انشا در مورد صندلی صمیمیت کلاس چهارم
انشا در مورد صندلی صمیمیت ، فرصتی برای دانش آموزان کلاس چهارم است تا با همکلاسی های خود بیشتر آشنا شوند. در این انشا ، دانش آموز می‌تواند درباره‌ی ویژگی های ظاهری ، شخصیتی و علاقه مندی های همکلاسی های خود بنویسد. همچنین ، می تواند از این فرصت برای برقراری ارتباط بهتر با همکلاسی های خود استفاده کند.
صندلی صمیمیت
امروز روز خوبی بود، روز صندلی صمیمیت بود. معلم ما گفت که قرار است امروز یک صندلی جدید به کلاس اضافه کنیم. این صندلی صندلی صمیمیت است. هر دانش آموزی که روی این صندلی بنشیند ، باید به سوالات دوستانش پاسخ دهد. سوالات می تواند در مورد هر چیزی باشد، از زندگی شخصی دانش آموز گرفته تا آرزوها و رویاهایش.
من خیلی دوست داشتم روی صندلی صمیمیت بنشینم. دوست داشتم با دوستانم بیشتر آشنا شوم و در مورد زندگی‌شان بیشتر بدانم. وقتی نوبت من شد، با خوشحالی روی صندلی نشستم.
دوستانم شروع به پرسیدن سوالات کردند. سوالاتشان خیلی جالب بود. از من پرسیدند که دوست دارم چه شغلی داشته باشم، دوست دارم با چه کسی ازدواج کنم، و در آینده چه کارهایی انجام دهم. من هم با خوشحالی به سوالاتشان پاسخ دادم.
وقتی سوالات تمام شد، احساس خیلی خوبی داشتم. احساس می کردم که با دوستانم خیلی صمیمی تر شده ام. آنها را بهتر می شناختم و آنها هم مرا بهتر می شناختند.
صندلی صمیمیت یک تجربه خیلی خوب بود. این تجربه به ما کمک کرد که با دوستانمان بیشتر آشنا شویم و صمیمیت بیشتری بینمان ایجاد کنیم.
نتیجه
صندلی صمیمیت یک ابزار آموزشی خوب برای تقویت روابط اجتماعی دانش آموزان است. این ابزار به دانش آموزان کمک می کند که با یکدیگر بیشتر آشنا شوند و صمیمیت بیشتری بینشان ایجاد شود.
من فکر می کنم که همه مدارس باید از صندلی صمیمیت استفاده کنند. این یک ابزار بسیار مفید برای آموزش مهارت های اجتماعی است.
انشا دوم در مورد صندلی صمیمیت
صندلی صمیمیت ، صندلی کوچک و ساده ای است که در وسط کلاس می نشیند. روی آن یک روکش سفید با گل های رنگارنگ کشیده شده است. صندلی صمیمیت ، نماد دوستی و صمیمیت است.
یک روز معلممان گفت: «امروز می خواهیم با صندلی صمیمیت آشنا شویم.» همه ما با کنجکاوی به صندلی نگاه کردیم. معلم ادامه داد: «هر کس که روی صندلی صمیمیت بنشیند، باید به سوالات دوستانش پاسخ دهد. سوالات می تواند در مورد هر موضوعی باشد، از درس و مدرسه گرفته تا خانواده و دوستان.»
اولین نفری که روی صندلی صمیمیت نشست، یکی از دوستانم بود. او از من پرسید: «بهترین خاطره‌ات از مدرسه چیست؟» من کمی فکر کردم و گفتم: «بهترین خاطره‌ام از مدرسه، وقتی بود که با دوستانم در مسابقه نقاشی شرکت کردیم و برنده شدیم.»
نوبت به من رسید. از دوستم پرسیدم: «اگر می توانستی یک روز در یک جای دیگر زندگی کنی، کجا را انتخاب می کردی؟» او گفت: «اگر می توانستم یک روز در یک جای دیگر زندگی کنم، به ماه می رفتم.»
ما یکی یکی روی صندلی صمیمیت نشستیم و به سوالات دوستانمان پاسخ دادیم. خیلی خوش گذشت. از اینکه با دوستانم بیشتر آشنا شدم، خوشحال شدم.
صندلی صمیمیت، به ما یاد داد که باید با دوستانمان صمیمی باشیم و به آنها احترام بگذاریم. ما باید یکدیگر را بشناسیم و از زندگی یکدیگر باخبر باشیم.
نتیجه
صندلی صمیمیت ، یک وسیله ساده اما مفید است. این صندلی ، به ما کمک می کند تا با دوستانمان صمیمی تر شویم و روابط بهتری با آنها داشته باشیم.