رخ ندهد و آن مراسم وفات یکی از عزیزان درجه اول فرد است . گاهی اتفاق می افتد که پس از مرگ یکی از نزدیکان درجه اول برای تسلی خاطر باز مانده ، مثلا در مراسم چهلم ، سایرین به فکر انتخاب همسر برای او هستند . توصیه می شود پس از مرگ یکی از عزیزان یا پس از طلاق و یا پس از ناکامی در عشق بین 6 ماه تا یکسال وارد رابطه جدیدی نشوید تا اثرات فقدان ناشی از مرگ یا طلاق و یا عشق ناکام برطرف شود . معمولا در این شرایط توصیه به روزه ارتباطی می شود . این توصیه قدیمی ایرانی که تا سر سال متوفی صبر کنید و ازدواج نکنید . به واقع بهترین توصیه است . البته نه برای هر مرگی بلکه برای مرگ عزیزان درجه اول یا افرادی که برای ما همان حالت را داشته باشند.

معرفی : یکی از شیوه های سنتی آشنایی معرفی است . ایرانیان از آنجا که بر سنت ازدواج تاکید دارند معرفی برای ازدواج را نیکو می شمارند . در معرفی ، بسیای از افراد به معرفی کننده توجه می کنند و هر چه معرفی کننده فرد عاقل تر و داناتری باشد اطمینان بیشتری نسبت به آن ازدواج احساس می کنند اما باید توجه داشت که معرفی کننده نمی تواند بیان گر موفقیت ازدواج باشد و بهتر است که در امر ازدواج ، جدای از فرد معرفی کننده ، به بررسی و کسب اطلاعات لازم بپردازیم . بهترین کار این است که فارغ از فرد معرفی کننده به خود فرد بپردازیم تا در هر صورت ، چه ازدواج موفق باشد یا ناموفق ، مسئولیت آن را خودمان بر عهده بگیریم و به فرد معرفی کننده نسبت ندهیم . اما اتفاق جدیدی که در جامعه فعلی افتاده است معرفی از طرف گروه همسالان است . یه یاد داشته باشیم که گروه همسالان به دلیل تجربه اندک ، معرفی کنندگان مناسبی برای ازدواج نیستند و معمولا معرفی آنها آغشته به انگیزه ها و هیجانات شخصی است و معرفی آنها ما را درگیر انگیزه ها و هیجانات شخصی آنها می کند . آنها معمولا وقتی خودشان نمی خواهند با کسی ازدواج کنند اما به هر دلیلی دلشان برای او می سوزد ، او را به سایر دوستان معرفی می کنند و معمولا باعث می شوند که روابط دوستانه به دلیل این نوع معری ها دچار اختلا شود.

محیط مجازی : در سال های اخیر اینترنت یکی از شیوه های آشنایی به ویژه در میان جوانان شده است . محیط مجازی ویژگی های آشنایی از راه دور را دارد . آشنایی از راه دور آشنایی کاملی نیست برای رفع مشکلات آشنایی در محیط مجازی مهم ترین کاری که می توان انجام داد آشنایی رو در رو و چهره به چهره است . افرادی که از طریق اینترنت با هم آشنا می شوند لازم است به سرعت با یکدیگر رو به رو شوند تا یکدیگر را ببینند و با واقعیت هم از نزدیک آشنا شوند . ارتباط اینترنتی که ماه ها به طول انجامد بدون هیچ آشنایی واقعی ، می تواند ما را درگیر توهمات و واقعیات ساختگی کند . توجه داشته باشید که آشنایی اینترنتی فقط یکی یا دو تا از حواس ما را درگیر می کند و ما اطلاعات غیرکلامی فرد را نداریم .

مراکز همسر یابی : این گونه مراکز در ایران بسیار اندک است . بسیار مناسب است که این گونه مراکز به صورت تخصصی در ایران راه اندازی شود. چرا که به دلیل پیچیدگی های اجتماعی و فرایند مدرن شدن جامعه ، کارکردهای سنتی نیاز به مدرن شدن دارند . مراکز همسریابی یک نیاز واقعی برای افرادی است که دارای شرایط خاص هستند . اگر فردی شرایط خاصی داشته باشد مثلا معلول باشد یا سوختگی داشته باشد یا شرایط ژنتیکی ویژه ای داشته باشد طبیعتا با هر کسی نمی تواند ازدواج کند . یافتن فردی با شرایط ویژه برای همه خانواده ها و افراد مشکل است . اما چنین مراکزی می توانند افرادی را که دارای شرایطی خاص هستند ، حالا چه به جهت جسمی یا به لحظا سنی یا به هر لحاظ دیگری ، به هم معرفی نمایند.

آشنایی اتفاقی : گاهی افراد به شیوه ای با هم آشنا می شوند که اتفاقی است . گذر از یک خیابان یا عبور از یک محل و .. باعث  آشنایی می شود . در این شیوه ما نیاز داریم که اطلاعات بیشتری را کسب کنیم . برخی از شیوه ها مانند محیط زندگی اطلاعات زیادی را به ما می دهد اما در آشنایی اتفاقی مثلا دو نفر که در کوه باهم آشنا شده اند ، اطلاعات بسیار اندک است ، نمی توانیم حکم کنیم که هرگاه دو نفر به شیوه اتفاقی با هم آشنا شدند ازدواج نامناسبی صورت خواهد گرفت بلکه میزان آشنایی ملاک است . افرادی که با این شیوه با هم آشنا می شوند لازم است که اطلاعات بیشتری را کسب کنند و بیشتر با هم آشنا شوند و منابع اطلاعاتی متکثرتری را بدست آورند . مساله مهم در آشنایی اتفاقی این است که قبل از بدست آوردن اطلاعات لازم ، افراد درگیر روابط عاطفی می شوند و زمانی که اطلاعات بدست می آورند دیگر توان جدا شدن از یکدیگر را ندارند ، حتی اگر پدر یکی قاتل یا دزد هم باشد به دلیل درگیر شدن عاطفی ، سعی می کنند شرایط را بپذیرند . لذا در این نوع آشنایی توصیه می شود قبل از گسترش روابط عاطفی سعی کنید اطلاعات مربوط به خانواده و شرایط زندگی و سایر اطلاعات را بدست آورید.

نویسنده : توپ تاپ