معنی مستوران | مستوران به چه معناست؟ معنی کلمه مستور چیست
معنی مستوران : در زبان فارسی، واژهٔ «مستور» در لغت به معنای «پوشیده»، «پنهان»، «محرمانه» و «عفیف» است. این واژه در ادبیات فارسی کاربرد زیادی دارد و در معناهای مختلف آن، نکات و مفاهیم ارزشمندی نهفته است.
در این مطلب، قصد داریم به بررسی معنای واژهٔ «مستور» در ادبیات فارسی بپردازیم. ابتدا، معنای این واژه را در لغت و در کاربردهای مختلف آن بررسی خواهیم کرد. سپس، به کاربرد «مستور» در ادبیات فارسی خواهیم پرداخت و نمونههایی از اشعار و متون ادبی که در آنها از این واژه استفاده شده است را بررسی خواهیم کرد.
معنی مستوران
واژهٔ «مستور» در لغت به معنای «پوشیده»، «پنهان»، «محرمانه» و «عفیف» است. در زبان فارسی، این واژه به صورتهای «مستور»، «مستورة» و «مستوران» به کار میرود.
مستور در معنای پوشیده و پنهان
در این معنا، «مستور» به چیزی گفته میشود که دیده نمیشود یا از دید دیگران پنهان است. به عنوان مثال، میتوان گفت: «رازی را از دیگران مستور داشت».
مستور در معنای محرمانه و خصوصی
در این معنا، «مستور» به چیزی گفته میشود که فقط برای افراد خاصی قابل دسترسی است. به عنوان مثال، میتوان گفت: «مذاکرات محرمانهای بین دو طرف صورت گرفت».
مستور در معنای عفیف و پاکدامن
در این معنا، «مستور» به کسی گفته میشود که از نظر اخلاقی پاکدامن و عفتپیشه است. به عنوان مثال، میتوان گفت: «زن مستور شمع خانه بود».
مستور در جمع
«مستور» در جمع به صورت «مستوران» به کار میرود. در این صورت، معنای آن «پوشیدهشدگان»، «پنهانشدگان»، «محرمانهشدگان» و «عفیفشدگان» است. به عنوان مثال، میتوان گفت: «رازی را از مستوران مستور داشت».
مترادفهای مستور
مترادفهای «مستور» در زبان فارسی عبارتند از:
- پنهان
- پوشیده
- مخفی
- مکنون
- مستور
- غایب
- محجوب
- پارسا
- عفیف
متضاد مستور
متضاد «مستور» در زبان فارسی «آشکار» است.
مثالهایی از کاربرد مستور در جمله
- «رازی را از دیگران مستور داشت».
- «مذاکرات محرمانهای بین دو طرف صورت گرفت».
- «زن مستور شمع خانه بود».
- «رازی را از مستوران مستور داشت».
- «مستوران از سخنان او آگاه شدند».
- «مستوران از گناهان خود توبه کردند».
کاربرد مستور در ادبیات فارسی
واژهٔ «مستور» در ادبیات فارسی کاربرد زیادی دارد. به عنوان مثال، در شعر زیر از حافظ شیرازی، واژهٔ «مستور» به معنای «عفیف و پاکدامن» به کار رفته است:
ای داور مهجوران جانداروی رنجوران صبر همه مستوران رسوای تو اولی تر
در شعر زیر از نظامی گنجوی، واژهٔ «مستور» به معنای «پنهان و مخفی» به کار رفته است:
چه مستوران که به علت درویشی در عین فساد افتاده اند.
در شعر زیر از سعدی شیرازی، واژهٔ «مستور» به معنای «پوشیده و پنهان» به کار رفته است:
سلامت مستور چون توان بود نانرگس تو با ما گوید رموز مستی
در این شعر، واژهٔ «مستور» به صورت جمع به کار رفته است و معنای آن «پوشیدهشدگان» است.