در تکنیک کریسپر از انزیمی به نام کاز 9 برای ویرایش ژنتیکی استفاده می شود. این انزیم از باکتری هایی به نام استرپتوکوکوس پیرونوژنس استخراج شده است و برای دفاع از خود در برابر ویروس ها استفاده می کند.

کاز 9 یک انزیم ریبونوکلئاز است و وظیفه اصلی آن شناسایی و برش دقیق DNA است. این انزیم به دنبال پروتئین هایی در DNA سیستماتیک می گردد که به عنوان "راهنما" عمل می کنند و با استفاده از آنها قادر است بخشی از DNA را ببرد .

برش آنزیمی کاز 9 باعث توقف فعالیت DNA می شود و به دلیل وجود مکانیسم های تعمیر DNA در سلول، ترمیم ویرایش شده انجام می شود.

برای استفاده کامل از این تکنیک ، نیاز به وجود راهنمای RNA است. RNA راهنما از RNA تعمیری تشکیل شده است که با استفاده از نوکلئوتید های خاصی به DNA متصل می شود. وقتی RNA راهنما به DNA متصل می شود، کاز 9 به جای DNA راهنما هدف قرار می گیرد و از این طریق می تواند DNA را ببرشد.

استفاده از انزیم کاز 9 در تکنیک کریسپر به علت دقت بالا و قابلیت شناسایی مکان های خاص در DNA بسیار ارزشمند است.

این انزیم قادر است بخشی از DNA را ببرشد و در عملیات ویرایش ژنتیکی از جمله حذف ، اضافه کردن یا تغییر بخشی از DNA استفاده شود. 

همچنین ، توانایی تعمیر DNA پس از ویرایش نیز از مزیت های این تکنیک است.

با توجه به قابلیت های بالقوه کریسپر و انزیم کاز 9 در ویرایش ژنتیکی ، این تکنیک به عنوان یک ابزار قدرتمند در زمینه پژوهش های بیوتکنولوژی و پزشکی شناخته شده است.

استفاده از کریسپر در درمان بیماری های ژنتیکی ، مبارزه با عفونت های ویروسی و افزایش بهره وری محصولات کشاورزی تنها بخشی از کاربرد های این تکنیک می باشد.

با ادامه تحقیقات و پیشرفت های فناوری ، می توان انتظار داشت که کریسپر و انزیم کاز 9 در آینده برای ویرایش دقیق ژنتیکی و درمان بیماری های ژنتیکی به صورت گسترده تری استفاده شوند.

این تکنیک می تواند بهبودی عمده ای در علم ژنتیک و پزشکی به ارمغان بیاورد و باعث شفاف سازی بسیاری از رازهای زندگی و بیماری های انسان شود.