انسان های زیادی در زمان هایی که بشدت احساس کلافگی ، خستگی و یا تنهایی می کنند از طرف افرادی که در نزدیکشان هستند کلمه ی (غم مخور) را به عنوان یک دلداری و یا یک توصیه شنیده اند ، شعر نوشته های زیادی نیز در رابطه با همین موضوع تاکنون در شبکه های اجتماعی مختلف تهیه شده است ، گالری عکس نوشته و متن های این مطلب از توپ تاپ نیز با موضوع غم مخور تهیه شده است که در ادامه شاهد هستید...

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

******************************

به هوای کوی دوست
به اجابت دعا
به قبولی نماز
به نگاه ملتمس
و به اشک بی ریا
و به توبه گناه
در دل شب سیاه
در پیشگاه خدا
گفتم حدیث غم
غم دوری و فراق
غم تزویر و نفاق
غم مرگ عاطفه
غم کودک گرسنه
غم چشم نگران
غم پیر ناتوان
غم شرمگینی پدر
غم غمگینی مادر
گفتم و باز گفتم
تا آخرین غم هایم
آنگه ، خوابم بربود
همه جا بود سکوت
آمد چون ز داوود
آوازی از ملکوت :
« گوش کن پند ای پسر و از بهر دنیا غم مخور
گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش »
« در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زان که آن جا جمله اعضا چشم باید بود و گوش »
« بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش »

می رسد ایام غم روزی به پایان غم مخور
سهم ما هم می شود روزی بیابان غم مخور
غم مخور دنیا اگر روزی گلستان هم شود
قسمت ما می شود یک کیسه کود ِخاک ِگلدان غم مخور
دود اگر بالا نشیند شعله را خر می کند
گوش اگر از حد درازانتر کشیدان غم مخور
چند روزی چرخ گردون پشتک و وارو زند
یک خرک جفتک بیا بر چرخ گردان غم مخور
غم مخور مرد م خمارند از خراب ِزندگی
تا تو را چاق است منقل ،چای ، قلیان غم مخور
غم مخور دنیا دو روزه ، زندگی یعنی همین
حرف مفت هم می رسد تاریخ مصرف را به پایان غم مخور

تا رسد باران به ما، ای دل، بیابان، غم مخور
می‌رسد باران به جانم، نوبهاران، غم مخور
می‌دهد شادی و خنده بر لبان عاشقی
چشم من رویش بگیرد، چشم‌باران، غم مخور
در رخش صدها ترانه، عشق را معنا کنند
معنی بودن به هر جا است، تا بهاران، غم مخور
می‌رسد با دست پر از عشق و مهر و صد غزل
چه غزل‌هایی که عشق است، جاودانان، غم مخور
من همیشه گویم از او، نام نیکش ورد لب
ورد لب‌ها گشته نامش، ای هزاران، غم مخور
نیک چهره، لب ز خنده، چشم بگشاده به من
روی او در پیش روی من، نگاران، غم مخور

گر یار یار باشدت ای یار غم مخور   گنجت چو دست می‌دهد از مار غم مخور

بر مقتضای قول حکیمان روزگار   اندک بنوش باده و بسیار غم مخور

غم مخور
عزیزم غم مخور من هم شریکم
از این زخمی که بر قلبت نشسته
بدان این قلب من هم چون دل تو
ز ناز و عشوه ی یاری شکسته
مخور غم حیف از این غم خوردن تو
مسوزان جان خود را از برایش
اگر او لایق عشق تو می بود
تو باید می نمودی جان فدایش
چه باید کرد دنیا هست بازی
که یا پیروز یا بازنده مائیم
که پیروزیم با شادابی خود
و با غم داخل بازنده هائیم

می نوش و مخور غم جهان فانی
یک بار نه بیش و کم تو داری جانی
در کارگه کوزه گری کوزه شوی
خوش باش و زهر بزم و خوشی شو بانی

سختیِ دوران ، رسد روزی به پایان ، غم مخور
عاقبت می گردد این کُلبه گلستان ، غم مخور
چند صبا حی، گرببینی اسبِ شیطان را،جمـوش
می شود روزی مهارِ دستِ انسان ، غم مخور
تیـغِ ظا لم ، گر بِبّـرد رأسِ مظلـومان بسـی
کُنـد گردد عاقبت ، آن تیغِ برّان ، غم مخور
در جهــان ، دارد عدالت ، مـد عـی هـای زیـاد
بـر مَـلا گـردد دروغِ مـد عیّان ، غم مخور
چشمِ یعقوب ، ار شده از داغِ یوسف کم فروغ
گـو وِ را گُمگشته ات آید به کنعان ، غم مخور
شب ، اگر تاریک سازد یک زمانی عر صه را
می رود هر تیرگی ، گردد درخشان ، غم مخور
گر فرادستـی ، نمـاید زیر دستـان را ستـم
کاخ زیبایش ، شود نابودوُ ویران ، غم مخور

گـر پریشـان می شــود زلف عروسـان، غم مخور
وَر خزان زَد شــاخه ی سَرسَـبزِ بُستان، غم مخور
می گشـــاید دَر، خداونـدی کـه دَر هـا بســته است
تو چه می دانی زِ فـردا؟! ای پریشـان، غم مخور
چـون مـرا غــم می رســد...، یادِ دبســتان می کنم
شــــــادی آن روزگــاران در دبســتان، غم مخور
ســوزِ ســرمای زمســـتان، باعـثِ بس بوســه شد
گـرم کن خود را به بوسـه در زمستان، غم مخور
بوســــه باران می کنــم مـن کـودکـانِ کــوچـه را
می رسد ای تشـنه فصـلِ بوسـه باران، غم مخور
واعــظِ مســت از ریا را هـم کســـی آدم نـکــــرد
داســـتـان او شـــــود روزی بـه پـایان، غم مخور
عشــق را بایـد به کلک ســـر، نوشت و دانـم ایـن
گر کـه طارق را زَند ســر عـقلِ نادان، غم مخور

کودک ِ بی نان ِ میهن کـن تحمــل غــم مخــور
می رسد سهم ِ تو از سیب ِ سر پل غم مخور
دختـــر ِ زیبــــای ِ شهـــر ِ آرزو هـــای وطـــن ...
سرمه کن چشمان ِ نازو شانه کاکل ، غم مخور
باتو هستم هموطن ! همدرد ای هم سرنوشت
بند ِ شلوارت اگر باشد کمی شُل ، غم مخور !!!
کاش این بند ِ غزل در گوش ِ کرزی می رسید ...
"مرگ بر اندیشه ی چورو چپاول" ... غـم مخور
عیـن و غیـن ِ ما توافـــق کــرده بـود اما نشد !
"جان کری" سه بار تـا آیــد به کابل غـم مخـور

گرچه مرگ ظاهر است امروز درد زندگی
انکه دندان حتما می دهد نان غم مخور

عاقبت خواهد امد خبري ازاو غم مخور،همه جا عطراوراخواهد دادغم مخور،

شايدحكمتيست كه نيامده غم مخور،روزي ايدبرجهان غم مخور،روزي ايدبه جهان وبدي نابودخواهدشد غم مخور،اي دل مشتاق من غم مخور،روزي به جهان ايد ونوراني شودجهان غم مخور

سفره ی تو می شود روزی پر از نان ،غم مخور
زندگی می گردد از بخت تو آسان ،غم مخور
مسکن و مأوا برای بهتر از ماها بود
چادری بر پا نما در این بیابان ، غم مخور
سانتافه ، بی ام و ، لکسوز مرکب اهل دلند
باز روزی می شود تولید، پیکان ، غم مخور
بهر فرزند و عیالت کیف و کفش نو نخر
جنس های دست دوم هست ارزان ، غم مخور
جیب تو خالیست بی پولی ، نخور غصه ، ببین
باد کرده جیب چندی از عزیزان ، غم مخور
میوه های نوبرانه مزه ی گَس می دهد
احتمالا میوه بارد جای باران ، غم مخور
در هواپیما نشستن آرزوی مضحکیست
می پری در وهم خود با مرغ بریان ، غم مخور
قهوه ، کاپی چینو ، چایی باعث بی خوابی اند
تو نخور راحت بخواب اینست درمان ، غم مخور
گر نداری قوت غالب ، زنده هستی مرحبا

وعده داده بهر ما قوم ظریفان غم مخور
میشود باردگر اجناس ارزان غم مخور
حالِ مردم میشود بهتر ز احوالِ ظریف
از خوشی باشد لبت همواره خندان غم مخور
در خیابان شیک پوشان جشن بر پا کرده اند
رنگِ مردم شو بیا قدری بجنبان غم مخور
چون به موسیقی نمی دادند مُجوّز، خلق هم
نغمه خوان و پایکوبان شد خیابان غم مخور
ای پسر آسوده با این خیلِ رقّاصان برقص
خواب دیدم میخوری کبابِ بِریان غم مخور
گر چو من دایم بفکرِ قرض صاحبخانه ای
نیشخندی زن دلِ خونین و نالان غم مخور
چون شود احوالِ ما باز هم خراب اندر خراب
همچو مجنون میزنیم سر در بیابان غم مخور
یا سرِ خرمن ببینیم وعده ها پوچند همــــــه
زین حماقت میخریم یک دست پالان غم مخور

گردآورنده: توپ تاپ