شعر درباره مرگ پدر یکی از احساسی ترین اشعار است که سروده های آن با حس پریشانی و پشیمانی همراه می باشد. شعر در ارتباط با فراق پدر فوت شده آمیزه ای از حزن و اندوه شاعر همراه با قریحه شاعری می باشد. گاهی بلافاصله پس از مرگ پدر این غم ایجاد شده و شاعر شعر زیبایی را در قالب شعر نو و یا در قالب های دیگر در ارتباط با فراق و دوری پدر خلق می کند. گاهی پس از گذشت مدت زمانی از مرگ پدر شعری زیبا همراه با رعایت قواعد شعری سروده می شود همانند اشعار زیبای پروین اعتصامی از از نمونه اشعار زیبا در ارتباط با مرگ پدر می باشد.

ای پدر ای با دل من همنشین

ای صمیمی ای بر انگشتر نگین

ای پدر ای همدم تنهاییم

آشنایی با غم تنهاییم

ای طنین نام تو بر گوش من

ای پناه گریه خاموش من

همچو باران مهربان بر من ببار

ای که هستی مثل ابر نو بهار

در صداقت برتر از آیینه ای

در رفاقت باده ای بی کینه ای

ای سپیدار بلند و بی پایدار

می برم نام تو را با افتخار

هر چه دارم از تو دارم ای پدر

ای که هستی نور چشم و تاج سر

رحمت بارانی روشن تبار

مهربانی از مانده یادگار

ای پدر بوی شقایق می دهی

عاشقی را یاد عاشق می دهی

با تو سبزم، گل بهارم ای پدر

هر چه دارم از تو دارم ای پدر

اشعاری که در ارتباط با مرگ پدر سروده شده است درباره از دست دادن انسانی است که همانند او را نمی توان در زندگی پیدا کرد. پدر یگانه حامی از کودکی تا بزرگسالی است و کسی است که بدون چشمداشت می بخشد.

شعر درباره مرگ پدر

پدرم رفت و دگر نیست کنارم جسمش

روحش اما که مرا نیست جدا یک لحظه

پدرم رفت و نگاهش دگرم نیست به راه

ولی از یاد نرفته است نگاهش هرگز

کاش بودم به کنارش اکنون

کاش بودش عمر و می ماند هنوز

چه حزین بود طنینش این اواخر

شاید از مرگ خبر داشت و این بود دلیل

رفت و تنها شده ام با همه سختی هایم

رفت و بی او چه بسی سخت شده زندگی ام

باورش سخت و چه بسیار غمین

کاش می بود و برایم می ماند

پدرم رفت و خزان شد دل من

کاش می ماند و بهارم می ماند

شعر درباره مرگ پدر با مفاهیم احساسی از قبیل غم سوگ و خلاء عاطفی همراه می باشد و در ادبیات ما جایگاه ویژه ای دارد. شعرهای زیبایی در ارتباط با مرگ پدر توسط شاعران مشهوری سروده شده است.

پدر بود گنجینه ای از صفا

شبی رفت اما به سوی خدا

دلم را به تنهایی و غم نشاند

غمی ناجوانمرد و بی انتها

پدرجان کجایی؟! خموشی چرا؟

نگو رفته ای و ندارم تو را

دلم خسته از بی کسی ها شده

یتیم است و دردش ندارد دوا

منم ! کودک سال ها پیش از این

اوایل خطابت می کردم: "پاپا"

و گاهی به روی سر و دوش تو

به شوخی و جدی می کردم"لالا"

دو سال گذشته، نخوابیده ام

بدونت دلم مرده است گوییا

اگر شاد و سرزنده می خواهی ام

تو را جان مادر، به خوابم بیا

دوباره مرا همره خود ببر

به نزدیک خویشان و هرآشِنا

بگو: دخترم شکل بابا شده

"کپی مثل اصل است" بی ادعا

پدر، باورم نیست دفنی به خاک

بگو تا بگیرم، کنارِ تو جا

اگر تاب و طاقت نداری به آن

برایم صبوری بخواه از خدا

و من هم بهشت آرزو می کنم

برایت به همراه ذکر و دعا

یکی از اشعار بسیار دلنشین پروین اعتصامی در ارتباط با از دست دادن مرگ پدرش می باشد که غم و اندوه شاعر را می توان در این سروده لمس کرد. پدر وی یوسف اعتصامی از شاعران و مترجمان عصر خود بود که در شکل گیری زندگی هنری پروین اعتصامی و کشف استعدادهای هنری او نقش مهمی داشت. شعر زیر در ارتباط با غم جانگداز از دست دادن پدر می باشد که توسط پروین اعتصامی سروده شده است.

این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام:

پدر آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل

تیشه‌ای بود که شد باعث ویرانی من

یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند

مرگ، گرگ تو شد، ای یوسف کنعانی من

مه گردون ادب بودی و در خاک شدی

خاک، زندان تو گشت، ای مه زندانی من

از ندانستن من، دزد قضا آگه بود

چو تو را برد، بخندید به نادانی من

آن که در زیر زمین، داد سر و سامانت

کاش میخورد غم بی‌سر و سامانی من

بسر خاک تو رفتم، خط پاکش خواندم

آه از این خط که نوشتند به پیشانی من

رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی

بی تو در ظلمتم، ای دیده نورانی من

بی تو اشک و غم و حسرت همه مهمان منند

قدمی رنجه کن از مهر، به مهمانی من

صفحه روی ز انظار، نهان می دارم

تا نخوانند بر این صفحه، پریشانی من

دهر، بسیار چو من سر به گریبان دیده است

چه تفاوت کندش، سر به گریبانی من

عضو جمعیت حق گشتی و دیگر نخوری

غم تنهائی و مهجوری و حیرانی من

گل و ریحان کدامین چمنت بنمودند

که شکستی قفس، ای مرغ گلستانی من

من که قدر گهر پاک تو می دانستم

ز چه مفقود شدی، ای گهر کانی من

من که آب تو ز سرچشمه دل می دادم

آب و رنگت چه شد، ای لاله نعمانی من

من یکی مرغ غزلخوان تو بودم، چه فتاد

که دگر گوش نداری به نوا خوانی من

گنج خود خواندیم و رفتی و بگذاشتیم

ای عجب، بعد تو با کیست نگهبانی من

بسیاری از شعرهایی که در ارتباط با مرگ پدر سروده شده است تمامی عواطف و احساسات شاعر را به خواننده منتقل می کند. در این زمینه اشعار کوتاهی سروده شده است که غم و اندوه دوری از پدر را به زیبایی به خواننده منتقل می کند.

افسوس، صد افسوس پدر از کف ما رفت

آن گوهر تابنده و پر مهر و وفا رفت

ما را نبود چاره به جز صبر در این غم

با حکم خدا آمد و با امر خدا رفت

درگذشت پدر یکی از غم انگیزترین اتفاق های زندگی هر فردی است. بسیاری از شاعران ایرانی در این زمینه شعرهای احساسی سروده اند که می تواند مرحمی برای قلب داغدار فرزندان باشد.

پنهان به خاک گشت چو قد رسای تو

غمگین مباش، در دل ما هست جای تو

از مرگ ناگهانیت ای نازنین پدر

بیگانه سوخت تا چه رسد آشنای تو

تهیه کننده : توپ تاپ