جملات زیبا در مورد کودک آزاری
کودک آزاری برای برخی از انسان ها تبدیل به یک عادت شده، آخر کودکان برای برخی از ما ابزارهای مفیدی برای پیشرفت هستند. پیشرفتی که در گرو آزار رساندن به کودکان و گرفتن دنیای کودکانه شان باشد، پسرفتی بزرگ در انسانیت است. انسانیتی که هر روز برای آن شعار می دهیم، در زیر بار این کودک آزاری ها آسیب دیده و کم کم از بین می رود.
کودک آزاری بخشی از رسم این دنیا شده و انگار به شکل یک قانون نانوشته درآمده. قانونی که دنیا هر روز به آن عمل میکند و کودکان بیشتری را زیر بار ستم خود می آورد. کاش ما آدم هایی که حرف از انسانیت می زنیم، به داد بسیاری از این کودکانی که هر روز غرق در دریای ظلم دنیا می شوند برسیم. ما حتی این کار را با انتشار یک متن در این مورد می توانیم انجام دهیم. در ادامه چندین متن در مورد همین موضوع برایتان قرار داده ایم. همراه ما باشید.
متن درباره کودک آزاری
دستان کوچکش را برای دفاع از خود بالا می برد. اما چه حیف. آخر دستان او توان ندارند تا جلوی ظلمی که به او می شود را بگیرند. دستانش زیر بار ظلم ها می شکند و کمرش زیر بار شکنجه ها خم می شود اما همچنان به امیدِ داشتن آینده ای بهتر ادامه می دهد. کاش کودکانی را که تصویر واضحی از خداوند را به ما نشان می دهند، این چنین آزار ندهیم.
******************
لبخند کودکانه اش به خاطر رنجی که دیده دیگر محو شده و تنهای چیزی که روی صورت خوب جولان می دهد، لب های زخمی و خونی است که انگار دریایی از خون از آنها رفته و این خون هیچ وقت نمی خواهد بند بیاید. کودکی که با رنگ خونی لب هایش بزرگ می شود، آینده ای غمگین خواهد داشت. کاش کسانی که به آنها ستم می کنند، آینده ای که منتظر آنهاست را فراموش نکنند.
******************
همه ما دوست داریم دنیای مان به زیبایی دنیای کودکان شود. همانقدر ساده و بی شیله پیله. اما در این دنیای به این بزرگی، کودکانی هم هستند که سادگی دنیای شان با زرق و برق دنیای بزرگتر ها آغشته شده، کودکانی که دنیای کودکی شان به خاطر طمع بزرگترها، دیگر آن سادگی همیشگی را ندارد.
******************
وقتی که با آنها دوست می شوی، بدون هیچ چشم داشتی از هر آنچه که دارند را به تو می بخشند که فقط دوستشان باقی بمانی. این همان دنیای زیبای کودکانه ایست که هر روز در آن زندگی کرده و رشد میکنند. کاش کسانی که از دنیای بسیاری از کودکان به نفع مقاصد خویش سوءاستفاده می کنند، بزرگی دنیای آنها را ببینند و دست از این کار بکشند. آنها گرچه بچه خطاب می شوند اما دنیای شان بزرگتر از دنیای تمام آدم بزرگ هاست.
******************
دنیا جواب صداقتش را با ظلم و جواب صافی و سادگی اش را با ستم می دهد. گویی دنیا میخواهد بی رحمی اش را به رخ کودکی چند ساله بکشد. همان کودکی که تمام دوران کودکی اش شده این که چطور در برابر بی رحمی دنیایی که پیش رو دارد محکم بایستد و خود را نبازد. کاش حواسمان به بعضی از کودکان باشد. همان کودکانی که بر سر راه ظلم دنیایی که آن را ساخته ایم قرار گرفته اند.
******************
اگر به کودکی ظلم میکنی و خود را مقتدر و با قدرت میخوانی، باید بگویم که تو ضعیف تر از آنچه که فکرش را میکنی هستی. وقتی به کودکی آزار می رسانی، آن کودک حتی با آزار دیدنش هم تو را تحقیر می کند. حقارتی که به خاطر ستم به دنیای زیبای او به جانت می افتد را شاید تا مدت ها به دوش بکشی! آن کودک ممکن است از خود دفاع نکند، اما تو را حقیرتر از آنچه که بوده ای نشان خواهد داد.
******************
چشمانمان را باز می کنیم، کمی که سرحال تر می شویم به سراغ کانال های خبری می رویم. در میان همه ی این خبرها، خبری وجود دارد که پایه ثابت هر روز این اخبارهاست. کودک آزاری! خبری که تمامی ندارد و هر روز از چهار گوشه ی جهان آن را می شنویم. این خبرها، از دنیای کودکانی به ما میگویند که دیگر در حال تمام شدن هستند، کودکانی که دیگر دنیای ندارند و زندگی و آینده شان شده ساختن دنیای دیگران.
******************
حتی اگر تمام تلاشش را هم بکند، اوج شیطنتی که از خود بروز میدهد، نقاشی کردن روی دیوار، سر و صدا کردن وقتی که بزرگترها خواب اند، ریختن خوراکی هایش روی زمین و کثیف کردن لباس هایش است. حتی شیطنت های این موجود میتواند لبخندی بزرگ به لبانت هدیه دهد. اما برای بسیاری از این کودکان، چیزی که دنیا به ارمغان آورده، دیگر آن شیطنت های کوچک شان نیست؛ بسیاری از این کودکان مجبور به تحمل شیطنت های دنیا هستند، شیطنت هایی که گویی پایانی ندارند. آری شیطنت های دنیا به زیبایی شیطنت های کودکان نیست. گاهی شیطنت های لذت بخش کودکان، فدای شیطنت های بی رحم دنیا می شود و هیچکس نیست که جلوی دنیا و کارهایش را بگیرد.
******************
وقتی که اسم کودکی را می شنوی، اولین چیزی که به ذهنت خطور می کند، دنیای کوچکش است که در عین کوچک بودن، وسعتش بالاتر از بزرگی دنیای تمام آدم بزرگهاست. در دنیای او بی رحمی نیست، ظلم نیست، ستم نیست، غرور نیست، کینه نیست، تنها چیزی که در دنیای اوست، عشق است! عشقی که گویی از وجود خدا در او نهادینه شده. حال که به زیبایی جهان کودکان پی بردی، خوب است بدانی که هر روزه کودکانی هم هستند که گرچه به جهان عشق می ورزند، اما جهان جواب عشق ورزیدن آنها را با ظلم و ستم می دهد.
******************
هر روز تعداد افرادی که به کودکان ظلم می رسانند زیاد و زیادتر می شود. گویی آدم ها رحم و مروت شان را از دست داده اند، گویی آنها انسانیت را فراموش کرده اند؛ انسانیتی که آن را با تباه کردن آینده کودکان، نیست و نابود می کنند. خوب است بدانید که با ظلم های بیشتر، این انسانیت برای همیشه رختش را بسته و از این دنیا می رود. حالا دنیای ما شده پر از ظلم، پر از آزار! آزار هایی که قوی تر ها به ضعیف ترها می رسانند. چه رسم آشنایی، این رسم قبلا فقط رسم جنگل بود.
******************
در دنیایی که حرف از مدرنیته می زنیم، در دنیایی که حرف از پیشرفت می زنیم، سوالی به وجود می آید. کودکان ستم دیده، دقیقاً در کجای این دنیا قرار دارند؟ همان کودکانی که به پای پیشرفت این دنیا می سوزند و می سازند. این دنیا گرچه نام مدرنیته را به دوش می کشد، اما پاداشی که با خود برای برخی کودکان به همراه داشته، چیزی جز درد نبوده.
******************
بدن نحیفشان زیر بار شکنجه ها و آزار و اذیت ها تحلیل می رود. دیگر برای آنها نایی نمانده که به فکر آینده شان باشد. از کودکان عادی بپرسی، آینده ای زیبا را برایت ترسیم خواهند کرد؛ آینده ای که قرار است پر از دکتر، معلم و مهندس شود. اما وقتی که از آینده ی آنها می پرسی، حتی نمی دانند که آینده چیست. این ظلم ها حتی جرات فکر کردن به آینده را هم از آنها گرفته. کاش کسانی که دم از حقوق بشر می زنند، حداقل آنقدر توان داشته باشند که آینده ی بسیاری از این کودکان را به آنها برگردانند.
******************
کودک آزاری برای بعضی ها تبدیل به شغل شده. آزار کودکان فقط آسیب جسمی رساندن به آنها نیست. آزار به آنها یعنی فرستادن آنها در دل سرمای زمستان بر سر چهارراه ها برای در آوردن کمی پول، آزار رساندن به آنها یعنی استفاده ابزاری از معصومیت شان برای پول، آزار رساندن به آنها یعنی دیدن آنها، گذر کردن از کنارشان و دادن شعارهایی درباره ظلم به آنها برای زیبا کردن وجه خود نزد مردم.
******************
فرشته ی کوچک، دیگر کسی نیست که قدر مهربانی هایت را بداند، دیگر کسی نیست که قدر قلب پر از مهرت را بداند. گویی تو در این جهان تنها مانده ای، تنها در برابر طوفانی از ظلم و ستم ها. ظلم و ستم هایی که مجبوری به تنهایی به جنگ آنها بروی. ما را ببخش، دنیای ما بزرگترها شده ساختن این طوفان ها.
******************
گویی گوش هایمان کر شده و چشم هایمان کور. معصومیت کودکانه شان هر روز فریاد می زند و هر روز درخواست کمک میکند. التماس های معصومانه شان گرچه با چشم و گوش سر دیده و شنیده نمی شوند، اما اگر چشم و گوش دل را باز کنی، می بینی و میشنوی که چطور فریاد می زند. اما چه بد که بسیاری از ما روی همین چشم و گوش ها هم پرده می گذاریم و نمی خواهیم این معصومیت را ببینم.
******************
هر کودک، میراثی از سوی خداست. کاش می دانستیم با این میراث چگونه رفتار کنیم. اکنون بخش بزرگی از میراث خدا در حال نابودی است. ما آدمها خودمان این میراث را با ظلم هایی که به آنها می کنیم و به سادگی از کنارشان می گذریم، نابود میکنیم و آنها به پای دنیای کوچک و کودکانه شان، بار این ظلم ها را به دوش می خرند.
******************
می دانی، حتی بعضی از آنها حق داشتن رویا را هم در خود نمی بینند. کودکان ستم دیده را می گویم. کودکانی که آزار به آنها شده عادت خیلی ها. رویای آنها شده رویای بزرگترهایی که از آنها به عنوان ابزار استفاده می کنند.
******************
کاش قانونی در جهان وضع شود، قانونی که انسانیت را به یاد ما آورد. چرا ما خود را فراموش کرده ایم؟ چرا ماهیت مان را گم کرده ایم؟ مگر ما انسان نیستیم؟ مگر در سینه ی ما قلب نیست؟ مگر قلب منبع بزرگی از عشق و محبت نیست؟ پس چگونه با وجود چنین قلبی در سینه ی تک تک مان، بعضی از ما حاضر می شوند این چنین به کودکان آزار برسانند؟ چطور بعضی از ما حاضر می شوند انسانیت را در قبال استفاده از این کودکان زیر پا بگذارند؟
******************
تحمل کن دخترکم/پسرکم! تحمل کن که همه ما به نوع بی وفایی این دنیا را دیده ایم. فکر کن همه ی این ها یک خواب است، یک خواب طولانی. گاهی زور انسان به دنیا نمی رسد، گاهی زورش به قوانینی که در آن وضع شده نمی رسد. کودکی در رفاه و آسایش متولد می شود و کودکی هم زیر بار شکنجه و ظلم. فکر کن از لحظه ای که چشمانت را در این دنیا گشودی، در حال دیدن کابوسی بودی که قرار است روزی به پایان برسد.
******************
خنده ی تلخ او، آزارهایش را برایت شرح می دهد، ستم هایی که دیده را می گوید و آسیب هایی که دیده و دم نزده را بیان می کند. او گرچه می خندد اما در همان خنده ی ریز و تلخی که دارد، بی وفایی دنیا و آدمهایش را فریاد می زند.
******************
کودکان آزار دیده حتی وقتی بزرگ هم می شوند، باز هم به رسم کودکی شان آزار دیدن را بخشی از زندگی خود می دانند. آنها با همین باور بزرگ شده اند؛ باوری که به آنها می گوید چیزی جز سلاح برای خوشبخت شدن دیگران و زیبا کردن دنیای آنها نیستند.
******************
کودکانی که آزار می بینند را دریابیم. این کودکان در شهرهای دور افتاده نیستند، در مکان های نامعلوم نیستند، آنها در همین نزدیکی ما هستند. کافیست فقط پایمان را از خانه بیرون بگذاریم تا هر روز با سیل عظیمی از آنها رو به رو شویم.
******************
کاش کودک آزاری هم یک بیماری شناخته شود، بیماری ای که حتما باید مداوا شود در غیر اینصورت صدمات جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت. اگر واقعا چنین می بود، همه ی ما انسان ها باید به فکر درمان این بیماری خود بودیم. بله همه ی ما به این بیماری مبتلا هستیم. بعضی ها به صورت مستقیم به کودکان آزار می رسانند و بعضی ها هم به صورت غیر مستقیم. حتی اگر از کنار کودکی که به او ظلم می شود ساده عبور کنی، یعنی اینکه تو یک کودک آزاری.
******************
کودکان آینده ی سرزمین ما هستند. اگر به فکر آنها نباشیم، دیگر نه دنیایی برایمان می ماند و نه کشوری که بخواهیم به خاطر حفظ مرزها و پیشرفتش بکوشیم. جمعیت عظیمی از کودکان هر روز زیر بار آزار و اذیت قرار می گیرند و هیچ کس نیست که به داد آنها برسد. کاش ما فریاد رس آنها شویم، تا حداقل آینده ی کشوری که قرار است فرزندان خودمان در آن رشد کنند و زندگی کنند را تضمین نماییم.
******************
یادت باشد که کودک آزاری فقط آن چیزی که هر روز خبرهای آن را میشنوی نیست. اگر به پای عادت های اشتباهت، فرزندت را اشتباه تربیت می کنی تو یک کودک آزاری؛ آگر آنچه که خود دوست داری را به زور به فرزندت تحمیل می کنی، تو یک کودک آزاری؛ اگر برای تربیت فرزندت وقت و زمان کافی نمی گذاری، باز هم تو یک کودک آزاری. گاهی اوقات خود والدین بزرگترین کودک آزارهای دنیا برای فرزندان شان می شوند.
سایر مطالب پیشنهادی :
مجموعه متن زیبا در مورد کودک کار به همراه متن های ادبی و غمگین
عکس نوشته در مورد اذیت شدن برای پروفایل