عکس نوشته در مورد نسل سوخته برای پروفایل

نوشته شده توسط مدیر · در۱۸ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۸:۵۶.

نسل سوخته نسلیه که به خاطر آینده ی نامعلوم از دوست داشتن یه نفر میترسن ، گالری عکس نوشته و متن های زیبا ، غمگین و جدید با موضوع نسل سوخته را در این بخش از توپ تاپ شاهد هستید ، عموما این جمله یا کنایه را به جوانان مربوط به دهه ی شصت اختصاص داده اند ، در ادامه همراه باشید...

نسل سوخته...
از نسل سوخته می آیم
از دهه ی شصت بیمار
از جنگ و گرسنگی و قحط
و واژه های پر رنگ
بی خانمان ، فقیر، بیکار
از هزار و سیصد و شصت و چهار
سال کرم خورده
از تهی سرشار...
از نسل سوخته می آیم
از دهه ی شصت پوشالی
از دل های پر جیب های توخالی
از دهه ی شصت می آیم و بر دوشم
عدد دست و پاگیر بیست و پنج
که یک ربع ِقرن خاک خورده
خاک حسرت ،خاکـ خفقان و رنج

از نسل سوخته می آیم
از جمله ی :شیر خشک کم است
:کودکم لباس ندارد ،آسمان نم است
از چشمان پدری که زمینه اش غم است
و من دختری که شال آرزو هاش
به درازای جاده ی ابریشم است...

مانسل گریه های نیمه شبیم
مانسل آب وآتش وتبیم
مانسل سوخته ایم،نسل جنون
ماییم نسل درد،نسل خون
نسل آهنگهای شاهینیم ویاس
همه لبریز ازحرفهای پراحساس
نسل انسانهای خندانه به اجبار
نسل تکرار وتکرار وتکرار
نسل اشک وآه،ناله وفریاد
ماییم نسلی که سپرده شده به باد
مانسل بی کسانیم آری همان
نسلی که کلاغلط کرده هست درجهان

من ازنسل سوخته می آیم...
نسلی باکفشهای دوبرابر...
ولباسهایی که به سایز
می خندیدند.
من ازنسلی آمده ام
که بی اذن پدر...
می رقصید.
دورازچشم مادر...
آوازمی خواند.
وعشق رادرپستوی خانه..
قایم می کرد.
ازنسلی ...
بانامه هایی که هیچ گاه ..
به مقصدنمی رسید
نگاههای دزدکی...
قرارهای ثانیه ای
اضطرابهای ساعتی!!!
پرسه هایی تنهابه وسعت

هرچند که ما آخرت اندوخته ایم
در آتش تقصیر شما سوخته ایم
از نسل سیاوش صفتان وطنیم
ایمان ز شهیدان حق آموخته ایم

از این آتیش که به پا شدباقی موند یه نسل سوخته
جستجو کن تا بفهمی کی منو تو رو فروخته
بی ریایی ها چه آسون جاشونو دادن به حقه
صدتا افسوس که کبوتر چش به آسمون ندوخته .
انفجار بغض حسرت از تو قلبو پاره کرده
سینه دیگه جای دل نیس پره خونه پره درده
تو بهریم اما طوفان نمی ذاره پا بگیریم
فصل گرمامون چه داغه فصل سرمامون چه سرده .
نسل ما یه نسل سوخته اس که برنده ای نداره
اون که فک می کرد برنده اس حالا داره کم می آره
وقتی چش تو چشم هم باز به گذشته برمی گردیم
می بینیم یه سایه آروم رو چشامون پا می ذاره .
حرف من نیس حرف ما نیس حرف بچه های پاکه
توی گرداب ریشه هاشون تو لجنزاره نه خاکه
سرنوشت بچه هامون تلخه تلخه بدتر از زهر
چون رو این خاکستر سردعشق توی نطفه هلاکه .
کاش می شد یه روز دوباره دلا واسه هم بسوزه
بگذریم از غربت شب بهمون بگن که روزه
آره مث خواب و رویاس این گذشتن این رسیدن
اما این رسم زمونه از گذشته تا هنوزه .

ما که در پرتو چشمان شما سوخته ایم
درس دلدادگی از ناز تو آموخته ایم
از تو با سوزن مژگان و نخ تار دو زلف
سالها جامه ی یعقوب به تن دوخته ایم
گرچه پایان نرساندیم الف بای تو لیک
دل به داغیست که از گنج تو اندوخته ایم
دل که آتشکده ای بود ز ایام خموش
آمدی تا که ببینی ز چه افروخته ایم
سوختیم وبه تماشا بنشستی و دریغ
چه عجب گر که نپرسی که چرا سوخته ایم
تو به نازی بنواز این دل خاکستریم
تا بنازیم که در سبک تو آموخته ایم