در نظام خانواده، وظیفه اصلی اعضای خانواده به خصوص والدین و مسئولان خانواده است که به کودکان و اعضای دیگر خانواده در کارهای خوب و مسئولیت‌ های مختلف کمک کنند.در واقع، وظیفه‌ی اعضای خانواده به شرح زیر است:

1. **والدین:

-پرورش و تربیت کودکان: والدین مسئول تربیت و پرورش کودکان هستند. آنها باید اصول اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی را به کودکان بیاموزند.

*تأمین نیازهای اساسی: والدین باید نیازهای اساسی مانند غذا، پوشاک، مسکن و آموزش کودکان را تأمین کنند.

-ایجاد محیط امن و محبت‌آمیز: ایجاد محیطی امن و پر از محبت در خانواده، وظیفه والدین است.

2. کودکان:

پیروی از والدین:کودکان باید به والدین و مسئولین خانواده گوش کنند و به توجیهات آنها پایبند باشند.

کمک به خانواده: کودکان می‌توانند در کارهای روزمره و مسائل خانوادگی کمک کنند، به ویژه زمانی که بزرگ‌تر می‌شوند.

3. **تمام اعضای خانواده:

تعامل و ارتباط مؤثر: تعامل و ارتباط میان اعضای خانواده بسیار مهم است. این ارتباطها به تعامل خوب و مشارکت در مسائل خانوادگی کمک می‌کند.

احترام به حقوق دیگران: همه اعضای خانواده باید به حقوق و نیازهای دیگران احترام بگذارند و از آنها مراقبت کنند.

به طور کلی، وظیفه‌ ی کلی اعضای خانواده در تشکیل و حفظ یک محیط مسئولیتی و محبت‌ آمیز است. این مسئولیت‌ ها برای ایجاد ارتباط‌ های خوب در خانواده و تربیت نسل جوان از اهمیت بسیاری برخوردارند.

کار تعلیم و تربیت فرزندان به عهده چه کسانی است :

کار تعلیم و تربیت فرزندان به عهده والدین یا مسئولین قانونی کودکان است. والدین نقش اصلی و مسئولیت اصلی در تربیت و پرورش کودکان خود دارند. این مسئولیت به شرح زیر است:

1. والدین :

تعلیم و تربیت: والدین مسئول ارائه تعلیم و تربیت به کودکان خود هستند. این شامل ارائه اصول اخلاقی، اجتماعی، و فرهنگی، آموزش و تربیت تحصیلی، تربیت اخلاقی، و توسعه مهارت‌های اجتماعی می‌شود.

مراقبت از نیازهای اساسی: والدین باید نیازهای اساسی کودکان خود را تأمین کنند، از جمله غذا، پوشاک، مسکن، و مراقبت پزشکی.

2. مسئولین قانونی دیگر:

- در برخی موارد، اگر والدین نتوانند به دلایلی مشخص وظایف تعلیم و تربیت کودکان را انجام دهند، مسئولین قانونی دیگر می‌توانند وظایف این حوزه را بر عهده بگیرند. این شامل نظام‌های خدمات اجتماعی، تصمیمات دادگاه، یا سیاست‌گذاران حقوق کودکان می‌ شود.

علاوه بر والدین، جوامع و مدارس نیز نقش مهمی در تعلیم و تربیت کودکان دارند. مدارس و معلمان نقش مؤثری در تأمین تعلیم تحصیلی و تربیت اخلاقی دارند، و جوامع می‌توانند به شکل مستقیم یا غیرمستقیم تأثیرگذار باشند.

اهمیت تعلیم و تربیت مناسب کودکان و نوجوانان در ایجاد افراد با اخلاق، هویت قوی، و توانایی‌های اجتماعی و تحصیلی مؤثر برای جامعه و جامعه‌ های آینده بسیار بزرگ است.