چهل حدیث زیبا از امام صادق (ع)
امام صادق (ع) ، ششمین امام شیعیان ، یکی از بزرگترین دانشمندان و عالمان اسلام بودند. ایشان در زمینه های مختلف علوم اسلامی ، از جمله فقه، کلام، فلسفه، تفسیر، حدیث و غیره، صاحب نظر بودند.
چهل حدیث زیبا از امام صادق (ع)
حدیث های امام صادق (ع) از ارزش و اعتبار بالایی برخوردار هستند و حاوی نکات اخلاقی، تربیتی ، اجتماعی و اعتقادی فراوانی هستند. در این بخش ، چهل حدیث زیبا از امام صادق (ع) را با هم می خوانیم.
1. مَنْ أَحَبَّ لِلَّهِ وَ أَبْغَضَ لِلَّهِ وَ أَعْطَى لِلَّهِ فَهُوَ مِمَّنْ كَمَلَ إِیمَانُهُ
ترجمه: کسی که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا میدهد، از کسانی است که ایمانش کامل است.
2. لِکُلِّ شَیْءٍ مَدَدٌ فَمَدَدُ الْعَالِمِ صَلاَتُهُ
ترجمه: برای هر چیزی مددی است و مدد عالم، نماز اوست.
3. أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ
ترجمه: بهترین اعمال، پرهیز از محرمات الهی است.
4. أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الْحِلْمُ
ترجمه: بهترین عبادت، بردباری است.
5. أَفْضَلُ الْأَخْلَاقِ الْحَیَاءُ
ترجمه: بهترین اخلاق، حیا است.
6. مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثَلَاثَةُ أَصْدِقَاءِ فَقَدْ أَحْرَزَ مَالَهُ وَ نَفْسَهُ وَ دِینَهُ
ترجمه: کسی که سه دوست داشته باشد، مال و جان و دین خود را حفظ کرده است.
7. مَنْ كَانَتْ لَهُ حَاجَةٌ فَأَتَى مَسْجِدَ الرَّسُولِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ دَعَا اللَّهَ بِهَا فَقَضَاهَا اللَّهُ لَهُ
ترجمه: کسی که حاجتی داشت، به مسجد پیامبر (ص) برود و دو رکعت نماز بخواند و حاجت خود را از خدا بخواهد، خدا آن را برآورده می کند.
8. مَنْ قَامَ بِاللَّيْلِ مَعَ الْأَئِمَّةِ (عَلَيْهِمُ السَّلَامُ) كَانَ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
ترجمه: کسی که با امامان (ع) در شب قیام کند، در دنیا و آخرت از آنان است.
9. مَنْ أَصْبَحَ مُسْتَرْشِدًا لِلَّهِ كَانَ مَحْفُوظًا
ترجمه: کسی که صبح کند در حالی که به خدا متکی باشد، حفظ شده است.
10. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیُحِبَّ لِأَخِیهِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ
ترجمه : کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید برای برادرش آنچه را برای خودش دوست دارد، دوست بدارد.
11. مَنْ أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ آتَى الزَّكَاةَ وَ حَجَّ الْبَيْتَ وَ صَامَ رَمَضَانَ وَ أَطَاعَ وَالِدَيْهِ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ
ترجمه: کسی که نماز را برپا دارد و زکات بپردازد و حج خانه خدا را انجام دهد و ماه رمضان را روزه بگیرد و از پدر و مادر خود اطاعت کند، از اهل بهشت است.
12. مَنْ أَكْرَمَ ضَیْفَهُ كَانَ مَعَ النَّبِیِّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) فِی الْجَنَّةِ
ترجمه: کسی که مهمان خود را گرامی بدارد، با پیامبر (ص) در بهشت خواهد بود.
13. مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ فِی یَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَتْ لَهُ عَدْلَ عَشْرِ رِقَابٍ وَ غُفِرَ لَهُ ذَنْبُهُ
ترجمه: کسی که در روز صد بار بگوید «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أكبر»، ثواب آزاد کردن ده بنده برای او نوشته میشود و گناهانش آمرزیده میشود.
14. مَنْ قَالَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ كَنْزِ الْجَنَّةِ
ترجمه: کسی که بگوید «لا حول و لا قوة إلا بالله»، از گنجینههای بهشت است.
15. مَنْ دَعَا لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ قَالَ الْمَلَائِكَةُ آمِینَ وَ لَكَ بِمِثْلٍ
ترجمه: کسی که برای برادرش در غیاب او دعا کند، فرشتگان میگویند «آمین» و برای او نیز به همان اندازه دعا می کنند.
16. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ أَعْلَى النَّاسِ دَرَجَةً فَلْیَتَّقِ اللَّهَ
ترجمه: کسی که دوست دارد برترین مردم از نظر مقام باشد، باید از خدا بترسد.
17. مَنْ أَرَادَ أَنْ یَكُونَ أَغْنَى النَّاسِ فَلْیَكُنْ بِاللَّهِ أَغْنَى
ترجمه: کسی که دوست دارد ثروتمندترین مردم باشد، باید به خدا اتکا کند.
18. مَنْ أَرَادَ أَنْ یَكُونَ أَشْرَفَ النَّاسِ فَلْیَكُنْ أَعْدَلَ النَّاسِ
ترجمه: کسی که دوست دارد شریفترین مردم باشد، باید عادلترین مردم باشد.
19. مَنْ أَرَادَ أَنْ یَكُونَ أَحْسَنَ النَّاسِ فَلْیَكُنْ أَتْقَى النَّاسِ
ترجمه: کسی که دوست دارد از بهترین مردم باشد، باید از همه پرهیزگارتر باشد.
20. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُحِبَّهُ اللَّهُ فَلْیُحِبَّ لِمَا لَا یُحِبُّهُ لِنَفْسِهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد خدا او را دوست بدارد، باید برای آنچه برای خودش دوست ندارد، دوست بدارد.
21. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُتَقَبَّلَ مِنْهُ عَمَلُهُ فَلْیُحْسِنْ خُلُقَهُ
ترجمه: کسی که دوست دارد عملش پذیرفته شود، باید اخلاقش را نیکو کند.
22. مَنْ أَحَبَّ أَنْ تُسَهَّلَ عَلَیْهِ أُمُورُهُ فَلْیُعْفُ عَنِ النَّاسِ
ترجمه: کسی که دوست دارد کارش برایش آسان شود، باید از مردم درگذرد.
23. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ أَعْظَمَ النَّاسِ فِی الْجَنَّةِ فَلْیَكُنْ أَقْصَدَهُمْ فِی الْأَرْضِ
ترجمه: کسی که دوست دارد در بهشت بزرگترین مردم باشد، باید در دنیا مقصدترین مردم باشد.
24. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ أَكْرَمَ النَّاسِ فِی الْجَنَّةِ فَلْیَكُنْ أَكْرَمَهُمْ عَلَى النَّاسِ فِی الدُّنْیَا
ترجمه: کسی که دوست دارد در بهشت با کرامتترین مردم باشد، باید در دنیا با کرامتترین مردم باشد.
25. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ أَعْلَمَ النَّاسِ فِی الْجَنَّةِ فَلْیَتَعَلَّمْ وَ لْیُعَلِّمْ
ترجمه: کسی که دوست دارد در بهشت داناترین مردم باشد، باید بیاموزد و بیاموزاند.
26. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ أَصْبَرَ النَّاسِ فِی الْجَنَّةِ فَلْیَصْبِرْ عَلَى مَا یُبْتَلَى بِهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد در بهشت صبورترین مردم باشد، باید بر آنچه مبتلا میشود، صبر کند.
27. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُكْرَمَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَلْیُعْطِ النَّاسَ مِمَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ
ترجمه: کسی که دوست دارد در دنیا و آخرت مورد احترام قرار گیرد، باید از آنچه خدا به او داده است، به مردم بدهد.
28. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیُحِبَّ لِأَخِیهِ مَا یُحِبُّ لِنَفْسِهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید برای برادرش آنچه را برای خودش دوست دارد، دوست بدارد.
29. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُبَشِّرَ بِالْجَنَّةِ فَلْیَقُلْ كُلَّ یَوْمٍ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ عَدَدَ خَلْقِهِ وَ رِضَا نَفْسِهِ وَ زِنَةَ عَرْشِهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ
ترجمه : کسی که دوست دارد به بهشت بشارت داده شود، هر روز بگوید: «سبحان الله و بحمده عدد خلقه و رضا نفسه و زنة عرشه ومداد كلماته»
30. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُبَشِّرَ بِالْجَنَّةِ فَلْیَقُلْ كُلَّ یَوْمٍ: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ عَدَدَ خَلْقِهِ وَ رِضَا نَفْسِهِ وَ زِنَةَ عَرْشِهِ وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد به بهشت بشارت داده شود، هر روز بگوید: «سبحان الله و بحمده عدد خلقه و رضا نفسه و زنة عرشه ومداد كلماته»
31. *مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید صله رحم کند.
32. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَطْرَحْ مَا لَا یَعْنِیهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید آنچه به او مربوط نمیشود را کنار بگذارد.
33. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَقُمْ بِبَعْضِ حَقِّ جَارِهِ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید بخشی از حق همسایه خود را ادا کند.
34. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَكُنْ مُوَاسِیاً
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید معاشر باشد.
35. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَحْفَظْ اللِّسَانَ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید زبان خود را حفظ کند.
36. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَصُمْ رَمَضَانَ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید ماه رمضان را روزه بگیرد.
37. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیُؤَدِّیَ الْحَجَّ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید حج بگزارد.
38. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَتَقْوَ اللَّهَ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید از خدا بترسد.
39. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَقُمْ بِعَمَلٍ یَنْفَعُهُ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید کاری انجام دهد که او را به بهشت برساند.
40. مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَكُونَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا یُوجِبُ لَهُهُ الْجَنَّةَ
ترجمه: کسی که دوست دارد از اهل بهشت باشد، باید کاری انجام دهد که او را به بهشت برساند.
این چهل حدیث، بخشی از مجموعه احادیثی است که از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است. این احادیث، نکات ارزشمندی را در مورد راه رسیدن به سعادت و بهشت بیان میکنند.
در ادامه، به برخی از نکات کلیدی این احادیث اشاره می کنیم:
اهمیت ایمان و تقوی: در بسیاری از این احادیث، بر اهمیت ایمان و تقوی تأکید شده است. ایمان، به معنای پذیرفتن اصول دین و تقوی، به معنای پرهیز از گناه و انجام کارهای نیک است. کسی که ایمان و تقوی داشته باشد، از اهل بهشت خواهد بود.
اهمیت عمل صالح: عمل صالح، یکی دیگر از عوامل مهم رسیدن به بهشت است. عمل صالح، کارهایی است که خداوند از انسانها خواسته است، مانند نماز، روزه، حج، صله رحم، احسان به دیگران و...
اهمیت اخلاق نیک: اخلاق نیک ، نیز یکی از عوامل مهم رسیدن به بهشت است. کسی که اخلاق نیک داشته باشد، مورد محبت خداوند قرار میگیرد و به بهشت میرود.
با توجه به این احادیث ، می توان گفت که راه رسیدن به بهشت ، از طریق ایمان و تقوی ، انجام عمل صالح و داشتن اخلاق نیک است.