خاطرات عید نوروز به زبان انگلیسی + ترجمه
در این بخش از سایت توپ تاپ ، درباره خاطرات عید نوروز مقاله ای انگلیسی همراه با ترجمه ی صریح فارسی تهیه شده است ، شرح دادن نوروز و خاطرات آن به زبان انگلیسی باید شیرین و جذاب باشد ، از این متن می توانید به عنوان یک انشا در کلاس و یا حتی مقالات و کارهای تحقیقاتی در دبیرستان و دانشگاه استفاده نمایید.
خاطرات عید نوروز
به زبان انگلیسی:
Nowruz is a time for celebration and new beginnings. It is a time to reflect on the past year and look forward to the future. For me, Nowruz is a time of cherished memories with my family and friends.
I remember the excitement of cleaning the house in preparation for the new year. We would all pitch in, dusting, sweeping, and mopping every corner of the house. My mother would make special dishes like sabzi polo mahi and sholeh zard. The smell of these dishes would fill the house and make my mouth water.
On Nowruz Eve, we would stay up late, waiting for the new year to begin. We would set the haft sin table with all the traditional items, including sabzeh (sprouts), senjed (dried oleaster fruits), sir (garlic), somaq (sumac), seeb (apple), serkeh (vinegar), and samanu (sweet pudding). We would also light candles and place a mirror on the table.
At the stroke of midnight, we would all embrace and wish each other a happy new year. We would then exchange eidis (gifts) and eat noghl (sugar-coated almonds).
The next day, we would visit our relatives and friends. We would wear our new clothes and bring gifts for our loved ones. We would also eat lots of delicious food and enjoy each other's company.
Nowruz is a special time for me. It is a time to celebrate my heritage and culture. It is also a time to spend time with my loved ones and create new memories.
ترجمه:
عید نوروز زمان جشن و آغازهای جدید است. زمانی برای تأمل در سال گذشته و نگاه به آینده. برای من، نوروز زمان خاطرات ارزشمند با خانواده و دوستانم است.
به یاد دارم که چقدر از نظافت خانه برای سال جدید هیجانزده میشدیم. همه ما با هم کار میکردیم، گردگیری میکردیم، جارو میزدیم و هر گوشه از خانه را تمیز میکردیم. مادرم غذاهای خاصی مانند سبزی پلو ماهی و شله زرد میپخت. بوی این غذاها تمام خانه را پر میکرد و دهانم را آب میانداخت.
شب عید تا دیر وقت بیدار میماندیم و منتظر شروع سال جدید میشدیم. سفره هفت سین را با تمام اقلام سنتی، از جمله سبزه، سنجد، سیر، سماق، سیب، سرکه و سمنو میچیدیم. همچنین شمع روشن میکردیم و آینهای روی میز میگذاشتیم.
در لحظه تحویل سال، همه همدیگر را در آغوش میگرفتیم و سال نو را به هم تبریک میگفتیم. سپس عیدی میدادیم و نقل میخوردیم.
روز بعد به دیدن اقوام و دوستان میرفتیم. لباسهای نو میپوشیدیم و برای عزیزانمان هدیه میبردیم. همچنین غذای خوشمزه زیاد میخوردیم و از بودن در کنار هم لذت میبردیم.
عید نوروز برای من زمان خاصی است. زمانی برای جشن گرفتن میراث و فرهنگم. همچنین زمانی برای گذراندن وقت با عزیزانم و ایجاد خاطرات جدید است.
خاطرات عید نوروز به زبان انگلیسی
Nowruz Memories
Nowruz invokes a bright, colourful, beautiful, peaceful and elegant memories in the Iranians’ mind. Having a deep respect for this ceremony is one of the few ways connected them to the glorious history and culture of their ancient country. Despite the fact that Nowruz has developed, expanded and affected by new religious and cultural influences within centuries but it is still one of the original traditions of human being
Common Traditions before Nowruz
According to Nowruz traditions, there are many customs performed by the people of Iran. Here are the most important of them done by Iranians. Cleaning the house or Khaneh Takani and do shopping are commonly done before the holidays and arrival of Nowruz, These acts are helpful to renew both houses and the people’s soul. New cloth, fresh food, mixed nuts, pastry, fruit, flower, chocolate, common small gifts and Nowruz cards are favourite to purchase. There is a very important market all around Iran named ‘’Bazaar-e Nowruz’’ which has a considerable impact on the economy of the country
Chaharshanbe suri means the festive of Wednesday sometimes pronounced Čāršamba-sūrī is a very popular festival originated from Iran but it is celebrated in many countries that celebrate Nowruz too. The Persian name of the festival includes two words first, ‘’čahāršanbe’’, the name of Wednesday in the Iranian solar calendars, and next ‘’suri’’ means festive. The chaharshanbe suri starts on the eve of the last Wednesday before the Iranian New Year and take long to the next morning. Within this feast people gathering in the streets and alleys then lit up seven fire, jump over them and singing a traditional carol
Fire is one of the four holy elements in Zoroastrian theology in addition to water, earth and air. This element has a very important role in Iranian culture especially their ceremonies and celebrations. This holy element is a gift from the great God, Ahouramazda as the symbol of wisdom, light, protection and the warmth of life
Cooking Samanu (a dessert made from wheat germ) is common in Iran. The dish is an especial type of sweet which is very strong but delicious. The cooking takes place during an especial women party. On the night before the New Year, most Iranians have Sabzi Polo Mahi, a special dish made from rice and fresh herbs served with smoky or fried fish.
Desserts and sweets are an important part of the Nowruz table and one of the best option to offer your beloved guests. There is an old legend proposes that King Jamshid discovered sugar and though the Iranians how to use it. Tables are packed with sweets and pastry like baklava (a sweet pastry filled with nuts, honey or syrup), Qotab, Gaz, Pulaki and almond cookies
There are some fictional charters related to Nowruz, the most popular one is Hajji Firuz whose face is covered in soot, wear a bright red costume and a felt hat. He appears in the streets, dancing and singing while he is playing the tambourine. The other characters are Amu Nowruz and Nane Sarma. Amu Nowruz (uncle Nowruz) is the husband of Nane sarma (the mother of winter) but they share a sad love story in which they can meet each other only once a year. Amu Nowruz brings gifts for children like Santa Claus
After Nowruz
Some hours before the moment of Tahvil-e Sal families and friends gather together to prepare the Haft-sin table. Traditionally, the grandparent’s home is one of the first destinations for Youngers to gather. The transition from the previous year to next year named ‘’Tahvil-e Sal’’ refers to the moment when the sun crossed the celestial equator and exactly, equalizes night and day is calculated every year
There is a prayer with a similar name that people ask God a peaceful year full of success. The different ethnic groups of Iran wear their local costume, they celebrate these holy days dancing, singing and playing. Short visits and sometimes large Nowruz parties are quite common on those days. The guests are offered tea, coffee, pastry, fruit, nuts and many other items. Iranian hospitality has always been popular. It was popular in the past years to send Nowruz greeting cards, but nowadays people use modern methods like texting and emailing.
Khwāja Muḥammad Ḥāfeẓ-e Shīrāzī known as Hafez was the great Persian poet whose poetries are regarded as a pinnacle of Persian literature. Divan-e Hafez is kept in every house of Iranian families who learn his poems by heart and still use them as proverbs. when the Iranian gather together during the Nowruz holidays or Yaldā night (the longest night of the year), they open the Divan to a random page and read the poem on it and try to interpret the verses, which they believe to be an indication of things that will happen in the new year or in specific period of time in the future, this action called Faal-e hafez
Gifting is a huge part of Nowruz chiefly for Youngers, people use to give small presents to friends and family, mainly adults to children. Traditionally, the most common Nowruz gifts are money, painted eggs, golden coins, sweets, and flowers. But money is the desirable gifts for Iranian kids, they expect the grandparents to give them money and sometimes insist to get more.
On Sizdah Be Dar day as a custom, the people believe the Sabze item of Haft-Sin should be thrown away into running water but nowadays for some environmental problems this idea is forbidden. Tying the long leaves and grass by single and young people help them to find their match within the new year is the other custom of this day.
Nowruz is the best time to gather, laugh and increase the energy of life again. At the beginning of spring rebirth, the Iranians join the nature celebration and try to replace anger and hatred with joy and friendship. Therefore, this celebration can serve as a model for other people in the world to bring up peace and friendship. The Iranians must be diligent in preserving the Nowruz traditions
ترجمه ی همین مقاله به صورت فارسی
خاطرات نوروزی
نوروز یادآور خاطرات درخشان، رنگارنگ، زیبا و آکنده از صلح و افتخار در اذهان ایرانیان است. احترام عمیق به این مراسم یکی از محدود راههایی است که میتواند ایرانیان را به تاریخ باشکوه و فرهنگ درخشان وطن باستانی ایشان متصل کند. باوجود این حقیقت که نوروز رشد و گسترش خود را تحت تأثیر ادیان و فرهنگهای دیگر طی میکند هنوز هم یکی از محدود سنتهای دستنخورده و اصیل انسانی است.
سنت های رایج پیش از نوروز
سنت های مربوط به نوروز توسط مردمان ایرانی جز به جز اجرا میشود. در این مقاله برخی از مهمترین آنها یاد شده است. تمیز کردن خانهها یا اصطلاحاً خانهتکانی و خرید کردن پیش از تعطیلات نوروزی و آغاز بهار انجام میشود. این فعالیتها کمک میکند تا همزمان با غبارروبی خانهها روح انسانها نیز جلای تازهای ببیند. لباس نو، خوراکیهای تازه، انواع آجیلها، شیرینی، میوه،گل، شکلات، هدیههای کوچک و کارتهای تبریک نوروزی از اقلام خرید محبوب در این ایام هستند. بازار نوروزی بخش مهمی از اقتصاد ایران را تشکیل میدهد که در همه شهرها و روستاها در ابعاد وسیع برگزار میشود.
چهارشنبهسوری به معنای جشن روز چهارشنبه است که برخی مواقع چارشمبه سوری تلفظ میشود. این جشن بزرگ و بسیار محبوب ریشه در فرهنگ ایرانی دارد اما در برخی کشورها که نوروز جشن گرفته میشود نیز برگزار میشود. نام ایرانی این جشن از دو واژه چهارشنبه (نام روز پنجم هفته در تقویم خورشیدی ایرانی) بهعلاوه سوری ( به معنای جشن و پایکوبی) تشکیلشده است. مراسم چهارشنبهسوری از عصر آخرین چهارشنبه سال پیش از آغاز سال نو شروع میشود و تا صبحدم روز بعد به طول میانجامد . افراد در خیابانها و کوچه ها گرد هم آمده، هفت آتش به پا می کنند و درحالی که سرود مخصوص این حرکت را می خوانند و از روی آتش می پرند. آتش یکی از چهار عنصر مقدس در دین زردشتی به همراه آب ، خاک و هوا است. این عنصر نقش زیادی در فرهنگ ایرانی به ویژه در مناسبت ها یا جشن هایشان ایفا می کند. آتش مقدس به عنوان نعمتی خاص از سمت اهورامزدا نماد خرد، نور، حفاظت و گرمای زندگی است.
پخت سمنو (دسر محتوی شیره گندم) در ایران معمول است. این خوراکی نوع ویژه ای از شیرینی بسیار مقوی و خوشمزه است. مراسم پخت در طی یک مهمانی زنانه طولانی مدت برگزار میشود. در شب پیش از نوروز بسیاری از ایرانیان ترجیح می دهند تا سبزی پلو و ماهی ، غذایی مخصوص محتوی برنج و سبزی و تازه است را با ماهی دودی یا سرخ شده سرو کنند. دسرها و شیرینی های بخش مهمی از میز پذیرایی نوروزی را تشکیل می دهند که یکی از بهترین موارد برای پذیرایی مهمان ها به شمار می روند. یک افسانه قدیمی وجود دارد که معتقد است جمشید پادشاه افسانه ای ایران نخستین بار شکر را کشف کرده و نحوه استفاده از آن را به انسان آموخت. میزها با شیرینی و نان قندی های باقلوا (یک نوع شیرینی که با خمیر، آجیل عسل و شربت درست میشود)، قطاب، گز، پولکی و کلوچه بادامی تزئین می شوند.
تعدادی شخصیت نمایشی مربوط به نوروز نیز وجود دارد که یکی از آنها حاجی فیروز است، فردی سیه چرده، دایره زن و آوازه خوان که لباس قرمز براق به تن می کند و در کوچه و خیابان آمدن نوروز را بشارت می دهد. دیگر شخصیت مربوط به ننه سرما و عمو نوروز و داستان عاشقانه ی پیرامون آنها است که تنها یکبار درسال می توانند همدیگر را ملاقات کند. عمو نوروز مشابه بابانوئل برای کودکان هدیه می آورد.
پس از آغاز نوروز
چند ساعت پیش از لحظه تحویل سال خانواده ها و دوستان گرد هم می آیند تا سفره هفت سین را با کمک هم بچینند. به طور سنتی خانه ی بزرگان به ویژه پدر بزرگ و مادربزرگ مقصد اولیه این تجمعات شادی بخش است. انتقال از سال قدیم به سال جدید تحویل سال نام دارد و به لحظه ای گفته میشود که خورشید از استوای سماوی عبور کرده و طول شب روز یکسان میشود و در واقع مقارن با آغاز سال جدید است.
ادعیه ای با نام دعای سال تحویل وجود دارد که در طی آن افراد از خداوند سالی پر از صلح و پیروزی درخواست می کنند. در نوروز گروه های قومی متفاوت در ایران لباس محلی خویش را می پوشند و این ایام را به رقص و پایکوبی و بازی های مربوط به خویش می گذرانند. عید دیدنی های کوتاه مدت و مهمانی های بزرگ در ایام نوروز رونق زیادی دارد. مهمانان به وسیله چای، قهوه، شیرینی، میوه، آجیل و خوراکیهای دیگر پذیرایی می شود. مهمان نوازی ایرانیان همواره شهره عام و خاص بوده است. در گذشته فرستادن کارتهای تبریک نوروزی رواج زیادی داشت اما امروزه افراد ترجیح می دهند تا از روش های نوین مثل فرستادن پیام و ایمیل استفاده کنند.
خواجه محمد حافظ شیرازی یا به اختصار حافظ، شاعر بزرگ ایرانی است که شعرهایش به عنوان والاترین اثر در ادبیات پارسی شناخته میشود.نسخ دیوان حافظ در همه ی خانههای ایرانیان وجود دارد، ایشان نیز تلاش می کنند تا اشعار او راقلبا به خاطر بسپارند و گاها از انها به عنوان ضرب المثل نیز بهره می برند. هنگامی که ایرانیان در مهمانی های نوروز یا شب یلدا (طولانی ترین شب سال در اول زمستان) دور هم جمع می شوند، کتاب حافظ را باز کرده و به طور اتفاقی صفحه ای را باز می کنند، سپس با خواندن آن و تفسیر اشعار سعی می کنند تا کلام حافظ را به عنوان دستوری برای آینده و به نوعی پیش بینی آینده استفاده کنند، آنها معتقدند این اشعار نشانه های ازسال نو و اینده درون خود دارد. به این عمل فال حافظ می گویند. هدیه دادن به ویژه برای جوان تر ها بخش مهمی از نوروز است، دادن هدیههای کوچک به دوستان و خانواده ب خصوصا از طرف بزرگ تر ها به کوچک ترها در این ایام بسیار رایج است. از نظر سنتی هدیههای نوروزی می تواند شامل پول، تخم مرغ رنگی، سکه طلا، شیرینی و گل باشد. اما خواستنی ترین هدیه برای کودکان پول است، آنها همیشه از پدربزرگ و مادربزرگشان انتظار هدیه به ویژه پول دارند و گاها برای گرفتن مقدار بیشتر دست به هر ترفندی می زنند.
نوروز بهترین زمان برای دور هم جمع شدن، خندیدن و گرفتن انرژی دوباره است. همزمان با شروع طراوت بهاری ایرانیان خود را با جشن طبیعت همراه کرده و سعی می کنند تا خشم و نفرت را با شادی و دوستی جایگزین کنند. به همین جهت این جشن می تواند به عنوان الگویی برای رواج صلح و دوستی در جهان معرفی شود. به همین جهت ایرانیان می بایست در حفظ سنت های نوروز کوشا باشند.
دانلود این مقاله بصورت فایل word
سایر مطالب پیشنهادی :
آداب و رسوم عید نوروز به زبان انگلیسی با ترجمه
متن انگلیسی تبریک عید نوروز + ترجمه (2)
متن انگلیسی درباره نوروز با معنی فارسی