جنایتی دور از ذهن عصر چهارشنبه هفتم اردیبهشت‌ماه‌ سال ٩٠ درگیری شدیدی میان چند پسر جوان در محله جنت‌آباد تهران رخ داد. دقایقی بعد تیمی از مأموران خود را به محل حادثه رساندند. در نخستین بررسی‌ها مشخص شد در جریان نزاع خیابانی، پسر جوانی به نام «حمید» با ضربه قمه مجروح شده است، همین موضوع کافی بود تا او بعد از منتقل شدن به بیمارستان به کما برود. خانواده «حمید» وقتی از مرگ مغزی پسرشان باخبر شدند در اقدامی انساندوستانه اعضای بدن او را به بیماران نیازمند هدیه کردند. این در حالی بود که مأموران تجسس‌های پلیس دریافتند قاتل این پسر جوان یکی از قوی‌ترین مردان ایران بوده که به خاطر اختلاف‌ مالی با حمید، دست به جنایت زده است. همین سرنخ کافی بود تا کارآگاهان برای دستگیری قویترین مرد ایران وارد عمل شوند اما هیچ‌کس تصور نمی‌کرد او با متواری شدن مسیر پرونده را تغییر بدهد. علیرضا قرایی که در روز حادثه با برادرش همراه بود درحالی بازداشت شد که مرد آهنین پا به فرار گذاشته بود. پرونده‌ای دیگر برای خانواده قرایی همان موقع به دلیل فرار قاتل، خانواده او تحت بازجویی قرار گرفتند تا این‌که پدر امیر قرایی بعد از این حادثه با اتهام متفاوتی توسط پلیس بازداشت شد. او که به جرم نگهداری مواد مخدر دستگیر شده بود در رابطه با پسرش به بازپرس گفت: «امیر همیشه ورزش می‌کرد و پسر خوبی بود. من نمی‌دانم چرا این اتفاق افتاد، فقط از او شنیده بودم که با یکی از دوستانش مشکل دارد. وقتی فهمیدم او درگیر شده و حمید را تا پای مرگ رسانده است به بیمارستان رفتیم. در بخش آی. سی. یو بستری بود و بعد از چند ساعت به کام مرگ فرو رفت. خبر مرگ حمید را به امیر اطلاع دادیم و هرگز نمی‌دانستم او برای فرار از محاکمه متواری می‌شود. اگر می‌دانستم امیر کجا گریخته او را وادار به تسلیم می‌کردم. اطمینان دارم که او خودش را تسلیم خواهد کرد. او نیاز به فرصت دارد تا بتواند در مورد اتفاقی که افتاده درست فکر کند. آن روز وقتی که به خانه آمد خیلی حالش بد بود. عصبی و ناراحت چند تکه لباس برداشت و رفت، به کسی هم چیزی نگفت.»