هروئین یک مادۀ غیرقانونی است که از خانوادۀ مادۀ مخدر تریاک است که به شدت اعتیادآور است. از آن جایی که مردم تاب تحمل شان مقابل هروئین به سرعت زیاد می شود، به راحتی مصرف شان مدام بیشتر می شود، که این می تواند عواقب مهلک و مصیبت باری داشته باشد.

 قطع مصرف هروئین به منظور ترک اعتیاد، همچنین می تواند عوارض جانبی داشته باشد که جان انسان را تهدید می کند. کمک به یک انسان برای غلبه بر اعتیاد به هروئین، می تواند فوق العاده سخت باشد. هرچند، حمایت جامعه یک جزء کلیدی در فرآیند بازپروری است، و شما نیز می توانید به همین شکل به بازپروری آن شخص کمک کنید. 

فهمیدن سطوح متفاوت اعتیاد به هروئین دست کم به منظور درک آنچه که بر وی می گذرد، به عنوان یک دوست، فامیل یا همکار شخصی که به مواد اعتیاد دارد، بسیار مهم است. در این صورت فقط می توانید با آن شخص احساس همدردی کرده و از وی حمایت کنید، حمایتی که شخص به آن نیاز دارد تا در مسیر بازپروری، متعهد بماند.

روبرو شدن با شخص

لحن بیان خود را تغییر دهید. متأسفانه، با این که اعتیاد به مواد یک شرایط سلامتی پزشکی و روانی است، این موضوع هنوز یک لکۀ ننگ بزرگ اجتماعی دیده می شود. بسیاری از مردم طوری درمورد افرادی که به موادی اعتیاد دارند صحبت می کنند که گویی دربارۀ اشخاصی که فاقد احساسات انسانی هستند، حرف می زنند، مثلاً آن ها را عملی، مغز هروئینی، کثیف یا عباراتی مشابه این صدا می زنند. این لحن صحبت، این لکۀ ننگی که اعتیاد را احاطه کرده است افزایش می دهد و به شخص مورد علاقۀ شما کمکی نخواهد کرد.

اعتیاد یک پدیدۀ بسیار پیچیده است که کاملاً تحت کنترل شخص نیست. هرگز یک شخص را با بیماری اش تعریف نکنید.

همیشه از لحن صحبت کردن هایی از قبیل "شخصی که به مواد اعتیاد دارد" ، به جای چیزهایی مثل "عملی یا مافنگی" استفاده کنید.

هنگامی که با شخص مذکور صحبت می کنید، همیشه طوری دربارۀ اعتیادش با این عقیده صحبت کنید، که اعتیاد چیزی است که او دارد، نه چیزی که هست. مثلاً "نگرانم مصرف مواد تو به تو آسیبی برساند"، جملۀ مناسبی است؛ "می ترسم یک عملی شده باشی" لحن صحبت مناسبی نیست.

از استفاده از کلماتی مانند "تمیز"، برای این که اظهار رهایی از مواد و آلوده برای اظهار استفادۀ او از مواد، اجتناب کنید. این عبارات، به لکۀ ننگ بودن دامن می زند و احساس شرم از اعتیادش را افزایش می دهد، که به مصرف بیشتر مواد ممکن است منجر شود.

از بیرون حمایت کنید. یک مشاور با صلاحیت که در زمینۀ اعتیاد تخصص دارد، می تواند به شما و دوستان یا خانوادۀ شما، با در نظر گرفتن گزینه های شما، وقتی که قرار است با یک شخص معتاد به مواد روبرو شوید،کمک کند. مشاورین اشخاص ثالث هدفی هستند که دارای ادعای شخصی کمی هستند و بنابراین می توانند نما و ظاهری را فراهم کنند که بسیار نیازمند و دارای حق اظهار نظر منطقی می باشند. به علاوه، مشاورین برای ابراز همدردی، حمایت و تشویق تربیت شده اند، که ممکن است برای افرادی که نگران شخصی هستند و درگیر وضعیتی بیش از حد شخصی شده اند تا بتوانند به شکلی شفاف دیگران را ببینند-که می تواند شامل شما هم باشد، سخت به نظر بیاید. سعی کنید یک مشاور در ناحیۀ خود پیدا کنید یا برای توصیه و پیشنهادات، مشورت با پزشک مراقبت های اولیۀ خود را در نظر بگیرید.

به طور متناوب و به نوبت، اگر درمان گزینۀ خوبی برای شما نیست، می توانید به ملاقات های NA متوسل شوید، که طوری طراحی شده اند که برای خانواده ها و دوستان کسانی که به مواد اعتیاد دارند، فضاهای امنی می باشند.

شخصی که به صورت حرفه ای دچار سوءمصرف مواد است، ممکن است همچنین قادر باشد، راهنمای شخص دیگری که او هم مشکل اعتیاد دارد، باشد. خودتان را آماده کنید تا اطلاعاتی جزئی فراهم کنید، دربارۀ این که شخص هرچند وقت به چند وقت، به چه مقدار هروئین مصرف می کند، و این که آیا او مواد دیگری هم مصرف می کند یا نه، مدت زمان دورۀ اعتیادش چقدر است، علائم و الگوهای رفتاری او چیست و شبیه چیست.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اعتیاد، به طور کلی، با ادارۀ امور خدمات سلامتی روانی و سوءمصرف مواد یا انستیتوی ملی سوء مصرف مواد مشورت کنید.

به شخص مستقیماً نزدیک شوید. تلاش کنید با شخص مورد نظر دربارۀ نگرانی هایی که دربارۀ مصرف مواد او دارید، صحبت کنید. مطمئن شوید که شخص مذکور هنگامی که شما با او صحبت می کنید، مواد مصرف می کند یا نه، که اگر در حال مصرف می باشد یا وقتی در حال صحبت با او هستید، اخیراً هروئین مصرف کرده است یا نه، دوباره بعداً تلاش کنید. از سرزنش کردن، نصیحت کردن و نتیجه گیری اخلاقی کردن پرهیز کرده و به جای آن به او خیلی ساده و رک، از نگرانی های خودتان بگویید.

آماده باشید موارد خاصی را از مشکل رفتاری او، که شما را نگران کرده است مطرح کنید. وقایعی از گذشته را مطرح کنید؛ مثلاً "وقتی که برنامه هامون رو هفتۀ پیش لغو کردی..." به جای این که بگویید،  "تو همیشه می زنی زیر قول هات ". از عبارت های "من" استفاده کنید؛ مثلاً  "من توجه کردم" یا "من نگرانم" ، از آن جایی که این صورت حرف زدن ها کمتر حالت سرزنش کردن دارند و احتمال این که فرد مورد علاقۀ شما حالت تدافعی بگیرد، کمتر است.

روی اثراتی که اعتیاد شخص مورد نظر به هروئین بر روی چیزهایی که او بیشتر از هر چیز دیگری، به آنها اهمیت می دهد، تمرکز کنید، که می تواند شغل، دوستان، فرزندان، والدین و غیره باشد. این ممکن است به شخص مذکور کمک می کند تا متوجۀ کارهای خودش بشود، که فقط بر روی خودش تأثیر نمی گذارند، بلکه روی دیگران هم تأثیر می گذارد.

همچنین می توانید اقدامی انجام دهید،فرآیندی وابسته به درون، به طور حرفه ای اجرا کرده، که در آن، شخص معتاد به هروئین با دوستان، خانواده، کارمندان و غیره ملاقات می کند. اقدامی که می تواند مفید باشد، به این خاطر که به شخص کمک می کند تا شخص رابطه مشکل مواد خود را با مشکلات دیگری که ناشی از مشکل مواد ایجاد شده است را درک کند. نود درصد از اقدامات انجام شده توسط یک کنش گر تعلیم دیده ، به این منجر می شود که که شخص معتاد تعهد می دهد که به او کمک شود. با شورای ملی محلی خود، قسمت وابستگی به الکلیسم و مواد برای راهنمایی بیشتر، تماس بگیرید.

از توسل به احساسات پرهیز کنید. بسته به آموزشی که دربارۀ اعتیاد شخص مورد نظر دیده اید، اولین واکنش شما ممکن است متقاعد کردن تهدیدآمیز او برای توقف مصرف مواد یا درخواست ملتمسانه باشد. این شیوه، نتیجه ای در بر نخواهد داشت-هروئین با تأثیری که روی زندگی شخص می گذارد، برای او، توانایی توقف مصرف مواد، صرفاً وابسته به خواست خود اوست که مصرف کند یا نه، به خاطر اینکه، هروئین بسیار  قوی است. کسانی که هروئین مصرف می کنند، فقط هنگامی مصرف آن را متوقف خواهند کرد که آماده باشند، آمادۀ قطع مصرف هروئین شده باشند. با این وجود، احتمال وسوسه شدن جهت مصرف، در ابتدای شروع به قطع مصرف، تهدیداتی بسیار شدید هستند، این در واقع شدنی و عملی نیست و به او که آموزش ندیده است، این که چطور به درستی رفتار کند و تلنگرهایی که مانع او شود تا منجر به مصرف هروئین نشود، واقعاً عملی نیست.

به یاد داشته باشید که متوسل شدن به احساسات، می تواند تلنگری باشد که می تواند فقط باعث شود که شخص احساس گناه کند و در آینده تحریک به سوء مصرف مواد شود.

گاهی اوقات یک شخص به طور مجزا با اعتیاد در مدت زمان طولانی درگیر بودن با اعتیاد به هروئین، مجبور خواهد بود (شخصی بدون هدف در زندگی خود، به واسطۀ استیصال و ناامیدی یا یک اتفاق مهم مانند یک دستگیری و بازداشت شدن)، قبل از این که تصمیم به ترک بگیرد، به سیم آخر بزند. هرچند، اغلب مردم لازم نیست به سیم آخر بزنند تا بخواهند که به آنها کمک شود.

با سازمان دهی به این که چگونه مکالمه را شروع کنید، اهمیت قائل شوید. چگونه می خواهید با شخصی صحبت کنید که به رابطۀ او با شما بستگی دارد؟ آیا این شخص عضوی از خانواده است، یک دوست خوب، یا حتی یک همکار است؟ در نظر بگیرید در حال نوشتن این موضوع هستید که چگونه می خواهید سر صحبت را از قبل، به لحاظ روحی روانی خودتان را آماده کنید. چند راهکار بالقوه وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا به شیوه ای مناسب به شخص مورد نظر نزدیک شوید.

کمک به یک عضو خانواده-"مامان می دونی که من چقدر دوستت دارم، و این جاست که مجبورم بگم، دفعۀ بعد میگم، از یک جای دیگه، از طریق عشق. مدام روزها رو عقب می اندازم و ما می دونیم که داری مواد مصرف می کنی. تو حتی آموزش های هفتۀ آخر رو هم از دست دادی.دلم برات تنگ شده. بابا دلش برات تنگ شده، ما دوستت داریم. می شینی کنار ما دربارۀ این موضوع حرف بزنیم؟".

کمک به یک دوست خوب-"میدونی جنیفر، ما از وقتی که بچه بودیم با هم دوست بودیم و من تو رو خواهر خودم میدونم. در حالی که می دونم خیلی کارا از دستت برمیاد، من متوجه شدم که تو داری خیلی از برنامه های ما رو واسه نشون دادن مدام عقب میندازی. همین طور به نظر میرسه به یه طریقی خیلی به خانواده ات وابسته ای. من نگران توام. تو خیلی برام مهمی، میخوام بیشتر در این مورد صحبت کنیم".

کمک به یک همکار-"دیل! تو یکی از بهترین متفکرین این اداره ای اما داری یک دسته از کارهاتو به تأخیر میندازی. و فقط تو این هفته، من نمی تونستم گزارشت رو تأیید کنم، چون بخش تو رو داشتم از دست میدادم. اخیراً به نظر میرسه خودت نیستی، من هم می دونم داری مواد مصرف میکنی. هر مشکلی داری، ازت میخوام بذاری من از کمک کردن به تو که همکاری هستی که نیاز به صحبت داری، خوشحالت کنم. به علاوه تو توی این شرکت خیلی با ارزشی، من هم نمیخوام این مورد روی امنیت شغلیت تأثیر بذاره".

درخواست درمان فوری بکنید. یک بار دربارۀ نگرانی هایتان توضیح داده اید، دوباره می خواهید موضوع کمک و درمان این شخص رو مطرح کنید. یک قول از طرف شخصی که مشکل را تکرار کرده است، مشکل تلاش او جهت رفع آن، درمان، حمایت و مهارت های زیادی که برای غلبه بر اعتیاد ضروری است، کافی نمی باشد. توضیح دهید چه نوع درمانی را در ذهن خود دارید. همانطور بیماری های مزمن یا اعتیادی که از قبل درمان شده است، بهتر است.

قبل از توصیه و مطرح کردن طرح یا مرکز درمان، تحقیق کنید. تنوع بسیار متفاوت و هزینه کردن همیشه نشانگر موثر بودن درمان نیست. درمان معمولاً به شدت اعتیاد بستگی دارد. شما باید دربارۀ هزینۀ دوره، همچنین فاکتورهای دیگر از قبیل نوع درمان پیشنهادی(گروهی، شخصی، ترکیب چند مواد و غیره)، نوع تسهیلات(درمان سرپایی، رزیدنت ها و غیره) و دینامیک جنسیت(جنس مخالف یا محیط با همان جنسیت)، میان دیگران، فکر کنید.

در برخی موارد، برنامه های توان بخشی سرپایی یا بستری شدن لازم است تا اعتیاد به هروئین به پایان برسد. داروهای تجویز شده، معمولاً برای کمک به امنیت شخص در سم زدایی لازم است. سپس، محققان برنامه های 12 گام را کشف کردند که همانند یک راه ارزان و موثر برای حفظ پاکی از مواد و اعتیاد به الکل، مفید است.

همچنین توجه کنید که اکثر مردمی که به مواد اعتیاد دارند، به ویژه آن هایی که از پس مخارج موادی چون هروئین بر نمی آیند، نمی توانند برای درمان خود هزینه کنند، بنابراین شما احتمالاً لازم است در این مورد به آنها کمک کنید. همچنین برخی مراکز درمانی طبق سرمایه گذاری ایالتی وجود دارند که از طریق SAMHSA در دسترس هستند.

عشق بورزید، کمک و حمایت کنید.مهم نیست واکنش شخص مذکور در مواجه شدن با شما چیست، بگذارید او بداند که شما، هنگامی که او آماده است که به او کمک شود، به خاطر او کنارش هستید.

اگر دوست شما با درمان موافقت کرد، آماده شوید. شمارۀ محلی NA را بگیرید، یک برنامۀ زمانی جهت ملاقات مثلاً با ناحیۀ خود، تنظیم کنید. همچنین می توانید با یک نفر در یک مرکز درمانی مجاور صحبت کنید، مبنی بر این که بتوانید نام یک محل و شمارۀ تماس آماده، داشته باشید. به شخص موردنظر اجازه دهید که بداند شما تا انستیتو، برای ملاقات یا هر کار شخصی خاصی که پیشنهاد کرده اید، همراه او هستید.

دوست شما ممکن است با پرخاشگری، خشم یا بی تفاوتی واکنش نشان دهد. عمداً انکار کنید که او یکی از علائم اعتیاد به مواد را دارد. مسئله را شخصی نکنید و از واکنش احساسی همراه با دلسوزی پرهیز کنید. به جای آن، از این که در حال کمک به او هستید، دفاع کنید.

در این مورد آماده باشید تا شخص درمان را رد کند. شخص مذکور ممکن است به این موضوع فکر نکند که به کمکی که شما پیشنهاد داده اید، نیاز دارد. طوری احساس نکنید که انگار شکست خورده اید؛ شما حداقل بذر بازپروری را کاشته اید که می تواند در ذهن شخص رشد کند. هرچند، اگر شخص از درمان امتناع کرد، بهتر است با یک طرح دیگر برای قدم بعدی آمادگی داشته باشید.

اگر شخص امتناع کرد چکار خواهید کرد؟ ممکن است این موضوع به قطع حمایت مالی و دیگر منابع حمایتی منجر شود( به طوری که بیشتر از این توانایی درمان اعتیاد را ندارید) یا حتی از او بخواهید منزل شما را ترک کند( به ویژه اگر دوستان دیگری یا اعضای خانواده ای که ممکن به واسطۀ اعتیاد این شخص در معرض خطر قرار گیرند).

این که به شخص مورد علاقۀ خود که به مواد معتاد است اجازه دهید برود، آسان نیست. هرچند، قرار داشتن در تماس با او و پاکسازی او که از هر نظر که او اختیار می کند درمان را مدنظر قرار دهد، درب منزل شما را همیشه باز نگه می دارد. به خاطر داشته باشید که شما در حال کمک به کسی هستید تا درمان شود. گاهی اوقات، ما نیاز داریم درد یک دوست یا یک شخص محبوب را به دوش بکشیم تا او را با کمکی که نیاز دارد تا خوب شود، آماده کنیم. به همین دلیل است که آن عشق سرسخت نامیده می شود- به خاطر این که راه کمک به یک نفر، راه ساده ای نیست اما، ممکن است شما قادر باشید زندگی یک انسان را نجات دهید.

به آن چه که می گویید اهمیت دهید. شما باید مراقب رفتار و طرز برخورد خود با شخصی که با اعتیاد دست و پنجه نرم می کند، باشید. باید ثابت قدم و استوار باشید و به آن چه که به آنها می گویید، اهمیت دهید؛ باید با وعده ها یا تهدید پشت او را خالی نکنید. مثلاً، تبعیت از طریق یک پیشنهاد که" هرکاری که دوست داری انجام بده، مهم نیست، من می تونم کمکت کنم"، ممکن است برداشت های متفاوتی از این حرف بشود. آیا این به این معنی است که با کمک به شخص، یک بخش NA محلی پیدا می کنید یا به او پول می دهید(که شخص بتواند با آن مواد بیشتر بخرد)؟ دربارۀ منظورهایی که در ذهن خود دارید بسیار واضح صحبت کنید تا طرف سردرگم و گیج نشود. همین مورد ممکن است، عواقب دیگری نیز داشته باشد. اگر به شخص بگویید که دفعۀ بعدی که او برای مصرف تصمیم می گیرید، او کاملاً سردرگم خواهد شد، که شما باید آماده شوید تا از این طریق از او تبعیت کنید.

همیشه مطمئن شوید که منظور خود را با آن چه که می گویید رسانده اید-این موضوع مهم ترین قانون است، به خاطر این که نشان می دهد که شما قابل اعتماد هستید و این که پای حرفی که می زنید می ایستید. اگر  بگویید برای وی در ازای کاری که انجام داده است، کاری خواهید کرد، و سپس آن را انجام می دهید اگر او موفق نشود آن چه را که شما خواسته اید انجام دهد، شما آن کار را انجام نخواهید داد. یعنی اگر به او هشدار دهید که اگر او به شما گوش نکند، آن کار را انجام نخواهید داد.

ایجاد و حفظ و نگهداری از محیطی که محل اعتماد است، اهمیت حیاتی دارد. از رفتارهایی که اعتماد را سلب می کند، دوری کنید، مانند فریاد کشیدن، سرزنش، نصیحت کردن و وعده دادن ها و تهدیدها.

در تمام دورۀ بازپروری حمایت اجتماعی برای او فراهم کنید

به او اختیار ندهید هر طوری که خواست رفتار کند. چرخۀ وابستگی را از بین ببرید، از آنجایی که شخص معتاد به شما تکیه کرده است، در عوض، اگر با بی ملاحظگی در همکاری با او به شخص کمک کنید، در واقع به او کمک کرده اید اعتیادش را حفظ کند. این، اختیار دادن منفی نامیده می شود. یاد بگیرید بگویید "نه" و با خود در این مورد عهد کنید؛ احتمال دارد یکی از مهم ترین اجزای مهمی باشد که دربارۀ استحاله در یک معتاد پیش می آید. همچنین، توجه به این که شخص معتاد احتمالاً به تعهد شما در گفتن "نه" واکنش مناسبی نشان نخواهد داد، نیز مهم است، چرا که او ممکن است به آن چه که می خواهد و زمانی که می خواهد، عادت کرده باشد.

اگر شخص مورد نظر عضوی از خانواده است یا یک دوست، لازم است دربارۀ همه چیز، به ویژه پول فکر کنید. اگر مایل هستید به آن شخص پول قرض دهید یا نه، تصمیم بگیرید. خیلی از مردم، با علم به این که آن پول صرف مواد می شود، دوست ندارند پول قرض دهند، در حالی که دیگران به آن به عنوان متوقف کردن معتاد از جرم تعهدآور احتمالی و این که اگر طرف پول را بگیرد ممکن است به دردسر بیافتند ، به این قضیه نگاه می کنند. ذهن خود را دربارۀ این موضوع مهم آماده کنید و از آن پیشگیری کنید. اگر نمی خواهید پولی قرض دهید، محکم و قاطع بگذارید آن شخص، دلایلی که شما به خاطر آن ها، مایل نیستید پولی قرض بدهید و اینکه تردید هم ندارید، بداند. اگر مایل هستید پول قرض بدهید، از او بخواهید یک تعهدنامه را در ازای پولی که قرض می گیرد نوشته و امضا کند و بگذارید بداند که شما برای متقاعد کردن تمام شروط پرداخت نشده برنامه ریزی کرده اید. اگر شخص تعهد نداد، به او هیچ پولی قرض ندهید.

به علاوه، به او این اختیار را ندهید تا هر طوری که خواست رفتار کند یا سعی کنید با شخص مورد نظر با ملحق شدن به او در استفادۀ مواد، همراه نشوید. شما باید خودتان را از ابتدا و برای همیشه سالم نگه دارید.

به خاطر شخص معتاد بهانه تراشی نکنید. از سرپوش گذاشتن یا بهانه آوردن به خاطر رفتار شخص مورد نظر یا تقبل مسئولیت پذیری های آن شخص، خودداری کنید(این که در غیر این صورت، آیا این کارها، به خاطر آن شخص، خانواده، کارساز خواهند شد یا نه). انجام کاری مانند سپر بلا شدن برای شخص، از عواقب منفی رفتار اوست. او نیاز دارد تا آموزش ببیند که می خواهد چکار کند، در غیر این صورت عواقبی معکوس دارد.

آمادگی بازگشت او به مواد را داشته باشید. اشخاص بسیار اندکی از کسانی که به هروئین اعتیاد دارند، می توانند اولین بار، کاملاً سم زدایی را انجام دهند و پاک بمانند. اگر شخص مورد علاقۀ شما برگشت به مواد داشته باشد، ایمان خود را از دست ندهید و کاری جدی انجام دهید، مثلاً او را از چشم خود نبینید یا رهایش نکنید. به یاد داشته باشید که بیشتر مردم چندین بار قبل از این که درمان شان انجام شود، به سمت مواد بر می گردند. حتی هنگامی که شخص مرحلۀ قطع مصرف را نیز پشت سر گذاشته است، بازپروری هنوز قطعی نیست، همان گونه که خیلی بیشتر از رهایی وابستگی فیزیکی شخص به هروئین، شامل این موضوع می شود.

اعتیاد به هروئین تماماً، فیزیکی نیست. وقتی شخصی تلاش می کند از اعتیاد به هروئین رهایی یابد، آنها همچنین لازم است با جنبه های روانی اعتیاد خود روبرو شوند و از آنها که شخص را وسوسه می کند تا دوباره به سمت مواد برگردد، نیز رها شود.حتی با این که علائم قطع مصرف ممکن است از بین برود، اعتیاد روحی روانی هنوز وجود دارد که او را مجبور می کند به سمت مصرف دوباره برگردد بنابراین، درمان می بایست شامل روبرو شدن با آن موارد پایه ای نیز باشد، به این منظور که به طرز صحیحی، انگیزه ای که شخص را تحریک به بازگشت به سمت مواد می کند، را از بین ببرد.

اگر (یا زمانی که) شخص لغزش کرد، آن را یک بی احترامی شخصی در نظر نگیرید و به جای آن، برای دفعات بعدی که وی تلاش خواهد کرد، از او حمایت کنید.

با او همدردی کنید و صبور باشید. حامی باشید و سعی کنید به شخص مورد نظر همیشه مشکوک نباشید؛ تشکر کنید از این که سعی می کند کار سخت غلبه بر اعتیاد به هروئین را انجام می دهد و به این خاطر با او همدردی کنید. به جای سرزنش کردن او، وقتی که لغزش می کند یا در مسیر بازپروری یا سعی در کنترل تمام حرکت ها و رفتارش شکست خورده است، به او بفهمانید که درکش می کنید و با او همدردی کنید. خیلی ارزش دارد این که شخصی می خواهد تلاش کند بهتر شود و اعتیاد را شکست دهد، را تشویق کنید.

به خاطر داشته باشید که بازپروری، همانند به راحتی رفتن از نقطۀ A به نقطۀ  B، راحت نیست. پستی و بلندی های زیادی دارد. مدام از او نپرسید که هنوز پاک است یا این که دوباره شروع به مصرف کرده است.. اگر شما به طور دائم شخص را سرزنش کنید، او اعتماد و احساس راحت بودنش با شما را از دست می دهد و ممکن است چیزهایی را از شما مخفی کند.

تشویق کنید به شکلی مثبت او را تقویت کنید. وقتی که شخص مذکور کارهایی بیشتر از توانش برای بازپروری خود انجام می دهد یا همان طور که راهی را طی می کند که یک مرحلۀ مهم در زندگی اش است و در مسیر بازپروری قرار گرفته است، او را تحسین کرده و تشویق کنید( مثلاً به عنوان یک هفته یا 30 روز هوشیاری). این کار همچنین توان بخشی مثبت نامیده می شود، که به رفتارهایی منجر می شود که تشویق، در شخص معتاد به مواد باعث ایجاد تغییر می شود.

شخص مورد نظر را قادر سازید تا بازپروری خود و مسیر تغییر خود را، با یادآوری به او که شما او را دوست دارید و این که بیش از حد به بهتر شدن او متعهد هستید ادامه دهد.

در تمام دورۀ بازپروری کنار او باقی بمانید. شخص مذکور یک بار درمان را می پذیرد، که آیا با وارد شدن به یک مرکز توان بخشی باشد، دیدن یک تراپیست(درمانگر) یا رفتن به جلسات، که یک بخش فعال از مابقی پروسۀ بازپروری خود باقی می ماند یا نه. با کنار آمدن با شرایط طرف، به او کمک کنید با تنها اولین مرحلۀ بازپروری خود کنار بیاید. شخص مورد علاقۀ شما نیاز خواهد داشت که از طرف شما حمایت شود تا با درمان خود کنار بیاید و در شکست دادن اعتیاد موفق باشد. به وی نشان دهید که شما بر روی او و بازپروری طولانی مدت او سرمایه گذاری کرده اید.

یک روش برای باقی ماندن این است که تلاش کنید در جلسات و ملاقات های درمانی با او همراه شوید که به مهمانان اشخاص معتاد به مواد این اجازه را می دهند. این ممکن است به شما در درک وی و همدردی با او کمک کند، همان طور که شما برای آموزش دربارۀ اعتیاد به هروئین خواهید آمد و یاد می گیرید که چطوری، اعتیاد روی مردم تأثیر می گذارد.

دربارۀ بازپروری شخص معتاد تحقیق کنید. هرچند، به جای این که از شخص در یک فرمت سوال و جواب یا دیگر شیوه هایی که همانند یک بازجویی هستند، با وی صحبت کنید(مثلاً "امروز به جلسۀ ملاقات رفتی؟"، "امروز در جلسۀ درمان حرف زدی؟" و غیره)، در نظر داشته باشید پرسیدن سوالات بی جواب مانده که به شخص این اجازه را می دهد که داستان سرایی کند و چیزهایی را بگوید که آنها می خواهند بگویند( مثلاً جلسۀ امروزت چطور پیش رفت؟ و از طریق این پروسه، چیزی دربارۀ خودت یاد گرفتی؟).

شناخت اعتیاد به هروئین

سعی کنید بفهمید هروئین چیست. هروئین یک مادۀ مخدر است که از خانوادۀ تریاک و مواد مورفین دار است، یک دسته از مواد مسکن قوی(مسکن های پزشکی) که از خشخاش تریاک مشتق می شود(شیرۀ خشخاش). به مدت 7000 سال، این گیاه موثرترین مسکن قوی بود که به عنوان دارو شناخته می شد. به طور معمول، به شکل یک پودر سفید یا قهوه ای رنگ که با شکر، نشاسته، پودر شیر یا کینین، به اندازۀ کافی، هروئین به شیوه های زیادی شامل تزریق درون رگی، دود کردن یا اسنیف کردن قابل مصرف می باشد.

کشیدن هروئین از سال 1990 به واسطۀ ترس از سرایت عفونت HIV از طریق سوزن مشترک تزریق درون رگی، بیشتر معمول شده است. کشیدن همچنین، روش عمدۀ استفاده از هروئین در آسیا و آفریقا می باشد.

دربارۀ اثرات اعتیاد آور هروئین اطلاعات جمع آوری کنید. هروئین اولین تأثیر اعتیادآور خود را توسط فعال شدن گیرنده های اپیویید(MORs مشابه اندروفین و گیرنده های سروتونین که عامل نشاط آور هستند) در مغز نشان می دهد. نواحی مغزی و عصب های میانجی توسط هروئین تحت تأثیر قرار گرفته و مسئول تولید حالت خوشایند "نشئگی"، آزاد شده در مغز و وابستگی فیزیکی می باشند. با همدیگر، این واکنش های مسئول از دست دادن کنترل مصرف کننده و شکل گیری عادت به مصرف را بشناسیم. علاوه بر این اثر تسکین دهندگی قوی، هروئین همچنین فعالیت سیستم عصبی مرکزی را دچار افسردگی کرده، میزان تپش قلب و تنفس آهسته شده را ایجاد می کند و توقف کنندۀ سرفه نیز می باشد.

خیلی زود پس از مصرف، هروئین از مانع خونی مغزی عبور می کند. هروئین در مغز به مورفین تبدیل می شود و سپس با گیرنده های اوپیویید ترکیب می شود. مصرف کنندگان احساس یک حمله یا ریزش یا ضربۀ ناگهانی حسی خوشایند را گزارش داده اند. شدت این حس به مقدار موادی که مصرف می شود، و همچنین سرعتی که مواد وارد مغز شده و با گیرنده ها ترکیب می شود، وابسته است. هروئین مخصوصاً به خاطر این که به سرعت وارد مغز می شود اعتیاد آور است. اثراتی که تقریباً رایج هستند و مصرف کننده ممکن است در ابتدا حس بیماری را القا کند. احساسی از آرامش و گرمی، سپس پراکنده شدن آن در سرتاسر بدن و هر مشکل یا دردی به نظر می رسد بسیار سریع و جزئی باشد.

این نشئگی تا زمانی که اثرات آن از بین برود معمولاً 6 الی 8 ساعت بعد از یک بار مصرف طول می کشد. مصرف کننده سپس باید دربارۀ جایی که بریده است و یا جایی که پول می گیرد، به دفعۀ بعدی که مصرف می کند، قبل از آن که به لحاظ فیزیکی تحت تأثیر قرار بگیرد، فکر می کند.

بدانید که کسانی که هروئین مصرف می کنند می توانند پیواسته و مداوم حرف بزنند و فکر کنند. حتی با دوزهایی که به اندازۀ کافی بالا هستند، تا ایجاد سرخوشی و نشئگی کنند، تغییر کوچکی در تطابق و سازگاری، اختلال حسی یا هوشیاری ایجاد می شود. در دوزهای بالاتر، مصرف کننده به درون یک حالت شبه رویا یا خلسه می شود، جایی که نه خوابیده است و نه هوشیار است، اما جایی مابین این دو حالت است. شخص مصرف کرده کوچک یا خرد شده و مردمک چشمش گشاد می شود. این بر می گردد به همان رویاهای ناشی از تریاک همانند اشاره با سر یا هالوسینودینگ.

آگاه باشید که اعتیاد سریع رخ می دهد. در مدت زمانی به کوتاهی یک هفته مصرف، شخص می تواند وابستگی فیزیکی به هروئین را افزایش دهد. با این حال، برای برخی از مصرف کنندگان ممکن است به ندرت این مدت زمان طول بکشد، هروئین برای بیشتر اشخاص یک حالت ناموزون از ذهن است و یک بار مصرف کرده اند، بیشتر برای آنها ادامه ندادن مصرف و بیشتر پیش نرفتن دشوار است.

ثابت شده است که فقط سه روز مصرف هروئین پشت سر هم، مصرف کننده معتاد می شود، با یادآوری به این که سطوح متفاوتی از افزایش و قطع مصرف وجود دارد. بیشتر مردم توجه نمی کنند که علائم ترک مواد دقیقاً چه میزانی است، پس از این دورۀ کوتاه و ممکن است احساس حقارت کنند، سرما بخورند و غیره.

دو مورد همراه اعتیاد، طول مدت زمان مصرف و مقدار میانگین مورفین در بدن است. معمولاً افراد به این توجه می کنند که طی یک تا دو هفته از شروع روزانه و پیوستۀ مصرف مواد معتاد شده اند. پس از این، مدت زمانی که مصرف را قطع می کنند، باعث می شود علائم ترک آشکار شوند.

شخص، با یافتن و مصرف هروئین، یک بار معتاد می شود و مصرف هروئین هدف اصلی او می شود.

علائم قطع مصرف هروئین را بشناسید. هنگام کمک به شخص معتاد به هروئین، او مقاومت می کند، و دانستن اینکه نشانه های ترک چیست، مهم می باشد. ترک مواد چند ساعت بعد از مصرف، شروع می شود، آثار نشئگی کم کم محو شده، وقتی که هروئین در خون پایین می آید، بدن شروع به درد گرفتن می کند. علائم قطع مصرف هروئین و دیگر مواد افیونی به شدت احساس ناراحتی کردن است و احتمالاً مهلک نبوده و منجر به جراحت دائمی نمی شود، اما می تواند موجب مرگ نطفۀ معتاد به هروئین یک زن حامله شود. نشانه های ترک شامل بی قراری، درد ماهیچه یا استخوان، خواب آلودگی ناخوشایند، اسهال، استفراغ، فلش تانک سرماخوردگی و بی حسی پاها می باشد.

مصرف کنندگان کوتاه مدت: بعد از آخرین دوز مصرفی، مصرف کنندگان به صورت طبیعی نشانه های ملایم ترک را حدود 4 الی 8 ساعت بعد تجربه می کنند. این مصرف کنندگان بدتر خواهند شد تا این که در روز دوم بدون مواد به اوج می رسد. این بدترین روز است، با چیزهایی که به آهستگی از روز سوم به بعد بهبود می یابد. این نشانه های بحرانی معمولاً به تدریج بهتر می شوند تا روز پنجم که از بین می روند و در هفتمین روز تا روز دهم کاملاً پاک می شوند.

برای مصرف کنندگان طولانی مدت: قطع بحرانی مصرف( که از ابتدای 12 ساعت اول بدون هروئین محسوب می شود) توسط یک "سندرم پرهیز طولانی" یا PAWS (سندرم بحرانی پس از ترک) پیروی می شود، که می تواند تا بیشتر از 32 هفته بعد از آن می تواند ادامه پیدا کند. نشانه هایی که طی این مدت زمان ادامه پیدا می کند: احساس بی انرژی بودن، الگوهای خواب مختل شده، فشار خون غیر طبیعی و شدت پالس(نبض)، گشاد شدن مردمک چشم، احساس سرماخوردگی، تحریک پذیری، تغییر شخصیت و احساسات، و وسوسۀ شدید مواد.

اغلب سخت ترین قسمت سم زدایی خود ترک مصرف نیست، اما خمار ماندن آن است. بدون مواد ماندن یک تغییر کامل در زندگی را می طلبد. دوستان جدید، دور ماندن از محیط هایی که از آنجا شروع شده است و پیدا کردن چیزهایی برای رهایی از بی حوصلگی و زمانی که با مصرف مواد میان چیزهایی که باید آنها نیز تغییر کنند که به پاک ماندن نیاز دارد.

بدانید که نبرد با اعتیاد آسان نیست. اعتیاد به مواد یک چالش شدید در زندگی است. این چالش اراده و قدرت تحمل می خواهد که باید تغییر کرد اگر لازم است. پاکی ممکن است به دست آید اما شخص ممکن است همیشه وسوسه داشته باشد که مصرف کند. تغییر تمام زندگی مشکل است، از آن جایی که جنگیدن با اعتیاد به مواد همچنین به معنی الزام تغییر عادت های دیگر است و نیز بخش هایی از زندگی شخص، از قبیل جایی که می رفتند و کسانی که رسماً می دیدند. حتی فعالیت های طبیعی مانند تماشای تلویزیون در مجموع هنگامی که پاک هستید، متفاوت است. به همین خاطر است که خیلی از افرادی که پاک می شوند دوباره به سمت مصرف مواد بر می گردند.

همچنین به یاد داشتن این که بسیاری از افراد هروئین مصرف می کنند تا از مشکلات شخصی فرار کرده یا به آنها پشت بکنند، از قبیل یک تاریخچه ای از سوء مصرف یا تعرض جنسی ، عدم رضایت از خود و افسردگی میان دلایل دیگر ارزش یادآوری دارند. شخصی که به هروئین اعتیاد دارد باید تنها از طریق تحمل سختی شدید عدم مصرف مواد، بجنگد و سپس با تمام مسائل مشابه روبرو شود، مسائلی که او در حال فرار از آنها از همان ابتدا بوده است، اما حالا با بار رقابتی وسوسۀ شدید به هروئین با آنها روبرو می شود.

نکات مهم

بخاطر خودتان کمی کمک را به عنوان دوست یا شخصی که دوستش دارید از یک فرد معتاد به هروئین حمایت کرده و کمک به او را در نظر بگیرید. AA و NA برای دوستان و خانوادۀ اشخاص معتاد به مواد می باشد. این سازمان ها میزبان جلساتی هستند که می توانند به شما در حفظ مرزها به شما کمک کنند و شما را با حمایت همانطور که شما با شخص دیگری که معتاد است روبرو می شوید، آماده می کنند.

افرادی که هنگام آمادگی جهت توقف مصرف، مصرف هروئین را متوقف خواهند کرد، مهم نیست شما چکار می کنید یا چه چیزی به آنها می گویید. آنها را فراموش نکنید، آنها که خیلی از اشخاص معتاد به هروئین سرانجام استفاده از مواد را متوقف کردند و این که هیچ زمانی با محدود سازی به آنها تحمیل نکردید که بگویند، چقدر به هروئین اعتیاد داشته است.

به خودتان یک حد زمانی برای طولانی مدت بدهید، که می خواهید با یک معتاد زندگی کنید و تردید هم نکردید. این اتلاف زندگی شما نیز هست. اگر یک بچه باشد و شما شانس این را داشته باشید که قادر باشید هزینۀ درمان او را به عهده بگیرید، این کار را انجام دهید. اما بدانید، این نهایت لطف شما به آنهاست. ما باید برای انتظارات حداقلی آماده باشیم.

تهیه کننده : توپ تاپ