توصیه به ازدواج و آداب نزدیکی در اسلام

توصیه به ازدواج در اسلام
در مکارم الاخلاق از حضرت امام صادق (ع) روایت شده که فرمود:« دو رکعت نماز شخص همسردار، بهتر است از هفتاد رکعت نماز انسان مجرد»
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ازدواج کنید که همانا رسول خدا (ص) فرمود: هر که خواست پیروی از سنتم کند، پس همانا بداند که ازدواج از سنت من می باشد.»
رسول اکرم (ص) فرمود:« هر کس ازدواج کزده باشد، پس به تحقیق نیمی از دین خود را حفظ کرده است، پس از خدا بترسد در نگه داشتن باقی آن.»
در حدیثی دیگر آمده است:« کسی که از ترس روزی ازدواج نکند، به خدای تعالی بدگمان است.»
رسول خدا(ص) فرمودند: اگر کسی به خواستگاری دختر شما آمد که اخلاق و دین او را پسندیدید، از او دریغ نکنید و او را به شوهر دهید که اگر چنین نکنید هرج و مرج و فسادی بزرگ زمین را خواهد گرفت.»
امام صادق (ع) فرمودند: « اگر مردی برای مال و ثروت، یا جمالو زیبایی زنی با او ازدواج کند، از مال، ثروت و زیبایی آن زن ناکام می شود؛ ولی اگر به قصد دین و ایمان زنی با او ازدواج کند، خداوند به او هم مال و ثروت و هم زیبایی می دهد.»

اصناف زنها در اسلام
رسول خدا(ص) فرمودند: «آیا می خواهید شما را از خصوصیات بهترین زنها آگاه کنم؟ عرض کردند: آری؛ فرمودند: بهترین زنها زنی است که زایمان کند، با شوهر خود مهربان باشد، عیبهای او را بپوشاند، بسیار با حیا و با عفت باشد،نزد خانواده اش گرامی و عزیز باشد، ولی در حضور همسر فروتن و خاضع باشد، نزد همسر برهنه باشد و از غیر او خود را بپوشاند و حفظ کند، و او زنی است که از شوهرش اطاعت می کند، و اگر با شوهرش در خلوتگاه تنها شد و شوهر او را طلبید خود را بر وی عرضه کرده، چیزی را از او دریغ نکند، و چون بخواهد خود را بر او عرضه کند، بیاراید.» (مکارم الاخلاق)
رسول خدا (ص) فرمودند:« زنها چهار قسمند: جامع مجمع (زن پر خیر و روزی)، ربیع مربع (زنی است که فرزندی در دامن و فرزندی در شکم دارد)، و کرب مقمع( زنی است که با شوهرش بد اخلاقی می کند)، و غل قمل ( زن بدی است که بگردن شوهر افتاده، او را آزار می دهد.)
امام صادق (ع) می فرماید: « یک زن نیکوکار بهتر است از هزار مرد ناشایسته، همانا هر زنی که مدت هفت روز به همسرش خدمت کند، خداوند متعال هفت در از درهای جهنم را به روی او می بندد و هفت در از درهای بهشت را به روی او می گشاید که می تواند از هر کدام که بخواهد وارد بهشت شود.» ( وسایل الشیعه)

مرد شایسته از نظر اسلام
در مکارم الاخلاق روایت شده است که شخصی نزد امام حسن (ع) آمد و از ایشان درباره شوهر دادن دخترش سؤال کرد. حضرت به آن مرد فرمودند:« دخترت را به مرد با تقوا و خدا ترس بده، زیرا اگر او را دوست داشته باشد با او مهربانی می کند و اگر بر او خشمگین شود به او ظلم نمی کند.» و از سوی دیگر در روایات فراوانی وارد شده است که مبادا دختران خود را به مردان بدخو و زیانکار دهید. هر چند که آنان دارای مال و ثروت باشند، که اگر چنین کنید دختران خود را بیچاره کرده اید.
امام صادق (ع): « هر کس دختر خود را به شرابخوار بدهد، پس به تحقیق او را قطع رحم کرده است.(وسائل الشیعه)

مهریه در اسلام
پیامبر اکرم(ص) فرمود:« بهترین زنهای امت من، زنهایی هستندکه با شوهرهایشان بسیار خوشرو، و مهریه آنها از همه مهریه ها کمتر باشد.»
امام صادق (ع) می فرماید:« از برکت و خوش قدمی زن، کم بودن مهریه و آسان و سبک بودن زایمان اوست، و از شومی و بد قدمی او، زیاد بودن مهریه و سخت و دشوار بودن زایمان اوست.»
امام صادق(ع) فرمود:« کسی که با زنی ازدواج کند و قصد پرداخت مهریه او را نداشته باشد، نزد خداوند از زناکاران به شمار می رود.» (وسایل الشیعه)
پیامبر اکرم(ص) :« کسی که از روی ستم مهریه همسرش را ندهد، نزد خدا زناکار محسوب می شود و روز قیامت، خداوند به او می گوید: ای بنده من! این زن از آفریده های من است و با پیمانی که با من بسته بودی (پرداخت مهریه به او ) او را به همسری تو در آوردم، ولی تو با پرداخت نکردن مهریه به او، به عهدی که با من بسته بودی وفا نکردی و ضمن پیمان شکنی با من، به او ستم کردی. سپس خداوند دستو می دهد می دهد که از حسنات آن مرد به اندازه مهریه به زن بپردازند؛ و اگر حسناتی برای او باقی نمایند، او را به جنهم می اندازد. پروردگار متعالی می فرماید: به آن پیمانی که بستید وفا کنید، که همانا در روز قیامت از آن پیمان بازجویی خواهد شد.» ( مکارم الاخلاق)

آداب شب زفاف
شب زفاف شبی است که همسر مرد بر او وارد می شود، و آن شب اولین شب تشکیل زندگی یک زن و شوهر است. مردم کشورهای مختلف، با هر عقیده ای شب زفاف را شبی بسیار مهم و سرنوشت ساز می دانند و همه آن شب شادی و سرور دانسته، زوجین در آینده خوشبخت شوند.
اهل بیت عصمت(ع) برای جلوگیری از دخول و شراکت شیطان در زندگی زوجین در شب زفاف، دستوراتی را تبیین فرموده اند.در کتاب مکارم الاخلاق از حضرت امام صادق (ع) منقول است که به بعضی از یاران خود فرمودند: به هنگام ازدواج، اگر همسرت بر تو واردشد ، دست بر پیشانی وی بگذار و روی او را به سمت قبله بگردان و بگو: «اَللّهُمَّ بِأمانَتِکَ أخَذْتُها وَبِكَلِماتِکَ اسْتَحْلَلْتُها فَإنْ قَضَيْتَ لي مِنْها وَلَدآ فَاجْعَلْهُ مُبَارَكآ تَقِيّآ مِنْ شِيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيْطانِ فِيهِ شِرْكآ وَلا نَصِيبآ.»
یعنی : « خداوندا! این را به امانت از تو گرفتم، و با کلماتی که دستورداده بودی او را تصرف کردم،پس اگر از او فرزندی تقدیر کنی، او را مبارک و بی نقص قرار بده، و شیطان را با او همدم نساز، و از او بهرمند قرار مده.»
و در کتاب النجاه از ائمه (ع) منقول است که هر گاه شب زفاف شد، مستحب است همسرت را ترغیب کنی که دو رکعت نماز مستحبی شب زفاف به جای آورد و خود نیز همواره با وضو باشی تا اگر او بر تو وارد شد، دو رکعت نماز مستحبی به جای آوری و خدا را سپاسگزاری کنی ، و صلوات بر محمد (ص) و آل او بفرستی، و بگویی:« اللهم ارزقنی اُلفها و ودها و رضاها و ارضنی بها و اجمع بیننا باحسن اجتماع و ایسر ائتلاف فانّک تحب الحل و تکره الحرام»
یعنی: « خداوندا! مهر و محبت و دوستی را به من و همسرم عنایت فرما، و او را همسر دلخواهم قرار ده، و پیوند بین ما را بهترین پیوندها قرار ده، و ما را به آسانترین هماهنگی ها، هماهنگ کن پس همانا تو خواهان حلالی و بد خواه حرام»
سپس در هنگامی که قصد نزدیکی کردی. بگو:«اَللّهُمَّ ارْزُقْني وَلَدآ وَاجْعَلْهُ تَقِيّآ زَكِيّآ لَيْسَ في خَلْقِهِ زِيادَةٌ وَلا نُقْصانٌ وَاجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَيْرٍ»
یعنی: « بارالها! فرزندی به من عطا کن پاک و پاکیزه، که در خلقت او زیادی و نقصان نباشد، و او را عاقبت به خیر بگردان.» سپس به هنگام نزدیکی بسم الله بگو.
و از حضرت امام صادق (ع) روایت شده است، که هر کس هنگام نزدیکی با همسر ش بسم الله نگوید و آن گاه فرزندی پدید آید، بداند که شیطان در تولید او شریک بوده است، و میزان شناخت شراکت یا عدم شراکت شیطان، حب و بغض ماست، یعنی هر آن کس که شیطان در انعقاد نطفه او شریک بوده، او دشمن اهل بیت(ع) است, و نطفه دوستان اهل بیت (ع) از شرکت شیطان مبری است.(وسائل الشیعه)
همچنین روایت شده است، که رسول خدا(ص) به امیرالمؤمنین وصیت کرد؛ که هر گاه عروسی وارد خانه تو شد و بر زمین نشست, کفش او را از پایش درآور، و پایش را در ظرفی بشوی، و آب آن را ار جلو تا انتهای خانه بپاش. پس همانا اگر چنین کردی خداوند متعال هفتاد هزار نوع فقر را از خانه تو دور ، و هفتاد هزار نوع بی نیازی را در خانه تو داخل می کند، و هفتاد برکت و هفتاد رحمت بر سر عروس تو می بارد، به گونه ای که برکت او همه جای خانه را پر کند، و آن عروس تا وقتی که در خانه تو زندگی می کند، مرض جنون و جذام و بَرَص به او نمی رسد.
و نیز آن عروس را در هفته اول از خوردن چهار چیز منع کن:
لبنیات، سرکه، گشنیزو سیب ترش.

در جاهای که نزدیکی حرام و یا مکروه است
1- مساجد و حرمهای ائمه معصومین (ع)
2- رو به قبله و پشت به قبله
3- جائی که دختر بچه و یا پسر بچه ای حضور داشته باشد.
4- بر بام خانه و یا ساختمانها(مکروه)
5- کنار درختی که دارای میوه است(مکروه)
6- جائی که نور خورشید مستقیم بتابد(مکروه)
7- جائی که دارای سقف نباشد.(مکروه)

مواردی که نزدیکی با همسر حرام و یا مکروه می باشد:
1- ایامی که زن حیض می باشد یعنی زمانی که زن عادت ماهیانه باشد.
2- در ماه مبارک رمضان نزدیکی حرام است و اگر نزدیکی انجام شود علاوه بر گرفتن روزه قضا باید یک بنده آزاد کنند، شصت مسکین را طعام دهند و یا دو ماه روزه که ماه اول آن باید پی در پی باشدو اگر مردی همسرش را مجبور به نزدیکی کند باید هم کفاره او را بدهد و هم کفاره خودش را.
3- زمانی که مرد محتلم شده باشد و یا اینکه در حال احتلام با همسرش نزدیکی کند مگر اینکه غسل کند.
4- زمانی که زن در مکه و در حال احرام است حتی نگاه کردن لذت آمیز نیز جایز نمی باشد تا زمانی که عمل طواف نساء انجام گیرد و از احرام طبق شرایط خارج شوند.

اوقاف نزدیکی
در روایات مختلف روزهایی که برای نزدیکی نامناسب معرفی شده اند شامل:
1- اول ماه، نیمه ماه و آخر ماه.
2- شبی که ماه می گیرد و روزی که خورشید می گیرد.
3- بین اذان و اقامه.
4- در نیمه ماه شعبان.
5- در شب عید فطر و عید قربان.
6- ساعات او شب
7- شبانه روزی که در آن زمین لرزه یا طوفان شدید رخ دهد.
8- از طلوع فجر تا طلوع خورشید و از هنگام غروب خورشید ، تا زمان پنهان شدن شفق.

اما اوقات مناسب برای نزدیکی از این قرار است:
1- شب اول ماه مبارک رمضان
2- شب پنج شنبه و روز پنج شنبه.
3- شب جمعه بعد از عشاء
4- بعد از عصر جمعه
5- شب دوشنبه
6- شب سه شنبه

از دیدگاه اسلام با چه کسانی نمی توان ازدواج کرد؟
طبقات مختلفی از افراد وجود دارند که ازدواج با آنها ممنوع ، مکروه و یا نامناسب تشخیص داده شده است که عبارتند از:
1- کسانی که با فرد را بطه نسبی یا سببی و رضاعی دارد.
2- کسانی که ازدواج با آنها مکروه است.
3- کسانی که ازدواج با آنها حرام است.
4- کسانی که ازدواج با آنها اساساً رد شده است و مناسب هم شأن خود بوده و شایسته مؤمن نیستند.
5- کسانی که از دیدگاه آسیب شناسی پزشکی با آنها نمی توان ازدواج کرد.
6- وقتی توافق سنی وجود ندارد.
7- کسانی که دستگاه تناسلی - جنسی معیوب دارند.
8- کسانی که میزان هوش پائین دارند.
9- کسانی که حساسیت به عفت و پاکدامنی و حسن اخلاق جنسی ندارند.
10- کسانی که خانواده های ناموفقی دارند.

در اسلام ازدواج با عده ای از زنان به واسطه خویشاوندی نسبی حرام و ممنوع می باشد که آنان عبارتند از:
1- مادر و مادر بزرگ پدری یا مادری هر چه بالا رود.
2- دختر دختر هر چه پائین رود.
3- دختر پسر هر چه پائین رود
4- خواهر و دختر خواهر هر چه پائین رود
5- دختر برادر و دختر دختر برادر هر چه پائین رود
6- عمه
7- خاله

کسانی که از نظر اسلام ازدواج با انان مکروه است عبارتند از:
1- ازدواج با زن زناکار
2- ازدواج با زنا زاده
3- ازدواج با زنی که موقع تولد او قابله اش ( ماما) بود است
4- ازدواج با دختر قابله یا پرستار

کسانی که از نظر اسلام ازدواج با آنها حرام است عبارتند از:
1- زنا
2- سه طلاقه
3- کافر
4- مرتد
5- ازدواج در حال احرام (حج)
6- ازدواج با کسی که دشمن اهل بیت است.


نویسنده و تهیه کننده: توپ تاپ

مطالب مرتبط...

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...