بازی چوگان ، قدیمیترین ورزش جهان است . این ورزش از سال 525 پیش از میلاد در ایران باستان مرسوم بوده است . برخی از دانشمندان معتقدند که بازی چوگان در حدود دو هزار سال پیش از میلاد در ایران باستان ابداع شده است . چوگان از ایران به ترکیه و تبت گسترش یافت . این ورزش در تبت (پولو) نامیده می شد. در واقع پولو در زبان تبتی به معنی توپ است . در حال حاضر اروپاییان نیز این بازی را پولو می نامند.

انگلیسی ها نخستین اروپاییانی بودند که به این بازی روی آوردند . آنها اولین باشگاه های چوگان خود را در دهه 1860 میلادی در هند تاسیس کردند. هم اکنون بازی چوگان در آرژانتین ، انگلستان ،ایالات متحده آمریکا و برخی دیگر از کشورهای جهان انجام میگیرد .

طول زمین بازی چوگان 275 متر و عرض آن 146 متر است .دروازه چوگان 7/3 متر طول دارد . بازیکنان از چوبهایی از جنس خیزران برای ضربه زدن به توپ استفاده می کنند. چوب چوگان 120 سانتی متر طول دارد و در انتهای آن یک چوب باریک به طول 20 تا 25 سانتی متر قرار گرفته است . توپ چوگان از ریشه ی خیزران یا بید ساخته می شود . این توپ کمی بزرگتر از توپ تنیس است.

چوگان دارای شش ، هفت یا هشت دوره بازی است . به هر یک از این دوره ها یک ( چوگاس) گفته می شود. هر چوکاس 7/5 دقیقه به طول می انجامد . بازیکنان پس از هر چوکاس اسبهای خود را تعویض می کنند .در بازی چوکاس هر تیم چهار بازیکن دارد و تیمی که گل بیشتری بزند ، برنده مسابقه است . بازیکنان چوگان ، سوارکاران بسیار ماهری اند . آنها باید به موقع بتازند، بایستند، بگردند و یا با تمام سرعت به دنبال توپ بروند.

نخستین بازی چوگان که در آن به جای اسب از فیل استفاده شده ، در سال 1976 میلادی در هند انجام گرفت . این بازی 40 هزار تماشاچی داشت . نخستین بازی چوگان شتر در سال 1987 میلادی برگزار شد.امروزه این بازی حتی توسط دوچرخه نیز انجام می گیرد.