شهیدان گمنام، گمنام نیستند! آنها روحی بزرگ دارند، روحی که در پیشگاه خداوند به خوبی جلوه می کند و خداوند آن روح را مورد لطف خود قرار می دهد. چه بنده ایست که مورد لطف خدا قرار گیرد و باز هم گمنام شود؟ آری آنها گمنام اند اما گمنام جسم نه گمنام روح.

در این مطلب قصد داریم متن هایی درباره شهیدان گمنام را با شما به اشتراک بگذاریم. این شهیدان از خون خود گذشتند و این چیز کم نیست. گاهی اوقات باید با برخی متن های زیبا، از آنها به خاطر این شجاعت شان تشکر کرد. پس اگر قصد انجام این کار را دارید، در ادامه با ما همراه باشید.

جملات زیبا درباره شهیدان گمنام

شهیدان گمنام، ستاره‌های خاموشی هستند که نورشان، راه روشن آیندگان را نشان می‌دهد. در ادامه، چند جمله زیبا درباره این عزیزان آورده شده است:

گمنام‌ اند ، اما نامشان در تاریخ جاودان است.

در خاک خفته‌ اند ، اما روحشان در دل ملت زنده است.

نامشان را نمی‌ دانیم ، اما عشقشان را در جان داریم.

به دنیا نیامدند تا بمیرند ، بلکه مردند تا جاودانه بمانند.

گمنامی‌شان، رمز جاودانگی‌ شان است.

در خاک وطن آرمیده‌اند، اما دلشان با آسمان است.

به ما آموختند که زندگی ، بالاترین ارزش نیست، بلکه ارزش‌تر آن است که برای چه چیزی زندگی کنیم.

آن‌ها رفتند تا ما بمانیم و ایران را بسازیم.

هر ذره خاک این مرز و بوم، عطر شهادت می‌دهد.

شهید گمنام، یعنی عشق بی‌نهایت به وطن.

جملات احساسی برای شهید گمنام

ای غریب آشنا، ای سفر کرده به دیار نور
در عمق خاک سرد، روحی آسمانی می‌تپد. قلبی که در اوج ایثار، برای وطن تپید. نامی که گمنام ماند تا نام وطن ماندگار شود. ای شهید گمنام، تو راز بزرگ این خاک پاک هستی. تو اسطوره ای که در کوچه‌های خاطره‌هایمان قدم می‌زنی.
هر بار که نگاهم به مزارت می‌افتد، هزاران سوال بی‌جواب در ذهنم نقش می‌بندد. از کجا آمده‌ای؟ چه رویاهایی در سر داشتی؟ چه دلیلی تو را به این راه کشاند؟ اما هر چه فکر می‌کنم، جوابی جز عشق به وطن و ایمان به خدا پیدا نمی‌کنم.
تو با رفتنت، به ما آموختی که زندگی ارزشی والاتر از آن دارد که در بند دنیا باشیم. تو به ما نشان دادی که عشق به وطن، بالاترین عشق است. تو با خون خود، درخت آزادی این مرز و بوم را آبیاری کردی.
ای شهید گمنام، تو همیشه در قلب ما زنده‌ای. یادت، راهنمای ما در تاریکی‌هاست. عطر نامت، فضای شهرمان را عطرآگین می‌کند. تو قهرمان همیشه زنده‌ی ما هستی.

******************************

اکنون پیش خدایت هستی و اکنون غرق در نعمت های اویی. ناراحت نباش! گرچه از این دنیا گمنام رفتی، اما پیش خدایت کاملاً شناخته شده ای. قسمت بزرگی از بهشتی که خداوند دائما نوید آن را به انسان ها می داد، از آن توست. در آن شاد باشد و اجر جوانمردی ات در این دنیا را در آنجا بگیر.

******************************

گمنام رفتی و از خود هیچ نامی بر جا نگذاشتی. به راستی پاداش این کارت را چگونه به تو خواهند داد؟ وقتی که می رفتی، قطعا می دانستی که ممکن است حتی یک نشانی هم از تو به جا نماند اما پا روی همه ی این ها گذاشتی و برای مقدساتت به راه افتادی. اکنون در نزد پروردگارت خوش باش.

******************************

شهدای گمنام کبوتران پر و بال شکسته ای هستند که قرار است در آسمان بهشت خداوند، پر بگشایند و بالاتر از هر کسی پرواز کنند. آنها جان شان که بزرگترین دارایی شان بود را فدا کردند به شکلی که هیچ نام و نشانی از آنها باقی نمانده و این نزد پروردگار پاداش و اجری بزرگ دارد.

******************************

کاش می شد پاداش جوانمردی هایتان را در این دنیا داد اما چه حیف که این دنیا خیلی بد با شما تا کرد. این دنیا رسم ناجوانمردانه ای در برابر شما داشت اما شما با جوانمردی تان روی آن را کم کردید و آن را جلوی خود شرمسار نمودید. شهیدان گمنام، درود بر غیرتتان، دور بر شهمات تان.

******************************

می گویند که خانواده ی شهدا به خاطر شهدا در رفاه بسیار هستند. روی حرفم دقیقا به همین افراد است که شهدایی که گمنام هستند را چه میگویید؟ شهدایی که رفته اند و هیچ از آنها به جا نمانده؟ می دانید خانواده های آنها چه می کشند؟ می دانید فراق آنها به مانند مواد مذابی است که هر روز بر جان و بدن خانواده هایشان ریخته می شود؟ آیا چنین زجری رفاه است؟

******************************

می جنگیم برای کشورمان، می جنگیم برای مقدساتمان چرا که ما این مقدسات و این کشور را ساده به دست نیاورده ایم. ما برای آن خون داده ایم؛ خون هایی که اگر کنار هم جمع می شد، اقیانوسی را تشکیل می داد. اکنون این رفاه و این آرامش به خاطر همین خون های ریخته شده است؛ خون هایی که بیشترشان هیچ گاه مشخص نشدند که مال کدام پیکرند و از کدام جان ریخته شده اند.

******************************

بزرگترین میراثی که کشورمان می تواند برای ما به جای بگذارد، شهدای گمنام مان هستند. چرا که هر بار بر مزار آنها برویم، برایمان تجدید خاطر خواهد شد که حتی از آنها هیچ نامی باقی نمانده و این یعنی آنها حاضر شده اند برای آرامش اکنون ما، هیچ ردی از خودشان به جا نماند. پس باید قدر آن ها را دانست و آنها را بزرگترین ارثیه ای که یک کشور می تواند به مردمش بدهد دانست.

******************************

از نظر من، شهدای گمنام از هر زنده ای نزد پروردگارشان زنده ترند. همانطور که بارها شنیده و خوانده ایم که شهدا نزد پروردگارشان زنده اند و روزی میخورند، فکر میکنم که شهدای گمنام در نزد پروردگارشان صاحب اجری عظیم هستند؛ اجری که پاداشیست برای گمنام رفتنشان از این دنیا.

******************************

تنها شناسنامه آنها شده است چند تکه استخوان. سال ها قبل آنها به شهادت رسیدند و چه غریبانه این اتفاق رخ داد. هیچ کس آنها را نمی شناسد و هیچ کس نام و نشانی از آنها ندارد. فقط می دانیم که زاده ی ایرانند و همین و بس. اما روحشان بداند که آنها گرچه شاید به ظاهر شناخته شده نباشند اما برای هر کدام از این شهیدان همین را بس که مردم بدانند آنها فرزند ایرانند. آن موقع با پیکر به جا مانده از آنها، به مانند عزیزترین کس شان برخورد خواهند کرد.

******************************

اگر به پای حرف های خانواده هایشان بنشینی و از نحوه شهادتشان بپر سی، هیچ چیز جز اشک ندارند که تحویل تو بدهند. آخر معلوم نبوده که چطور و چگونه عزیزشان به شهادت رسیده. آنها روزی فرزند، همسر، برادرشان را راهی جبهه کردند و بعد از آن روز دیگر رویش را ندیدند و هیچ نشانی از او یافت نکردند. چه غریبانه است شهادت این شهیدان و چه ارزشمند است مقامی که به آن نائل شده اند.

******************************

شهید گمنام، گرچه نامی ندارد اما همه او را به مردانگی اش و شجاعتش می شناسند. او گرچه معلوم نیست چطور به شهادت رسیده اما این مهم است که به این مقام نائل شده و مردم ما خوب بلدند قدر این مقام را بدانند.

******************************

شاید نام هیچ کوچه و خیابانی به نام آنها نباشد، شاید هیچ کتابی از خاطرات آنها ننوشته باشد و شاید هیچ اسمی هیچوقت از آنها برده نشده باشد اما شجاعت آنها زبانزد خاص و عام است. درست است که نامی از آنها برده نمی شود اما آنها محتاج این نیستند! آنها محتاج توجه پروردگار شاه بودند تا آنها را به مقام رفیع شهادت برساند و اکنون خداوند هم حاجت آنها را برآورده کرده و این است که مهم است.

******************************

قلبم برای خانواده های شهدای گمنام به درد می آید. آخر از دست دادن عزیزان سخت است ولی اینکه بدانی دیگر هیچ اثری از آنها به جا نمی ماند، از همه چیز سخت تر است. اینکه بدانی دیگر از فرزندت و یا هر عزیز دیگرت هیچ خبری نمی شود و دیدارتان به روز قیامت موکول شده، از همه سخت تر است.

دلنوشته برای شهید گمنام

کاش میشد همسفر شما می شدم و کاش می شد که می فهمیدم چه در دل شما می گذرد. کاش میشد میفهمیدم چه در سر دارید که بدون آنکه از شما نامی بر جا بماند، حاضر شدید برای کشورتان بجنگید و از خون خود بگذرید. اکنون به شما تبریک می گویم چرا که شما به خواسته ی خود رسیده اید. اکنون شما به مقام شهادت رسیده اید همان مقامی که بلندترین جایگاه را در نزد پروردگارمان دارد.

******************************

تک تک تان پر گشودید و رفتید؛ رفتید و هیچ نام و نشانی از شما بر جا نماند. از شما در تاریخ به اسم کبوترهای یاد می شود که آشیانه شان را رها کردند تا به جنگ سختی ها و به جنگ ناجوانمردی ها بروند. شما کبوترانی هستید که بال هایتان زیر حجم این ناجوانمردی ها شکست و از بین رفت اما همچنان ادامه دادید. اکنون که هیچ نامی از شما بر جا نمانده، شما را همان کبوتران عشقی می نامند که رسم عاشقی را خوب به ما آموختند. شهدای گمنام، شهادت گوارای وجودتان.

******************************

عاشق نمیشدم اگر با شما آشنا نمیشدم. عشق واقعی در وجود شما نهفته شده بود. آن موقع نمی دانستید که شاید به خانواده هایتان به خاطر شما سودی برسد، شاید از شما به خاطر کارتان تجلیل شود، اصلا شاید شانس پیروزی داشته باشید، فقط پیش رفتید چون غیرت و جوانمردی در وجود شما نهفته بود. اکنون که شده اید شهید گمنام و اکنون که هیچ نامی از شما مشخص نیست، می دانم که نزد پروردگارتان جزو شناسنامه دار ترین بندگان هستید. پس ناراحت این دنیا نباشید که این دنیا جواب عاشقی را خیلی بد می دهد.

******************************

وقتی که میشنوم کاروان شهیدان گمنام دیگری به وجود آمده، هلهله ای در وجودم آغاز می گردد. هلهله ای که پایانی ندارد و مرا از درون میخورد. دلم برای غریبی تان خون می گرید و وجودم برای بی کس بودن تان در این دنیا ذره ذره می شود. اما ناراحت نباشید چرا که همه کس شما اکنون خداوند است و او خوب بلد است که جواب حق را بدهد.

******************************

مسیری که رفتید حق بود! برای همین به آن ادامه دادید و نگاه نکردید که چه چیزی انتظار شما را می کشد و چگونه قرار است به شهادت رسید. فقط پیش رفتید چرا که می دانستید هر چه قدر به پیش بروید، به خداوند نزدیک تر خواهید شد. اکنون هم به حق رسیده اید! اکنون هم به مقام شهادت رسیده اید. ناراحت نباشید که نام و نشانی از شما نیست. این دنیا حتی با همان نام و نشان دارها هم خوب تا نکرده. گرچه برای این دنیا ناشناخته اید اما در ان دنیا کاملاً شما را می شناسند.

******************************

بزرگترین دارای یک انسان خونش است و چه راحت خون ریختید تا دارایی های دیگران حفظ شود. شما برای ناموس جنگیدید، برای حفظ حریم کشور و برای حفظ حرمت ها. اکنون تلاش تان بی نتیجه نمانده و شما به آنچه که می خواستید رسیدید. شما به دو چیزی که آرزویش را داشتید دست یافتید! یکی حفظ حرمت ها بود و یکی هم شهادت. شهیدان گمانم کشورم، شهادت گوارای وجودتان

متن درباره اهمیت شهدای گمنام

شهدا اگر نبودند، آزادی ای که الان داشتیم تبدیل به اسارت میشد. اسارتی که شاید هیچوقت نمی توانستیم میله های زندان آن را در هم شکنیم و از آن خارج شویم. اما شهدا جان دادند تا این میله ها شکسته شوند و دیگر نباشند. دسته ای دیگر از شهدا هم هستند که گمنام اند. این شهدا گرچه نامی از آنها در صفحات تاریخ وجود ندارد، اما پایه و اساس میله ها را همین شهدا بوده اند که سست و ضعیف کردند.

******************************

اگر شهیدان به خصوص شهدای گمنام نبودند، اکنون ما بودیم که گمنام بودیم و نامی از ما وجود نداشت. دشمنان در میان ما رخنه کرده بودند و اگر این شهدا نبودند، اکنون شاید خود ما به کلی از تاریخ محو و نابود میشدیم. آنها حاضر شدند تا از خود بگذرند تا ما بمانیم و آرامشی که اکنون داریم را داشته باشیم.

******************************

بخش عظیمی از آزادی کشورمان را مدیون شهدا هستیم که گمنام مانده اند و نامی از آنها یافت نشده. این شهدا حاضر شدند تا نام گمنام بر تابوت آنها درج شود اما آب خوش از گلوی دشمن رد نشود. اگر این شهدا نبودند، شاید وضعیتی آرامی که الان داریم متفاوت بود و شاید آزادی ای که الان داریم را دیگر نداشتیم.

******************************

شهدای گمنام، بدانید نام شما است که باعث آوازه و شهرت ایران و ایرانی شده. اکنون اگر هرجایی نام ایران می درخشد، باید بدانیم که در پشت زمینه ی آن شهدایی بوده اند که برای این درخشیدن جان داده اند در صورتی که حتی اسمشان هم مشخص نیست.

******************************

هویت تان را فدای ایران کردید و چه چیزی از این زیباتر که برای کشورت خودت را قربانی کنی؟! آنها برای کشورشان حاضر شدند که کسی آنها را نشناسد و کسی به اسم و رسم آنها پی نبرد. آخر آنها آگاه بودند که اسم و رسم دار بودن در این دنیا مهم نیست بلکه سرای آخرت است که اهمیت دارد. آنها برای کشورشان جنگیدند و خود را فدا کردند تا نام کشورشان با قدرت و اقتدار آورده شود.

******************************

درود بر شرف شهیدانی که حتی شاید تا قبل از کشف شدن پیکرشان شهید خوانده نمی شدند. درود بر شرف آنها که جان دادند نه برای اینکه نامی از خود در تاریخ به یادگار بگذارید بلکه برای کشورشان و مردمانش. برای آنها مردم و خاک های سرزمین از هر چیزی بیشتر اهمیت داشته. اکنون آنها نیستند اما این خاک و این مردم حفظ شده اند و در امان مانده اند.

******************************

اگر از من بپرسند که مقدس ترین انسان های روی کره ی زمین چه کسانی هستند، بدون تردید نام شهیدان گمنام را خواهم آورد. آن ها تقدیس شده هایی هستند که شاید هیچ کدام از ما حتی نام آنها را هم ندانیم! آخر جانشان را داده اند! مگر چه چیزی از این ارزشمندتر می شود؟ مگر چه چیزی از جان انسان گرانبها تر است؟ آنها از جان خود گذشتند تا ارزش هایشان از بین نرود. درود بر وجود چنین انسان هایی که هنوز هم شاید خیلی از آنها ناشناخته مانده اند و تا ابد ناشناخته خواهندماند.

******************************

اگر می شد بعد از خدا به کس دیگری سجد کرد، بدون شک من شهیدان گمنام را برای سجده کردن انتخاب می کردم. آخر آن ها بی مهابا و بدون هیچ چشم داشتی حاضر شدند تا از جان خود بگذرند. به راستی چه کسی انقدر شهامت دارد؟ چه کسی اینقدر شجاعت دارد؟ فقط کسانی می توانند این کار را انجام دهند که روحی بزرگ داشته باشند و دلیل سجده ی من بر آنها هم همین است که آنها روحی بزرگ دارند.

---

سایر مطالب پیشنهادی :

مجموعه شعرهای زیبا برای شهیدان

عکس شهید محسن حججی برای پروفایل

---