بریل روشی است که نابینایان سراسر جهان از آن برای خواندن و نوشتن استفاده می کنند . سیستم بریل توسط لویی بریل ابداع شد . لویی بریل در سه سالگی بیناییش را در اثر حادثه ای از دست داد . او در حالی که مشغول بازی با یک درفش در مغازه پدرش بود صدمه دید و نابینا شد . بریل در سال 1819 میلادی به مدرسه کودکان نابینای پاریس رفت و در سال 1828 میلادی به عنوان معلم کار خود را در همان مدرسه آغاز کرد.

در اواخر قرن 18 میلادی یک فرانسوی به نام والنیتن هوی خط برجسته ای برای نابینایان طراحی کرد . در این روش حروف الفباء ساده سازی شده بودند تا نابینایان به کمک حس لامسه خود بتوانند آن ر حس کنند . البته این روش چندان برای کودکان مناسب نبود . آنها الفبای برجسته را به کندی می خواندند و نوشتن به این نیز برایشان دشوار بود . بریل این روش را آموخته بود و برای خواندن و نوشتن آن را به کار می برد . او در سال 1829 با استفاده از شش نقطه خط جدید ابداع کرد که به خط بریل مشهور شد . در سیستم بریل ، کلمات و اعداد با استفاده از شش نقطه به صورت برجسته روی کاغذ نقش می بندند و نوشته می شوند . سپس آنها را با لمس کردن می توان خواند . خطر بریل در زمان حیات لویی بریل مورد انتقاد قرار گرفت . ولی سرانجام در سال 1854 میلادی ، یعنی دو سال پس از مرگ بریل ، به طور رسمی پذیرفته و به کار گرفته شد . امروزه خطر بریل برای تهیه کتابهایی که نابینایان بتوانند از آن ها استفاده کنند به کار می رود . این کتابها صفحه های ضخیم خاصی دارند و مطالب آنها به وسیله نوعی دستگاه تایپ مخصوص نوشته می شود . این دستگاه که در سال 1892 میلادی در آمریکا ابداع شده است ، با سوراخ کردن کاغذ حروف و کلمات را بر روی آن حک میکند.