مدرسه و دوستایی که تویی اون پیدا میکنی میشن جزوی از خاطراتت، میشن بخشی از ذهنت، توی بخشی از قلبت هم خونه میکنن و تا ابد مدام با به یاد آوردن شون لبخند به روی لب هات میاد. خاطره هایی که با دوستای مدرسه ایت میسازی واقعا خاطرات شیرین و لذت بخشی هستن که دوست نداری به هیچ وجه فراموششون کنی.

در این مطلب متن ها و جملاتی درباره مدرسه و دوستان قرار دادیم که شما رو دعوت به خوندن اونها میکنیم. همراه ما باشید.

جملات در مورد دوستان و مدرسه

وقتی به پای حرفای بزرگترا میشینی همشون از خاطرات خوش مدرسه میگن، از خاطراتی که به همراه دوستاشون رقم زدن؛ از شیطنت ها گرفته تا تقلب کردن ها و درس خوندن ها کنار هم دیگه، همه اونها براشون لذتی فراوان داشته که حاضر نیستن اون لذت رو با هیچ چیزی عوض کنن. مدرسه درسته کمی ممکنه به آدم فشار بیاره و کمی در اون سخت بگذره اما در نهایت اوقات خوش و لحظاتی شیرین رو برات به بار میاره و این رو فقط زمانی متوجه میشی که بزرگ شدی.

*****************

آدمای ها تا وقتی مدرسه میرن میگن کاش زودتر بزرگ شیم و بریم دانشگاه، دانشگاه که میرن میگن کاش دانشگاه تموم شه که زودتر کارمون رو شروع کنیم و کارشون که شروع میشه به یاد روزهای مدرسه و دانشگاه و لحظات خوشی که کنار دوستانشون داشتند می افتند و همون جا دوباره دوست دارن که زمان برگرده به عقب تا دوباره حتی برای یک بار هم که شده اون خاطرات شیرین و زیبا رو تداعی کنند. یادمون باشه از هر زمانی که داخلش هستیم لذت ببریم!

*****************

مدرسه و دوستایی که توی اون پیدا میکنی میرن توی یه بخش از ذهنت و هیچوقت از ذهنت پاک نمیشن. زمانی که با همکلاسی هات سر کلاس درس حاضر میشدی و درس میخوندی، زنگ تفریح هایی که کنار اونها شیطنت میکردی و مدیر اسمتون رو صدا میزد که فلان کار رو انجام ندید، زمانی که خوراکی میگرفتید و با هم تقسیم میکردید و حتی زمان دعواهای زنگ آخر مدرسه همشون میرن توی ذهنت و وقتی که بزرگ میشی به یادت میان و به خاطر همشون لبخندی زیبا به روی لب هات میشینه.

*****************

آدم محاله دوستایی که توی مدرسه پیدا میکنه رو راحت از دست بده. دوستایی که جاهای دیگه پیدا میکنی رو به هر دلیلی ممکنه از دست بدی اما دوستای توی مدرسه رو چون نه ماه هر روز باهاشون بودی، باهاشون درس خوندی، باهاشون سختی درس و لذت شیطنت های توی مدرسه رو چشیدی هیچوقت از دست نمیدی و یا حداقل تاش میکنی تا توی زندگیت بمونن و به راحتی از دست نرن. همکلاسی ها یا بهتره بگیم دوستای توی مدرسه انگار وقتی وارد زندگیت میشن یه بخشی از خانواده ات میشن طوری که دوست داری همیشه باهات باشن.

*****************

یادش بخیر زمونایی که با دوستامون جمع میشدیم و بعد مدرسه اکیپی یه جای باحال میرفتیم و کلی خوش میگذروندیم، یادش بخیر اون زمونایی که با دوستامون برنامه میریختیم تا معلمو اذیت کنیم، یادش بخیر وقتی پشت همدیگه رو داشتیم و همه مون هم صدا میشدیم که معلم فلان کار رو انجام بده یا نده، یاد تموم این ها بخیر. الان تموم اینها برای تک تک ما هم کلاسی ها و دوستا تبدیل به خاطره شده، خاطره هایی که خیلی شیرین و زیبان. درسته شاید بعضی از کارهامون توی مدرسه درست نبود اما همون ها هم انگار خاطرات قشنگی هستن که لبخند روی لب هامون میارن.

*****************

تا زمانی که مدرسه میری هنوز مسئولیت سنگینی روی دوشت نیست و هنوز اونقدر که باید کار سنگینی انجام نمیدی پس سعی کن از زندگیت لذت بیری ببری، سعی کن با دوستات یا همکلاسیات قرار بذاری و بری بیرون، کلی خوش بگذرونی و خاطراتی قشنگ از خودتون بسازی، خاطراتی که در آینده به ذهنت بیان و تو رو شاد کنن. زندگی هر لحظه اش ارزشمنده و هر لحظه ای رو از دست بدی دیگه بر نمیگرده پس حالا که اینو میدونی سعی کن از دوران مدرسه و بودن با دوستات لذت ببری و کنارشون طعم واقعی شادی رو بچشی.

*****************

وقتی میری مدرسه دوستایی از قشرهای مختلف جامعه رو میبینی، یکی باباش نجاره، یکی باباش دکتره، یکی از کشوری مثل افغانستان اومده، یکی شر و شیطونه، یکی آروم و ساکته، تو میتونی همه جور دوست اونجا پیدا کنی و با همشون وقت بگذرونی. مدرسه فرصت این رو بهت میده تا در کنار تحصیل و فرا گرفتن علم و دانش با قشرهای مختلف جامعه ات هم آشنا بشی و به طوری کلی کاری میکنه تا تو بتونی وارد جامعه بشی و جایگاه خودت رو در بین آدما به دست بیاری. مدرسه مثل محل آزمون و خطایی هست که به تو فرصت میده از همون بچگی سعی کنی با آدما کنار بیای و با سلایق مختلف زندگی بگذرونی و همینه که مدرسه یه چیز مفید برای آدم میشه و باعث میشه که اونجا واقعا به رشد و پرورش تو کمک کنه.

*****************

خیلیا میگن مدرسه به درد نمیخوره یا خیلی ها میگن مدرسه چیزایی که باید به بچه یاد بده رو یاد نمیده، حتی اگه همه این ها هم درست باشه، باز هم مدرسه فرصتیه تا بچه در اون دوست پیدا کنه، آدمای مختلفی ببینه و در یک جامعه ای قرار بگیره که همه مثل خودشن. اون بچه میتونه در اونجا تمرین کنه تا جایگاه خودش رو در جامعه ای که هست به دست بیاره و همین تمرین باعث میشه که در آینده هم قدرتش رو داشته باشه که در جامعه های بزرگتر خودی نشون بده و از ورود به جامعه نترسه. همیشه هم مدرسه اونقدرا که میگن بد نیست، مدرسه میتونه ویژگی های مثبتی هم درون بچه به وجود بیاره که یکی از بهترینِ اونها رشد شخصیت اجتماعی بچه هست.

*****************

وقتی میری مدرسه اجتماعی تر میشی چون دوستای مختلفی پیدا میکنی که هر کدوم افکار مختلفی دارن و تو باید با اونها با همون افکاری که دارن کنار بیای. آدم اجتماعی یعنی کسی که میتونه با آدم ها با سلایق مختلف و افکار و باورهای متفاوت ارتباط برقرار کنه و ارتباطشون رو به یک ارتباط مثمرثمر تبدیل کنه. مدرسه بهت این امکان رو میدی تا با آدمای مختلفی رو به رو بشی و با اونها سر و کله بزنی تا بالاخره قلق هم کلام شدن و هم صحبت شدن با اونها رو یاد بگیری و فارغ از هر چیزی که هستند با اونها دوست بشی.

*****************

چه بسیار آدمهایی که رفیق واقعیشون رو از توی مدرسه شون پیدا کردن و چه بسیار آدمهایی که با اینکه سال ها از مدرسه شون میگذره اما با این حال ارتباط شون رو با رفیق شون کم رنگ نکردن و هنوز هم با اون ارتباط دارن. مدرسه جدای از تموم درس خوندناش ممکنه رفیقایی بهت بده که واقعا رفیقن، واقعا ته مرام و معرفتن، واقعا بودن باهاشون به نفعته و میشه گفت که همون نکته مثبت زندگیت به حساب میان. از مدرسه نترس، مدرسه با اینکه گاهی دشواری هایی داره با بودن با همین رفیقا باعث میشه که این دشواری ها به چشمت نیاد.

*****************

یادت باشه وقتی که مدرسه میری چیزی که اول از همه باید بهش توجه کنی دَرسِت و بعد از اون دوستات و سایر چیزها هستن. مبادا اولویت هات رو فراموش کنی که اگه از همین الان اولویت بندی اشتباهی داشته باشی چون در آینده هم همینطور خواهی شد و زندگی تو هیچوقت اینجوری رنگ آرامش رو به خودش نمیبینه. همیشه سعی کن برای خودت اولویت بندی داشته باشی! تو این کار رو میتونی از همین الان و از همین مدرسه شروع کنی. با اولویت بندی پیش برو تا با هیچ کدوم از قسمت های زندگیت آسیبی وارد نشه.

*****************

یکی هست که تو مدرسه مدام دنبال رفیق و رفیق بازیه و یکی هم هست که مدام دنبال درس خوندنه. هیچ کدوم از اینها رو نمیشه محکوم به کار اشتباه کرد. درسته که تو مدرسه اون شخصی که همیشه دنبال رفیق بازیه محکوم میشه و این به نوعی درست قلمداد میشه اما چیزی که خیلی ها نمیبینن اینه که اون شخصی که دنبال رفیق بازی هست مهارت های اجتماعیش که یکی از مهمترین مهارت های انسان در زندگی هست رو پرورش میده و زندگیش اینجوری میتونه خیلی بهتر از اون شخصی باشه که مدام درس میخونه. نه درس خوندن به خودی خود بده و نه رفیق بازی اما در هیچ کدوم نباید خیلی زیاده روی کرد، این روشیه که درسته و کاش مدارس به جای محکوم دونستن سعی کنن بچه ها رو هم اجتماعی و هم درس خون پرورش بدن تا از هیچ ور بوم نیفتن.

*****************

مدرسه ها که باز میشه درسته ته دلت میگی ای بابا باز تعطیلی هام تموم شد، ای بابا باز هر روز سر یه ساعت خاص باید برم و کلی سر کلاس بشینم و ای بابا از این به بعد قراره کلی تکلیف داشته باشم و خسته بشم اما در کنار همه اونها ته دلت هم خوشحالی که دوباره قراره پیش دوستات بری، دوباره قراره توی روز دوستات رو ببینی و با وجودشون کلی لذت ببری و دوباره قراره با اونها کلی شیطنت کنی و کلی خاطرات خوش بسازی.

مدرسه جای قشنگیه اما فقط برای اونایی که دوست پیدا میکنن و سعی میکنن که توی مدرسه تنها نباشن. تا میتونی توی مدرسه و دوران تحصیلیت برای خودت دوست پیدا کن، با همه رفیق شو و فقط با یک نفر یا تنها نباش چون اینجوری طعم تنهایی رو توی مدرسه میچشی که اصلا لذت بخش نیست. به جای تنها بودن یا با یک نفر بودن سعی کن یاد بگیری با افراد مختلف ارتباط برقرار کنی و قلبشون رو به دست بیاری، این کارو که کردی اونها باهات دوست میشن و همین باعث میشه که تو از دوران تحصیلت لذت زیادی ببری و اصلا سختی درس و مدرسه روت اثری نذاره.

*****************

یادش بخیر زنگای تفریح که میشد، همه میرفتن سمت اکیپی که همیشه باهاش بودن. اکیپ ها هم معمولا از دو سه نفر شروع میشد تا کلی بچه که دور هم جمع میشدن و می گفتن و میخندن. چه همون اکیپ های کوچیک و چه همون اکیپ های بزرگ کلی خوش میگذروندن و منتظر بودن که زنگ تفریح سر برسه تا دوباره کنار هم جمع بشن و دوباره با هم باشن. زنگای تفریح بهترین قسمت از مدرسه هست که تا همیشه یاد آدم میمونه و هیچوقت از یادش نمیره چون آدم یاد اکیپایی که در اونها بود و در زنگ تفریح پیش شون میرفت میفته.

*****************

اگه توی مدرسه ات بچه ای هست که تنهاست، کسی سمتش نمیره و رفیقی نداره تو برو سمتش، رفیقش شو و نذار که تنها بمونه. اینجوری هم به تو خوش میگذره و هم به اون. شاید اون مشکلاتی از درون داشته باشه که هیچکس ازشون خبری نداره، شاید اون توی مهارت های اجتماعیش کمی ضعیفه یا هر چیز دیگه ای، به خاطر این ها هم که شده تو پیش قدم بشو که باهاش دوست بشی و رفاقت کنی و تو پیش قدم بشو که برای هم تبدیل به صمیمی ترین دوستا بشین.

*****************

تو مدرسه بعضی ها هستن که فقط با رفیق صمیمی خودشونن و فقط با اونی میچرخن که توی کلاس کنارشون میشینه. هرگز سعی نکنین با هیچ ترفندی دوستی بین این رفیقا رو خراب کنین چون نمیتونین. این جور رفاقتا معمولا ادامه دار هم میشه و حتی بعد از مدرسه هم ادامه پیدا میکنه به شکلی که به رفت و آمد خانوادگی هم میرسه. اونایی که زنگ تفریحاشون کنار همن و حتی توی کلاس هم کنار هم میشینن نشون میدن که خیلی همو دوست دارن که لحظه ای حاضر نمیشن از هم جدا بشن و اگه تو به فکر جدا کردن اونها از همدیگه باشی فقط خودتو خسته کردی.

*****************

خوشبختی فقط اونجا که دوست صمیمیت توی مدرسه ات خونشون جای خونه شما بود و تو کل مسیری رفت و برگشت رو با اون میرفتی و کلی بهتون توی مسیر خوش میگذشت. این یکی از قشنگترین لحظات مدرسه رفتن برای دانش آموز میتونه باشه که رفیقش مدام باهاش باشه و واقعا خوش به حال اونهایی که رفیق شون خونش جای اونها بود.

*****************

یکی از خوشبختی های زندگی اینه که رفیق صمیمیت توی مدرسه خونشون جای خونه شما باشه اون موقع تو میتونی حتی خونشون هم بری یا برای اوقات فراغت و تفریح سراغ هم بیاین و کلی از با هم بودن لذت ببرین. خیلی ها توی مدرسه دوست صمیمی دارن اما خونه شون خیلی دوره از هم و اینجوری خیلی کم میتونن همو ببینن ولی کسایی که خونشون پیش همه اینجوری نیستن و هر وقت که بخوان میتونن سراغ هم بیان و از بودن با هم حالشون کلی خوب بشه.

*****************

از شما متشکریم که تا انتهای مطلب همراه ما بودید. اگر نظر یا انتقادی نسبت به این مطلب داشتید اونو از بخش نظرات با ما در میون بذارید.

---

مطالب پیشنهادی:

متن و عکس زیبا درمورد آخرین روز مدرسه خداحافظی و خاطرات

مجموعه متن خداحافظی دانش آموز از معلم

متن در مورد مدرسه رفتن خواهرزاده

---