تصاویر دلم کربلا میخواد برای پروفایل

نوشته شده توسط مدیر · در۳۰ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۵۲.

مردم عزیز و کاربران سایت توپ تاپ در سال 96 درخواست ارسال آلبوم عکس نوشته ی زیبای دلم کربلا می خواد را داشتند که در این بخش گالری تصاویر جدید و زیبای دل منم کربلا میخواد با سبک ها و مدل های سه بعدی طراحی و مناسب برای پروفایل تزیین شده اند میتوانید این گالری از تصاویر را با کیفیت بالا دانلود نمایید

️عشق یعنی کربلا ، یعنی من و تنهاحرم ؛؛ ️عشق یعنی عکس سلفی یادگاری با حرم ... ️ای خدا این روزها ۶ گوشه میخواهد دلم ؛؛ ️عشق یعنی اربعین پای پیاده تاحرم

حال دلم داغونه، کربلا میخواد، حرف هم سرش نمیشه، و باز هم جزو جامانده ها حساب میشیم....

کربلا؛ جایی که دل آرام می‌گیرد

کربلا، نامی است که با شنیدنش، دل به طپش می‌افتد. شهری که بوی عشق می‌دهد، بوی حسین(ع). شهری که در هر گوشه‌اش، اثری از عشق و ایثار است.

هر وقت دلم می‌گیرد، یاد کربلا می‌افتم. یاد آن صحن وسیع و گنبد طلایی. یاد آن ضریحی که قبله‌گاه دل‌های عاشق است. یاد آن جای جای خاکی که بوی عطر بهشت می‌دهد.

کربلا، جایی است که می‌توان در آن گم شد و دوباره پیدا شد. جایی است که می‌توان درد دل کرد و اشک ریخت و آرامش گرفت. جایی است که می‌توان به تمام آرزوها رسید.

کربلا، مکتب عشق است. مکتب انسانیت. مکتب ایستادگی. مکتب آزادگی.

کربلا، جایی است که دل به آن گره خورده است. جایی که هر روز بیشتر به آن نزدیک می‌شوم. هر روز بیشتر به آن فکر می‌کنم. هر روز بیشتر برایش دعا می‌کنم.

کربلا، مقصدی است که هر زائری را به خود می‌خواند. مقصدی که هر دل شکسته‌ای را تسکین می‌دهد. مقصدی که هر گناهکاری را می‌آمرزد.

کربلا، یعنی خانه خدا. یعنی خانه حسین(ع). یعنی خانه امن.

کربلا، جایی است که دل به آن آرام می‌گیرد. جایی است که دل به آن دل می‌بندد. جایی است که دل به آن می‌سپارم.

ای کاش همین حالا در کربلا بودم. ای کاش می‌توانستم پای پیاده به سمت تو حرکت کنم. ای کاش می‌توانستم در صحن تو گم شوم و دیگر برنگردم.

یا حسین(ع)، دلم برایت تنگ شده است.

التماس دعا

**********************

آه، کربلا! نامی که هر بار بر زبان می‌آورم، قلبم به طپش می‌افتد و چشمانم خیس می‌شود. کربلا، مقصدی که همیشه در آرزوی رسیدن به آن بوده‌ام. کربلا، جایی که عطر عشق و ایثار در آن پیچیده است.

هر شب در خواب، خود را در بین الحرمین می‌بینم. زیر گنبد طلایی، با چشمانی اشک‌آلود به ضریح مطهر می‌نگرم و زمزمه می‌کنم: «السلام علیک یا اباعبدالله». آن‌قدر این خواب را تکرار کرده‌ام که گویی بارها به کربلا رفته‌ام.

کربلا، شهری که در آن تاریخ تکرار می‌شود. شهری که در آن عشق به اوج خود می‌رسد. شهری که در آن انسانیت معنا پیدا می‌کند. کربلا، مکتبی است که به ما می‌آموزد چگونه زندگی کنیم و چگونه بمیریم.

هر بار که به زیارت اربعین فکر می‌کنم، شور و شوق وصف‌ناپذیری در وجودم ایجاد می‌شود. دلم می‌خواهد با هزاران زائر دیگر، پیاده به سمت کربلا حرکت کنم. می‌خواهم در بین جمعیت گم شوم و فقط به عشق حسین(ع) فکر کنم.

کربلا، مقصدی است که نه تنها جسم، بلکه روح را نیز شستشو می‌دهد. کربلا، جایی است که می‌توان در آن آرامش واقعی را پیدا کرد. کربلا، خانه‌ای است که همیشه به روی زائرانش باز است.

ای کاش می‌توانستم همین حالا بال در آورم و به کربلا پرواز کنم. ای کاش می‌توانستم در بین زائران باشم و با آن‌ها هم‌نوا شوم. ای کاش می‌توانستم در صحن مطهر، سجده شکر به جای آورم.

اما تا آن زمان، به یاد کربلا خواهم بود و هر روز برای رفتن به آن دعا خواهم کرد. امیدوارم که روزی به این آرزوی دیرینه‌ام برسم.