مادر در تمام فرهنگ ها و قومیت ها مامان نامیده می‌شود و افرادی که کمی قبل‌تر زندگی می‌کردند او را نه نه صدا می‌زدند، مادر کلمه محبوب و مهم همه انسان ها در هر زمانی می باشد. مادر را نباید فقط به انسان ها محدود کرد زیرا تمامی موجودات زنده عالم از نعمت مادر برخوردارند. اما تکامل یافته ترین حالت را می توان در انسان یافت.

مادر هدیه طبیعت

مادر

مادر در تمام فرهنگ ها و قومیت ها مامان نامیده می‌شود و افرادی که کمی قبل‌تر زندگی می‌کردند او را نه نه صدا می‌زدند، مادر کلمه محبوب و مهم همه انسان ها در هر زمانی می باشد. این فرشته خداوند را نباید فقط به انسان ها محدود کرد زیرا تمامی موجودات زنده عالم از این نعمت برخوردارند. اما تکامل یافته ترین حالت را می توان در انسان یافت.

مادر بزرگترین و عزیزترین هدیه طبیعت است، او کسی است که می تواند معنای واقعی عشق، محبت، ایثار و فداکاری را به انسان بیاموزد. عشق به اولین کسی که محبت واقعی ر ا به انسان نشان داد  احساسی است که او از اولین لحظه پیدایش و تا آخر عمر خواهد داشت و او هرگز حتی برای لحظه ای نمی تواند این احساس را نادیده بگیرد. این حس در انسان آنقدر قوی است که می تواند به همان اندازه زبان مادری را بزرگ بداند و به آن احترام بگذارد.

آشنایی با حقوق این فرشته الهی

امام سجاد (ع) در آشنایی با حق این فرشته الهی می فرمایند که: «حق مادرت این است که بدانی او به گونه ای تو را حمل کرده که هیچ کس دیگری را حمل نمی کند و از میوه قلبش به گونه ای تو را غذا داد که هیچ کس چنین عطایی به دیگری نمی کند.

او از تو با تمام اعضایش پاسداری کرد. بی پروا از گرسنگی خویش تو را سیر کرد و بی باک از تشنگی خود تو را سیراب ساخت. بی توجه به تن پوش خویش تو را پوشاند. در آفتاب ماند تا بر توسایه افکند و برای تو بی خواب گشت و تو را از گرما و سرما پاس داشت تا تو از آنِ او باشی. بی شک جز به یاری و مددرسانی خداوند متعال، توان سپاس گزاری او را نداری».

جبران ناپذیری حق بزرگترین هدیه خداوند

در روایتی آمده است که در زمان پیامبر گرامی اسلام فردی نزد ایشان آمد و گفت: مادرم سخت پیر شده است و اکنون نزد من زندگی می کند. او را بر دوش می گیرم و جا به جا می کنم. از درآمدم غذایش می دهم. پلیدی های او را با دست می زدایم و با این حال، از روی شرم چهره ام را از او برمی گردانم، تا آن که بدین وسیله او را تعظیم کرده باشم. پس آیا تلافی خدمات او را کرده ام.

حضرت محمد (ص) فرمودند: «نه، برای آن که شکم او جای تو بود و سینه هایش مشک تو. پاهایش هم چون مرکب تو و دامنش خوابگاه تو بود. او این کارها را می کرد و آرزوی زنده ماندن تو را داشت، و اکنون تو این کارها را می کنی و دوست داری که او بمیرد».

محبت به کسی که بیش، بالاتر از جهاد

روزی جوانی نزد پیامبر گرامی اسلام آمد و گفت: من جوان شادابی هستم و جهاد را دوست دارم، ولی مادری دارم که جهاد من برای او ناگوار است. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «باز گرد و با مادرت زندگی کن. سوگند به خدایی که مرا به حق به پیامبری فرستاد، یک شب انس او با تو، از جهاد در راه خداوند متعال برتر است».

و هم چنین در روایتی دیگر آمده است که : شخصی به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله رفت و درباره جهاد پرسید. آن حضرت فرمود: آیا مادر داری؟ شخص گفت: آری. پس پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: «برو و او را گرامی دار. بی شک بهشت زیر گام های مادران است».

مهم ترین نقش مادر در سازندگی جامعه

این فرشته زمینی بزرگترین معلمان این جامعه هستند و آنها می توانند نقش بسیار مهمی در رشد، پیشرفت و ترقی جامعه داشته باشند. زیرا این مادران هستند که با تربیت صحیح و درست می توانند فرزندانشان را تربیت کنند.

این نکته غیر قابل انکار است که اگر مادری در تربیت فرزند خود کوتاهی کند زمینه را برای انحراف و تباهی و نابودی فرزند خود فراهم می کند، در نتیجه یک جامعه نابود میشود.

حق مادر بسیار بیشتر از پدر

فداکاری و گذشت هایی که این مظهر عشق در مورد فرزند خود دارد بسیار بیشتر از پدر است. به همین دلیل است که در دین اسلام آمده است که احترام هرد بسیار واجب است و باید به آنها خدمت کرد و نیکی بر آنها بسیار واجب است اما در خصوص مادر سفارش های بسیار زیادی در اسلام آمده است.

در روایتی آمده است که روزی شخصی از پیامبر گرامی اسلام می پرسد: یا رسول اللّه ! حق کدام یک از پدر و مادر بزرگ تر است؟ پیامبر پاسخ دادند: «حق کسی بزرگ تر است که فرزند را در میان دو پهلویش حمل می کند و او را شیر می دهد و روی دو زانویش می نشاند و با دو دست خود به او کمک می کند و به او فداکاری می نماید».

هم چنین آمده است که فردی به نزد حضرت محمد (ص) شرفیاب شد و از ایشان پرسید: به چه کسی شایسته تر است نیکی کنم؟ رسول خدا در پاسخ فرمود: «به مادرت». شخص تا سه مرتبه این سوال را تکرار کرد و همین جواب را شنید. سرانجام حضرت در مرتبه چهارم فرمود: «به پدرت نیکی کن».

تاکید مکرر قرآن بر گرامیداشت زحمات مادر

در قرآن مجدد بر احترام به پدر و مادر بسیار تاکید شده است و تمام انسانها را فرا می خواند که به پدر و مادر خود نیکی کنند زحمات آنها را ارج بنهند و از آنها قدردانی کنند، اما بیشتر در مورد قدردانی از مادر سخن میگوید زیرا بر این معتقد است که او انسان را در دوران بارداری با تمامی مشکلات و سختی ها تحمل کرده تا به سلامت فرزند خود را به دنیا بیاورد. در قرآن در آیه پانزدهم سوره مبارک احقاف آمده است که: «ما به انسان برای رعایت احسان و نیکی به پدرو مادرش توصیه کردیم. مادر او دوره بارداری را با رنج و مشقت به آخر رسانید و درد زایمان را نیز تحمل کرد و زحمات دوره شیرخوارگی کودک را نیز در مدت سی ماه متحمل شد».

اطاعت از مادر: پاداش الهی

در روایتی آمده است که روزی اویس قرنی که یکی از یاران حضرت محمد (ص) بود، شتربانی می کرد و هر آنچه را که از این کار به دست می آورد به مادر خود میداد. روزی او از مادر خود اجازه خواست تا به زیارت پیامبر گرامی اسلام برود و مادر اویس به او گفت: اجازه می دهم به شرط آن که بیش از نصف روز در مدینه نمانی. اویس به راه افتاد و به خانه پیامبر رسید اما متوجه شد که پیامبر به مسافرت رفته است. اویس به دلیل اینکه به مادر خود قول داده بود پس از اینکه مدتی در مدینه توقف کرد به یمن بازگشت و نتوانست که پیامبر را ببیند.

هنگامی که پیامبر به مدینه و به خانه خود برگشت، پرسیدند که: این نور کیست که در این خانه تابیده است؟ و یاران ایشان در جواب گفتند که: شتربانی به نام اویس آمد و زود بازگشت. پیامبر گرامی اسلام فرمودند که: آری، اویس در خانه ما این نور را به هدیه گذاشت و رفت.

تهیه کننده : توپ تاپ