سلام؛ خیلی ممنون بابت سایت خوبتون، دختری19ساله هستم که حدودا دو سال با اقای 22 ساله ارتباط دارم من جز ایشون با هیچ شخصی ارتباط نداشتم ایشون هم همینطور دوسه سال ایشون پیگیر من بودن من قبول نمی کردم چون اولا باور نداشتم که راست باشه اعتمادنداشتم، ثانیا اینطور روابط رو صحیح نمیدونستم تا یه روز به طور کاملا اتفاقی شماره من دست ایشون افتاد، و ایشون حرفای دلشونو با من در میون گذاشتن قبلش اجازه خواستن که صحبت کنن منم از سر کنجکاوی اجازه دادم ولی باز هم قبول نمی کردم  چندین ماه دیگه پیگیر من بودن تا روزی که من فهمیدم واقعا دوسشون دارم نباشن نمیشه نمیتونم زندگی کنم از حسم مطمئن بودمو هستم اون شب من قول دادم که تا اخرش هستم و....اینم بگم که ایشون کاملا مودب و با اخلاقن و از علاقشون مطمئن هستم بارها اثبات شده و ما بیرون نمیریم فقط با هم صحبت میکنیم چون نمیخوایم ریسک کنیم  
فقط سوالی که ذهن منو همیشه درگیر میکنه اینه که ما با هم صحبت میکنیم گناهه یا نه خیلی وقتا میگم ما هیچ کار اشتباهی نکردیم فقط عاشق همیم ولی باز میترسم ممنون میشم در این زمینه کمکم این نکتته روبگم که ایشون یکبار به اصرار خودشون خواستگاری اومدن خونواده منم هم کاملا قبولش دارن پدرم گفتن که سربازیش تموم شه ولی کلا نه آره گفتن نه نه، و الان در حال حاضر سرکارن و به اصرار خودشون میخوان که یکی دو ماه دیگه خواستگاری بیان که من فعلا راضی نیستم حس میکنم با توجه به سنم برام زوده.
 

  سلام؛ دخترم نمیگم که هر صحبت دختر و پسر نامحرم حرامه؛ ولی در اکثر موارد به گناه ختم میشه؛ پس بهترین راهکار شما این است که اجازه دهید آنها اقدام کنند و از شما جواب مثبت بگیرنو ولی با توجه به سربازی نرفتن ایشان، مراسمات رسمی به بعد از خدمت سربازی موکول شود. و اینکه فرمودی سنتون کمه، درست نیست بلکه الان بهترین سن ازدواج شماست.